Ο γερμανόφιλος διοικητής της ΤτΕ εξακολουθεί να θεωρεί ότι η Μέρκελ έσωσε την Ελλάδα και να δικαιολογεί τις χρεώσεις και τα υπερκέρδη
Αν η ιστορία της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα γραφόταν από τον Στουρνάρα, τότε θα έπρεπε να στηθεί στο Σύνταγμα ένα άγαλμα της Μέρκελ κι άλλο ένα του Σόιμπλε, των δύο σωτήρων μας. Κατά τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος η Γερμανίδα καγκελάριος και ο υπουργός Οικονομικών της ήταν που έσωσαν τη χώρα από τη χρεοκοπία. Οχι οι αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού και των επόμενων γενιών, όχι η εκβιαστική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, όχι οι απειλές μιας βίαιης και τιμωρητικής πτώχευσης.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
«Εγώ θέλω να είμαι προσεκτικός, επειδή η Ελλάδα πραγματικά στην τρίχα γλίτωσε, η Μέρκελ τελικά έπαιξε έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο να σωθεί η Ελλάδα, άρα με σεβασμό την κοιτάζω, αλλά δεν σημαίνει ότι όλα όσα λέει είναι σωστά» είπε -μεταξύ άλλων- ο Στουρνάρας στη χθεσινή συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό Σκάι. Κι όλα αυτά ενώ η Μέρκελ έχει ήδη παραδεχθεί δημοσίως, και μέσα από το βιβλίο της, ότι φέρθηκε περισσότερο σκληρά απ’ όσο έπρεπε στην Ελλάδα.
Από τι να σωθεί η Ελλάδα; Από το να γίνουμε… Συρία, κατά τον Στουρνάρα! Τόσα χρόνια μετά τα Μνημόνια τα ίδια αφηγήματα τρομοκρατίας, τα οποία αγνόησε στο δημοψήφισμα του 2015 το 62% του ελληνικού λαού, παραμένουν στο τραπέζι. Σήμερα, βέβαια, τα περί Συρίας δεν τρομάζουν τόσο, διότι ακόμα κι αυτό το αποτυχημένο και εμφυλιοπολεμικό κράτος-παρίας της Συρίας καταφέρνει να διεκδικεί με τον τρομοκράτη ηγέτη Αλ Τζολάνι το μισό Αιγαίο, σε σύμπραξη με την Τουρκία. Μέχρι κι αυτό «κατάφερε» η κατευναστική ελληνική διπλωματία.
Ο Στουρνάρας, που έγινε διοικητής της ΤτΕ με ισχνή πλειοψηφία 10 υπέρ, 7 κατά και 1 «παρών» στην επιτροπή της Βουλής το 2014 για να ακολουθεί ως κομπάρσος τα «θέλω» της ΕΚΤ, αυτοπαρουσιάζεται και ως… ήρωας, που έφτασε να πει στον Σόιμπλε με μήνυμα «Μα τι κάνεις; Γιατί το κάνεις αυτό;». Υφος που δεν γίνεται εύκολα πιστευτό, γνωρίζοντας την ιστορία της ελληνικής κρίσης και τον ρόλο καθενός. Είπε χθες ο διοικητής της ΤτΕ: «Εάν βγαίναμε έξω από το ευρώ, θα γινόμαστε Συρία, το λιγότερο. Για πολλούς λόγους. Τώρα δεν είναι της ώρας. Νομίζω ότι το καταλαβαίνετε όλοι πια. Εγώ βέβαια αμέσως τότε έστειλα στον μακαρίτη τον Σόιμπλε με το WhatsApp sms, του λέω “μα τι κάνεις; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Γιατί το κάνεις αυτό;”».
Η Ελλάδα μπορεί να μην έγινε Συρία, αλλά σήμερα είναι η τελευταία της Ευρώπης. Μια χώρα-ουραγός, κάτω από την Αλβανία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Δίχως παραγωγικό μοντέλο, χωρίς ηθικό και με τους πολίτες εξοντωμένους. Τα Μνημόνια τέλειωσαν, αλλά όχι το μαρτύριο. Ο Στουρνάρας δεν είναι σε θέση εξηγήσει σοβαρά για ποιον λόγο, κι ενώ μας έσωσε η… Μέρκελ, ένας πολίτης ζούσε πιο καλά με 900 ευρώ στα μαύρα χρόνια του 2014 ή του 2017, παρά σήμερα, που υποτίθεται πως είμαστε σε ανάπτυξη «πολλαπλάσια της Ευρώπης», όπως είπε. Τι έχουν κάνει λάθος ο διοικητής της ΤτΕ και η κυβέρνηση την οποία διαρκώς εκθειάζει; Γιατί ενώ δόθηκε, υποτίθεται, το σωστό φάρμακο, ο ασθενής απεβίωσε;
Μπορεί να αναλύσει με οικονομικούς όρους ο Στουρνάρας ποια είναι η συνταγή που ακολούθησε ο ίδιος για τον πληθωρισμό; Να υπενθυμίσουμε ότι το πρώτο καθήκον του ως διοικητή της ΤτΕ είναι να «μεριμνά για τη σταθερότητα των τιμών, δηλαδή για τον έλεγχο του πληθωρισμού (του ρυθμού αύξησης των τιμών)». Θεωρεί ότι πέτυχε στην θεσμική του υποχρέωση; Ομως για τον Στουρνάρα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Εξανίσταται όταν μιλάει για την επιβάρυνση στο δημόσιο χρέος από το δημοψήφισμα του 2015 («Τα έζησα αυτά, δεν μπορεί να μου πει κανείς ότι δεν είναι έτσι, τα έζησα στην πλάτη μου. Πολλοί λίγοι ξέρουν τι περάσαμε τότε, άρα είναι λογικό να αισθάνομαι μια ευαισθησία για τα θέματα αυτά»), αλλά βρίσκει τρόπο να δικαιολογήσει τις τράπεζες για τα υπερκέρδη τους σε βάρος ακόμα μία φορά του ελληνικού λαού, που τις διέσωσε: «Οι προμήθειες που παίρνουν οι τράπεζες δεν είναι μόνο προμήθειες από μεταφορά χρημάτων, από ανάληψη από τα ATM, που αφορούν τα μέτρα, είναι και προμήθειες από επενδυτική τραπεζική, από διαχείριση χαρτοφυλακίων, άρα δεν μπορείς να παρέμβεις σε αυτά, αυτά είναι αμοιβές που κάνουν για δουλειές που κάνουν. Ισως και οι τράπεζες έχουν πέσει λίγο θύμα της δικής τους ρητορικής ότι πάνε όλα τέλεια, ότι έχουν πολύ μεγάλα κέρδη».
Τόνισε ότι «κέρδη οι τράπεζες έχουν μόνο το τελευταίο διάστημα», αλλά εφηύρε και απαιτήσεις των τραπεζών εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου: «Τα μισά κεφάλαια των τραπεζών, λόγω ακριβώς του κουρέματος των ομολόγων, λόγω των κόκκινων δανείων, δεν είναι καταβεβλημένο κεφάλαιο ακόμα, είναι μια απαίτηση έναντι του Ελληνικού Δημοσίου που έχουν, αυτό ονομάζεται αναβαλλόμενη φορολογία». Ξέχασε, πάντως, να πει για ποιο λόγο τα επιτόκια καταθέσεων των τραπεζών είναι μηδενικά και δεν ακολουθούν, όπως θα έπρεπε, τον πληθωρισμό. Εδωσε, τέλος, αλαζονική απάντηση για την Προεδρία της Δημοκρατίας («Η χώρα έχει Πρόεδρο, η οποία είναι πολύ καλή και η χώρα έχει κεντρικό τραπεζίτη που του αρέσει η δουλειά που κάνει») και προκαταβολικά φοβική για τον Τραμπ («Φοβόμαστε την προεδρία του»). Σε βαθμό που να προκαλεί εύλογες απορίες για τη σοβαρότητα με την οποία προσεγγίζει κορυφαία ζητήματα…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ
Διοικητής Τραπέζης της Ελλάδος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σε ηλικία 30 ετών διορίστηκε ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Οικονομίας, επί υπουργίας Κώστα Σημίτη, και στα 33 του ειδικός σύμβουλος στην ΤτΕ. Το 1994 τοποθετήθηκε αντιπρόεδρος στη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου και το 2000 πρόεδρος στην προς αποκρατικοποίηση Εμπορική Τράπεζα. Ηταν μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας Σημίτη για την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Τον Μάιο του 2012 έγινε πρώτη φορά υπουργός (Ανάπτυξης), επί Πικραμένου, και έναν μήνα μετά ανέλαβε υπουργός Οικονομικών στη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜ.ΑΡ. Παρέμεινε έως τον Ιούνιο 2014, όταν ανακοινώθηκε πως διορίζεται διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Μ.Η.Τ. 232120