Παραμύθια της Χαλιμάς για Ουκρανία

Η «δημοκρατία» αποκαλύπτει το τμήμα της «Συμφωνίας Ασφάλειας» για τις επενδύσεις και τα κατασκευαστικά έργα. Τα άρθρα δεν αναφέρουν τίποτα συγκεκριμένο και δεσμευτικό, με ευθύνη του γνωστού -για τις διαπραγματευτικές αποτυχίες του από την εποχή της τρόικας- πρώην υπουργού Επικρατείας Σταύρου Παπασταύρου

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες την -καθυστερημένη επί πολλούς μήνες- υπογραφή της «Συμφωνίας Ασφάλειας» Ελλάδας – Ουκρανίας, αλλά δεν έδωσε το πλήρες κείμενό της στη δημοσιότητα. Επίσης, είναι πολύ αμφίβολο αν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα αποτολμήσει την κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή των Ελλήνων ή τη συνυπογραφή της από το υπουργικό συμβούλιο, σε αντίθεση με ό,τι έπραξαν -για τις δικές τους αντίστοιχες συμφωνίες- οι ηγέτες της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και πολλών άλλων μελών του ΝΑΤΟ.

Το λεγόμενο «ενημερωτικό σημείωμα», που εκδόθηκε χθες από το γραφείο του κ. Μητσοτάκη, και η εκδοχή του -κρατικού και επανειλημμένα αναξιόπιστου- Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων δεν αναφέρουν λεπτομέρειες για τη διμερή αμυντική συνεργασία. Διαβεβαιώνουν μόνο -χωρίς αποδείξεις- ότι «η συμφωνία ανοίγει τον δρόμο για ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας στις προσπάθειες ανασυγκρότησης της Ουκρανίας». Ωστόσο, σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές της «δημοκρατίας», τα άρθρα της συμφωνίας για τα ζητήματα ανοικοδόμησης δεν αναφέρουν τίποτα συγκεκριμένο, δεσμευτικό ή σίγουρα υλοποιήσιμο. Υπεύθυνος γι’ αυτό το λάθος και την παράλειψη (θα έλεγε κανείς και για το «παραμύθιασμα» προς τις ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες και την κοινή γνώμη) δεν είναι άλλος από τον γνωστό -για τις διαπραγματευτικές αποτυχίες του από την εποχή της τρόικας- πρώην υπουργό Επικρατείας Σταύρο Παπασταύρου.

Στην Οδησσό

Λίγες εβδομάδες πριν αποπεμφθεί από τον κ. Μητσοτάκη για την παρουσία του στην οικία του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη (που είχε καταγγελθεί ως επιθυμών την ανατροπή της κυβέρνησης), ο κ. Παπασταύρου είχε ταξιδέψει στην Οδησσό, στις αρχές Μαρτίου, μαζί με τον πρωθυπουργό. Στόχος της ελληνικής πλευράς ήταν να διαπραγματευτεί μια συμφέρουσα συμφωνία με τον Ουκρανό πρόεδρο Β. Ζελένσκι και τους στενούς συνεργάτες του. Πιθανόν ο κ. Παπασταύρου να πρόβαλε και τα πλεονεκτήματα συγκεκριμένων ελληνικών εταιριών, με πείρα στα έργα μεγάλων υποδομών, για την εξασφάλιση συγκεκριμένων συμβολαίων. Σε κάθε περίπτωση, όποιες και αν ήταν οι προτεραιότητες του Μαξίμου, ο κ. Παπασταύρου απέτυχε να διαπραγματευτεί ένα ουσιαστικό κείμενο που να διασφαλίζει -πραγματικά- τα συμφέροντα των ελληνικών εταιριών στη μεταπολεμική Ουκρανία. Και το κωμικοτραγικό είναι ότι κανείς στο νέο επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου ή στο υπουργείο Εξωτερικών δεν κατάφερε, στους επτά μήνες που μεσολάβησαν, να βελτιώσει το ασαφές κείμενο του αποπεμφθέντος Παπασταύρου.

Σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές -και σε αντίθεση με τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι «ανοίγει ο δρόμος για την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας»-, το συγκεκριμένο άρθρο της «Συμφωνίας Ασφάλειας» περιέχει τα εξής αόριστα ευχολόγια:

• Η Ελληνική Δημοκρατία, μαζί με διεθνείς οργανισμούς και εταίρους, δεσμεύεται να συμμετάσχει στην ανάκαμψη και την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μέσω μιας φιλόδοξης και μακροπρόθεσμης δέσμευσης, που θα δημιουργήσει ευκαιρίες και θα επιτρέψει στον ουκρανικό λαό να ανοικοδομήσει τη χώρα.

• Η συμμετοχή όλων των σχετικών εταίρων, συμπεριλαμβανομένων ιδιωτικών εταιριών και διεθνών χορηγών, με στόχο την εξασφάλιση της οικονομικής υποστήριξης, των επενδύσεων και των γνώσεων που απαιτούνται, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί για ένα μέλλον ευημερίας για την Ουκρανία.

• Η Ελληνική Δημοκρατία και η Ουκρανία δεσμεύονται να ενισχύσουν τη συνεργασία μεταξύ των εταιριών τους για την ανάκαμψη και την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και να εξασφαλίσουν την οικονομική σταθερότητα και την ευημερία και των δύο χωρών.

• Δεδομένων των ζημιών που προκλήθηκαν από τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας, συμφωνείται να γίνουν ενέργειες για τη διατήρηση της βραχυπρόθεσμης ανακούφισης, την ταχεία ανάκαμψη, την ανοικοδόμηση και τον εκσυγχρονισμό, με παράλληλη εντατικοποίηση του διεθνούς συντονισμού και της διμερούς συνεργασίας.

• Η Ελληνική Δημοκρατία και η Ουκρανία θα συνεργαστούν προκειμένου να διασφαλιστεί η κρίσιμη συμμετοχή των ιδιωτικών τους τομέων στη διαδικασία ανάκαμψης και ανοικοδόμησης της Ουκρανίας.

• Η Ελληνική Δημοκρατία θα χρησιμοποιήσει συγκριτικά πλεονεκτήματα, ιδίως στους τομείς της παραγωγής και μεταφοράς πράσινης ενέργειας, της κατασκευής υποδομών, των φαρμακευτικών και ιατρικών υπηρεσιών, της παροχής συμβουλών, των start-ups, της τεχνολογίας και της καινοτομίας, των θαλάσσιων μεταφορών, της εφοδιαστικής (αλυσίδας), της σύγχρονης γεωργίας και της εξόρυξης ορυκτών. Σε όλους αυτούς τους τομείς, η Ελληνική Δημοκρατία θα επιδιώξει επενδυτικές συνεργασίες με ουκρανικές και άλλες ευρωπαϊκές ή αμερικανικές εταιρίες για να αξιοποιήσει πλήρως τα κεφάλαια που δημιουργούνται από τη Διευκόλυνση της Ουκρανίας και άλλα διαθέσιμα διεθνή οικονομικά μέσα.

Από την απλή ανάγνωση του παραπάνω κειμένου προκύπτει ότι η κυβέρνηση δεν εξασφάλισε καμία εγγύηση με την οποία «ανοίγει ο δρόμος για ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας στην ανασυγκρότηση» και την εξασφάλιση επικερδών συμβολαίων για ελληνικές επιχειρήσεις. Ακόμα κι αν γίνει αυτό, ο ιδιωτικός τομέας της χώρας μας θα είναι υποχρεωμένος να συνεργαστεί με ουκρανικές, άλλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρίες! Και όλοι γνωρίζουν ποιοι θα έχουν τη μερίδα του λέοντος στα όποια συμβόλαια υπάρξουν – αν υπάρξουν. Ενα μόνο ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί: αν ο κ. Μητσοτάκης και ο αποπεμφθείς Παπασταύρου θέλουν να παραπλανήσουν μόνο την κοινή γνώμη ή μόνο τους (διαπλεκόμενους και μη) επιχειρηματίες ή όλους μαζί.