Εδειξε ότι διαθέτει όλο το πολιτικό πακέτο

Ο Γερουλάνος κέρδισε τις εντυπώσεις στο «πράσινο» debate, όμως, για να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη, θα πρέπει να κυλιστεί στη λάσπη

Η ιστορία των ντιμπέιτ στην Ελλάδα πλησιάζει τα 35 χρόνια και τα 65 στην Αμερική, από όπου άρχισαν. Ακόμα, όμως, και σήμερα παραμένει αδιευκρίνιστη η επιρροή τους στην κάλπη, δηλαδή κατά πόσο μπορούν πράγματι να αλλάξουν τις εκλογικές ισορροπίες. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για εσωκομματικές αναμετρήσεις, όπως η προχθεσινή, όπου, αναπόφευκτα, είναι αδύνατον να υπάρχει μετρήσιμη στόχευση σε ένα συγκεκριμένο κοινό.

Για τα δεδομένα του ΕΡΤnews, η τηλεθέαση ήταν αρκετά υψηλή, ένδειξη ότι το ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στη Χαρ. Τρικούπη παραμένει ζωντανό. Ομως, το σημαντικότερο είναι ότι ο διάλογος μεταξύ των υποψήφιων προέδρων του ΠΑΣΟΚ ήταν πολιτισμένος, καθαρά πολιτικός, με αιχμές εντός ηθικών ορίων και ελάχιστα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.

Το πρώτο συμπέρασμα, ασφαλές μάλιστα, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πολύ μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τη διαχείριση κρίσεων και έκτακτων καταστάσεων. Αν και οι έξι «πράσινοι» υποψήφιοι έχουν πολλά να χωρίσουν και ανταγωνίζονται για μια καρέκλα δυνητικά πρωθυπουργίσιμη, δεν επιδίδονται σε απωθητικά για το σύνολο των ψηφοφόρων ξεκατινιάσματα, όπως επί έναν χρόνο στην Κουμουνδούρου.

Το δεύτερο έχει να κάνει με την απόδοση των υποψηφίων, κρίνοντας με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά στάνταρ. Οι εκτιμήσεις πριν από το ντιμπέιτ ήταν ότι η συγκεκριμένη αναμέτρηση θα αποτελούσε ένα κρας τεστ κυρίως για τον Χάρη Δούκα, ο οποίος εμφανίζεται ως το αντίπαλον δέος του Ανδρουλάκη.

Ομως, σε αντίθεση με το ντιμπέιτ πριν από τις δημοτικές εκλογές, όπου είχε εμφανιστεί πανέτοιμος ο δήμαρχος Αθηναίων, δεν έλαμψε προχθές. Εμφανίστηκε μάλλον άνευρος στις τοποθετήσεις του, στις ερωτήσεις – αιχμές προς τους συνυποψηφίους του υπήρχε περισσότερη υπόνοια παρά ευθύτητα και είχε στιγμές αμηχανίας. Το κατά πόσο αυτή η εμφάνιση μπορεί να του στοιχίσει στην κάλπη ή όχι δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί.

Η έκπληξη του ντιμπέιτ ήταν ο Παύλος Γερουλάνος, ο μοναδικός που έδειξε να διαθέτει όλο το πολιτικό πακέτο. Πιο λαμπερός στο γυαλί από τον Ανδρουλάκη, περισσότερο συγκροτημένος στις προγραμματικές του προτάσεις από τον Δούκα, πιο σύγχρονος ως κεντρώος και πιο κοντά στο πνεύμα της εποχής από τον Κατρίνη, πιο σταθεροποιημένος στον χώρο του ΠΑΣΟΚ από τη Διαμαντοπούλου και πιο έμπειρος και κατασταλαγμένος ιδεολογικά από τη Γιαννακοπούλου.

Είναι, όπως εξηγήσαμε, απροσδιόριστος ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα ντιμπέιτ στο ψηφοφορικό σώμα, κατά συνέπεια αυτή η ανωτερότητα του Γερουλάνου δεν είναι βέβαιο ότι θα έχει και αντίκρισμα. Ομως, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού κέρδισε υποστηρικτές μέσα από το ΠΑΣΟΚ ή έστω συμπάθειες από τους άλλους πολιτικούς χώρους. Εμφανίστηκε μετριοπαθής, αλλά με αποφασιστικότητα και, κυρίως, ξεκάθαρες θέσεις για το ΠΑΣΟΚ, του οποίου θέλει να ηγηθεί. Δεν ήταν αφοριστικός για τους συνυποψηφίους του, διατηρούσε την ευγένειά του και σε άβολες στιγμές, ενώ έδειξε ένα σύγχρονο προφίλ κεντρώου πολιτικού, συμβατό με το πνεύμα της εποχής και τις σημερινές ανάγκες των πολιτών.

Με εξαίρεση τη Διαμαντοπούλου, η οποία όμως είναι αποξενωμένη επί χρόνια πια από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, ο Γερουλάνος είναι ο μόνος με υπουργική θητεία από τους υπόλοιπους υποψηφίους, ενώ είναι και ο μοναδικός που έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου να διεκπεραιώσει μια προεκλογική καμπάνια, οδηγώντας τον αρχηγό του κόμματος στην πρωθυπουργία (Γιώργος Παπανδρέου το 2009). Αυτή η εμπειρία έπαιξε ρόλο για να ξεχωρίσει ως παρουσία από τους συνυποψηφίους του.

Ενα ουσιώδες ερώτημα που ενδεχομένως προκύψει, εφόσον κερδίσει ο Γερουλάνος, άρα αναβαθμιστεί σε «πρωθυπουργήσιμος», είναι κατά πόσο διατίθεται ή έχει και την ικανότητα να κυλιστεί στη λάσπη για τη μονομαχία του με τον Μητσοτάκη. Είναι γνωστό ότι όλος ο μηχανισμός του πρωθυπουργού έχει δομηθεί πάνω στο «αντί», με προφανή στόχο να καλύπτεται η πολιτική του γύμνια.

Το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο που οργανώθηκε από το Μαξίμου, με συμμάχους πολλά ΜΜΕ, κυριάρχησε από το 2016, όταν έγινε αρχηγός της Ν.Δ. ο Μητσοτάκης, και διατηρείται μέχρι τώρα. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε «αντι-ΠΑΣΟΚ» μέσα σε μια νύχτα.

Κι επειδή το Μαξίμου διεξάγει έναν πόλεμο χωρίς κανόνες, όρια και ηθικούς φραγμούς, με μεγάλη διασπορά μέσω των ελεγχόμενων ή συνεργαζόμενων ΜΜΕ, κάθε του αντίπαλος χρειάζεται να κάνει βουτιά στον βούρκο αν θέλει να επιβιώσει πολιτικά και ως προσωπικότητα. Ηδη, άλλωστε, ο Ανδρουλάκης δεν έχει υποστεί και λίγα από τον μηχανισμό Μητσοτάκη, από όταν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έφερε στο φως το σκάνδαλο των υποκλοπών. Ο Ανδρουλάκης είχε θετική παρουσία προχθές, απέφυγε τα λάθη, αλλά ακόμα μια φορά υστέρησε επικοινωνιακά. Αν και τούτη τη φορά προσπαθούσε να γελάει, να δείχνει άνετος ή να χρησιμοποιεί λέξεις, όπως «juicy», παραμένει «ψυχρός» στο γυαλί.

Σε μια θεωρητική κλίμακα αξιολόγησης ο Μιχάλης Κατρίνης κέρδισε επίσης πόντους, δείχνοντας ο πιο κοντινός στο «γνήσιο ΠΑΣΟΚ» και στο πνεύμα του Ανδρέα Παπανδρέου, ειδικά στα εθνικά θέματα, όπου είχε άψογες θέσεις.

Ταιριαστοί με το καλό επίπεδο του ντιμπέιτ ήταν και οι συντονιστές της ΕΡΤnews Γιώργος Κουβαράς και Απόστολος Μαγγηριάδης, με εύστοχες ερωτήσεις που κάλυψαν μια ευρεία γκάμα θεμάτων, δίχως μεροληψία. Μοναδική τους παράλειψη ήταν ότι απέφυγαν να ζητήσουν μια τοποθέτηση των υποψηφίων για το χρέος των 500.000.000 ευρώ του ΠΑΣΟΚ.

Βασίλης Γαλούπης

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ
Υποψήφιος πρόεδρος ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός
Πολιτισμού – Τουρισμού
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Πατέρας του ήταν ο Μαρίνος Ι. Γερουλάνος, αυλάρχης της βασίλισσας Αννας Μαρίας, και μητέρα του η αρχαιολόγος Αιμιλία Καλλιγά, η οποία υπήρξε πρόεδρος του Μουσείου Μπενάκη. Σπούδασε Ιστορία στο Williams College, με μεταπτυχιακά σε Χάρβαρντ και ΜΙΤ. Εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής για την Photoelectron Corporation, καθώς και στις τράπεζες Alpha Finance και Barclays. Υπήρξε συνεργάτης βουλευτή του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας σε προεκλογική εκστρατεία, ενώ είναι ιδρυτικό μέλος του Hellenic Resources Institute στις ΗΠΑ. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς ως οικονομικός διευθυντής. Το 1999-2004 διετέλεσε ειδικός συνεργάτης του υπουργού Εξωτερικών και γενικός γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού. Τον Ιανουάριο του 2006 ανέλαβε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου και υπεύθυνος της προεκλογικής καμπάνιας του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009, οπότε και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής. Με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπανδρέου διορίστηκε υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού. Εξελέγη βουλευτής Α’ Αθηνών στις εκλογές του 2023.