Τα στοιχεία που αποκρύφτηκαν για τους θανάτους από την τοξική έκρηξη, οι παρανομίες στον τόπο του εγκλήματος, που δεν προστατεύθηκε από τον Χαρακόπουλο με εξαφάνιση πειστηρίων, τα χημικά εγκαύματα πυροσβεστών και οι τραυματισμένοι επιβάτες
Στις 23.18 της 28ης Φεβρουαρίου 2023 «πάγωσε» ο χρόνος για 57 ανθρώπους, τους συγγενείς τους, τους πολυτραυματίες, για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία που ταυτίστηκε με τα νεκρά παιδιά και τους γονείς τους. Ολοι θα μπορούσαν να ήταν στη θέση τους.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Από εκείνη την ώρα, δύο χρόνια πριν, στα Τέμπη, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Μια σειρά από πρωτοφανείς παραλείψεις, παρεμβάσεις και επικίνδυνες συγκαλύψεις της κυβέρνησης, σύσσωμου του κρατικού μηχανισμού και της Δικαιοσύνης κρατά τη χώρα εγκλωβισμένη στις 23.18. Ενας ιστός αράχνης από ψέματα, στημένες ενέργειες και παράνομες δράσεις κράτησε αιχμάλωτη την αλήθεια, που ίσως ποτέ να μη δει το φως.
Το θάψιμο των στοιχείων ξεκίνησε από το πρώτο βράδυ. Είναι η μοιραία νύχτα και το ξημέρωμα που ακολούθησε όταν συνέβησαν όσα «έπρεπε» κι όσα διατάχθηκαν από την πολιτική ηγεσία και τις κρατικές Αρχές, προκειμένου να μην μπορεί ακόμα και από έναν «Γολγοθά» ερευνών δύο ετών να αποκαλυφθεί σε όλη τη διάστασή του το έγκλημα κατά των 57 ανθρώπων. Το τείχος που κρύβει την αλήθεια από τους γονείς τοποθετήθηκε εκείνη τη νύχτα από τον κρατικό μηχανισμό και τις διαταγές που λάμβανε. Μέσα στο γενικό χάος και στις αγωνιώδεις κραυγές των επιζώντων, που κάποιοι εξ αυτών κάηκαν μετά τη σύγκρουση, βρέθηκε ο χώρος για μια απάνθρωπη μεθόδευση εξαφάνισης πειστηρίων.
Το μπάζωμα της συγκάλυψης
Σήμερα γνωρίζουμε πλέον αρκετά, αλλά όχι όλα όσα έγιναν τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου και τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Μαρτίου, πριν ακόμα ξεκινήσει, πιο οργανωμένα και «ψύχραιμα» πια, το μπάζωμα της συγκάλυψης τα επόμενα 24ωρα. Ολος ο κρατικός μηχανισμός υπηρέτησε την κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή και θέλησε να αποδώσει και τους 57 θανάτους στη σύγκρουση, σαν να μη συνέβη ποτέ η έκρηξη. Αν και ο «μαύρος» απολογισμός καθυστέρησε κάποια 24ωρα, εν τέλει η επίσημη αιτιολογία θανάτου «έδειχνε» μόνο τη σύγκρουση.
Χρειάστηκαν μήνες και χρονοβόρες έρευνες από τους εμπειρογνώμονες των οικογενειών ώστε να διαπιστωθεί, μέσα από ελάχιστα διαθέσιμα σε αυτούς στοιχεία, πως οι μισοί εκ των νεκρών κάηκαν από το χημικό «μανιτάρι» κι όχι από τη μετωπική των δύο τρένων, όπως ήταν το επίσημο αφήγημα.
Αυτόπτες μάρτυρες
Από τις έρευνες φάνηκε ξεκάθαρα πως κάποια από τα θύματα ζούσαν μετά τη σύγκρουση. Ακούγονται μέσα από το 112 να ζητούν βοήθεια, ενώ αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν πρόσφατα στις Αρχές (αφού ουδέποτε είχαν κληθεί μέχρι τον Οκτώβριο του 2024) πως σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις οι άνθρωποι κάηκαν εκτός τρένου από τις συνεχιζόμενες εκρήξεις χημικών και τις αναφλέξεις. Αυτή η πραγματικότητα αποσιωπήθηκε για πολλούς μήνες από τις επίσημες εκδοχές. Οπως και η περαιτέρω διερεύνηση των διασωστών πυροσβεστών, που υπέστησαν πολύ σοβαρά χημικά εγκαύματα στο σώμα τους, παρότι οι στολές τους παρέμειναν άθικτες και ενώ ήταν μακριά από το θερμικό φορτίο.
Η απόδειξη της «χημικής έκρηξης», που ασφαλώς δεν μπορεί να οφείλεται στα έλαια σιλικόνης, προέρχεται από τις ιατρικές γνωματεύσεις που παραδόθηκαν από την Πυροσβεστική στους ανακριτές, από τις οποίες προκύπτουν βαριά εγκαύματα πυροσβεστών πάνω από τις στολές τους, οι οποίες παρέμειναν άθικτες (!), και ενώ βρίσκονταν μακριά από τις εστίες φωτιάς. Στις ιατρικές γνωματεύσεις από το Θριάσιο αναφέρεται ότι κάτι τέτοιο μπορεί να προκληθεί μόνο από χημικές ουσίες, πολυκυκλικούς υδρογονάνθρακες, ενώσεις όπως το υδροχλώριο, το υδροκυάνιο κ.ά. Συμπεραίνει ξεκάθαρα ότι «πρόκειται για χημικές ουσίες». Αυτές οι γνωματεύσεις, που δείχνουν τι συνέβη την πρώτη βραδιά, αποκαλύφθηκαν μήνες μετά και όχι από τα πρώτα 24ωρα.
Η αργοπορία της Πυροσβεστικής και το 112
Τα πρώτα 24ωρα, η κυβέρνηση καμωνόταν πως τουλάχιστον ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε στην εντέλεια μετά τη σύγκρουση. Στην πραγματικότητα, ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο, αλλά εκείνες τις στιγμές δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία. Από τις μαρτυρίες αυτοπτών, στα τέλη του 2024, το πανελλήνιο άρχισε να πληροφορείται ότι η Πυροσβεστική έφτασε στο σημείο περίπου 45 λεπτά αργότερα. Στο διάστημα αυτό χάθηκε πολύτιμος χρόνος για να σωθούν όσοι θα μπορούσαν να είχαν γλιτώσει.
Μια άλλη παράμετρος που επίσης πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια για να αναδειχθεί είναι η πλημμελής λειτουργία του 112. Στα ηχητικά με τους διαλόγους που διέρρευσαν τους τελευταίους μήνες, το κοινό άκουσε στελέχη της υπηρεσίας να κάνουν εξοργιστικές ερωτήσεις σε ανθρώπους που κινδύνευαν να πεθάνουν ή εν τέλει έχασαν τη ζωή τους, επειδή τα χημικά της έκρηξης αφαιρούσαν όλο το οξυγόνο από τα βαγόνια. Αν και στις κλήσεις που έγιναν στο 112 αναφέρονταν οι συντεταγμένες, από το 112 εξακολουθούσαν να ρωτούν «πού βρίσκονται», «πόσα άτομα είναι», «πού έγινε η σύγκρουση», αντί να δώσουν άμεσα εντολές στις διασωστικές δυνάμεις. Παραμένει άγνωστο αν στο 112 διατάχθηκε, έστω για τα μάτια του κόσμου, κάποια ΕΔΕ για τον πολύτιμο χρόνο που χάθηκε από ακατάρτιστους υπαλλήλους, που περίμεναν από όσους αργοπέθαιναν να τους πουν και το ακριβές σημείο. Κι ενώ οι συντεταγμένες ήδη ακούγονταν αυτόματα…
Πέθαναν αβοήθητοι παρά την «άψογη» κρατική οργάνωση
Hταν τόσοι οι τραυματίες, που οι λιγότερο σοβαρά άρχισαν να μεταφέρονται μόνοι τους ή με βοήθεια άλλων κατοίκων της περιοχής στα νοσοκομεία. Κατά την κυβέρνηση, υπήρξε άψογη οργάνωση στη μεταφορά μέσω ασθενοφόρων, αλλά σήμερα γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη, όχι τουλάχιστον στο σύνολο των τραυματιών. Πολλοί εκ των τραυματιών ή συγγενών των νεκρών καταγγέλλουν διαρκώς ότι τόσο στη μεταφορά όσο και από τον τόπο του εγκλήματος χάθηκαν σοβαρά πειστήρια. Ρούχα ουδέποτε εξετάστηκαν για τις ουσίες που υπήρχαν πάνω τους, κομμάτια διαμελισμένων ανθρώπων μαζεύτηκαν σωρηδόν όπως όπως, πτώματα παραδόθηκαν με άλλα ρούχα απ’ αυτά που φορούσαν.
Αιτία θανάτου
Σύμφωνα με νέες μαρτυρίες που έρχονται τώρα στο φως, όπως αυτή της Βασιλικής Κόκκαλη, υπήρξαν επιβάτες που πέθαναν αβοήθητοι, αν και θα μπορούσαν να σωθούν. Αν και μπορούσαν να προστρέξουν άλλοι επιβάτες, οι εντολές των παριστάμενων Αρχών ήταν να απομακρυνθούν. Τελικά, όμως, ουδέποτε δόθηκε η απαιτούμενη βοήθεια απεγκλωβισμού από τα συντρίμμια. Ο ιατροδικαστικός έλεγχος που έγινε αποδείχθηκε πλημμελής, όπως καταγγέλλουν εδώ και δύο χρόνια συγγενείς. Ολοι οι θάνατοι αποδόθηκαν ουσιαστικά στην ίδια αιτία, με επίκεντρο τη σύγκρουση. Από τη στιγμή που δεν έγινε τοξικολογικό τεστ, όπως επιβάλλεται σε τέτοιες περιπτώσεις, αποκρύφτηκε και η αιτία θανάτου σε περιπτώσεις θυμάτων από την έκρηξη. Ακόμα και σε αιτήματα συγγενών να γίνει εκταφή των παιδιών τους, οι δικαστικές Αρχές αρνήθηκαν με επιμονή. Ο λόγος που κράτησαν αυτή τη στάση μπορεί να θεωρείται ευνόητος πια, από τη στιγμή που για τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά και τους πραγματογνώμονες που διόρισε ο ανακριτής ουδέποτε υπήρξε έκρηξη χημικών, αλλά μόνο… ελαίων σιλικόνης.
Ο διευθυντής της Αστυνομίας άφησε να γίνει αλάνα το πεδίο
Μόλις πρόσφατα πληροφορήθηκε ο μέσος αναγνώστης ότι ένας ταξίαρχος μετακινείται από τη Λάρισα προς τη Θεσσαλονίκη. Είναι ο Αγάπιος Χαρακόπουλος, αδερφός εν ενεργεία βουλευτή της Ν.Δ. Τη μοιραία βραδιά ο Χαρακόπουλος ήταν ο αστυνομικός διευθυντής Λάρισας. Με μεγάλη κωλυσιεργία μόλις τον Ιούλιο 2024 ασκήθηκε σε βάρος του (και ακόμα τριών υπηρεσιακών παραγόντων) ποινική δίωξη για παράβαση, με το σκεπτικό ότι «ως εκπρόσωπος της Αστυνομίας όφειλε να φυλάσσει τον χώρο του δυστυχήματος, ώστε να είναι εφικτή η προανακριτική αξιοποίηση κάθε λογής στοιχείων, ιχνών και πειστηρίων».
Ο αρμόδιος εισαγγελέας σημείωσε επίσης ότι ο Χαρακόπουλος «δεν προέβη σε καμία ενέργεια προκειμένου να αποτρέψει τη μεταφορά φορτηγών με πειστήρια και ανθρώπινο υλικό». Τόσο ο ίδιος όσο και υπηρεσιακά στελέχη της Τροχαίας Λάρισας είναι οι υπεύθυνοι που ο τόπος του δυστυχήματος έγινε μια αλάνα για όλους, δίχως ποτέ να προστατευτούν τα σημαντικά πειστήρια που θα φώτιζαν την υπόθεση. Είναι αυτός που δεν προστάτεψε τον χώρο, αν και όπως επίσης πληροφορηθήκαμε αυτές τις μέρες υπήρχαν σαφείς εισαγγελικές εντολές να μην αγγιχτεί το παραμικρό, όπως συμβαίνει ακόμα και σε απλά τροχαία ή όπως επί έξι μήνες δεν μπορούσε κανείς να πλησιάσει το κουφάρι του αεροπλάνου της Ηλιος στην τραγωδία του 2005 στο Γραμματικό.
Ο αστυνομικός διευθυντής Λάρισας ήταν ο πλέον αρμόδιος να διαφυλάξει τον τόπο του εγκλήματος και δεν το έπραξε ποτέ. Ετσι, οι Αρχές δεν κατάφεραν να πάρουν έστω λίγο δείγμα χώματος από την περιοχή, ώστε να διαφανεί από τι έχει ποτιστεί το έδαφος και τι προκάλεσε το «χημικό μανιτάρι». Μεγάλες ευθύνες έχουν και υπηρεσιακοί παράγοντες της Πυροσβεστικής αλλά και του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας.
Το μπάχαλο με τα ΣΟΠΠ
Την πρώτη βραδιά διεξήχθησαν δύο συνεδριάσεις του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας (ΣΟΠΠ), όπου, όπως φαίνεται, λήφθηκαν και οι πρώτες αποφάσεις για το μπάζωμα. Ηταν τέτοια η ανοργανωσιά, που αναφέρονται ως παρόντα άτομα που ήταν απόντα. Την περασμένη Κυριακή αποκαλύψαμε κατάθεση σημαντικού μάρτυρα, του ανώτατου υπαλλήλου της Hellenic Train Αντώνη Μοσχόπουλου, που ξεκαθαρίζει πως υπάρχει διπλό σφάλμα στην περίπτωσή του: όχι μόνο αναφέρεται ως παρών στις συσκέψεις, αλλά του αποδίδεται και η ιδιότητα του εκπροσώπου του… ΟΣΕ!
Ακόμα, δηλαδή, και τα πρακτικά του (ΣΟΠΠ), που υπέγραφε αντί του Αγοραστού ο αντιπεριφερειάρχης Λάρισας Βασίλης Πινακάς, περιλαμβάνουν ουσιώδεις ασάφειες για τους παρόντες τις πρώτες ώρες μετά το δυστύχημα. Ενα ακόμα παράδειγμα είναι αυτό του τότε υπουργού Υγείας Θάνου Πλεύρη, που φαίνεται στο 2ο ΣΟΠΠ που έγινε τα ξημερώματα ως παρών, ενώ, όπως έχει καταθέσει στην εξεταστική, ήταν στο νοσοκομείο της περιοχής κι όχι στη σύσκεψη. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που ήταν στο ΣΟΠΠ και οι οποίοι, με πάσα υπευθυνότητα, κλήθηκαν από τις πρώτες ώρες να διαχειριστούν την κατάσταση. Με τα γνωστά αποτελέσματα…
Μ.Η.Τ. 232120