O οργανισμός καλείται να αποφασίσει αν θα χαρίσει περισσότερα από 100 εκατ. στη γερμανική εταιρία
Εχουν περάσει 15 ολόκληρα χρόνια από τότε που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο Siemens, έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε που μία ελληνική μνημονιακή κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά υποχρεώθηκε να υπογράψει τον επαίσχυντο «εξωδικαστικό συμβιβασμό» (ως προαπαιτούμενο για να μπορέσει ο τότε πρωθυπουργός να ταξιδέψει στο Βερολίνο και να συναντηθεί με τη Μέρκελ), πλην όμως η δυσώδης υπόθεση των γερμανικών «μαύρων ταμείων», όσο «μπαγιάτικη» και να φαίνεται, εξακολουθεί να στοιχειώνει ακόμη τον… ελληνογερμανικό πλέον ΟΤΕ!
Στους διαδρόμους του οργανισμού επικρατεί τις μέρες αυτές μεγάλη κινητικότητα, καθώς σε λίγα 24ωρα εκπνέει η προθεσμία για την υποβολή έφεσης στην πρόσφατη απορριπτική απόφαση του εφετείου του Μονάχου αναφορικά με την αξίωση του ΟΤΕ περί καταβολής 67 εκατομμυρίων ευρώ από τη Siemens ως αποζημίωση για τις παράνομες πρακτικές της εταιρίας, που ζημίωσαν και το Ελληνικό Δημόσιο. Ο νέος επικεφαλής του οργανισμού Κώστας Νεμπής, που διαδέχτηκε τον Μιχάλη Τσαμάζ, ο οποίος είχε αποφύγει με μαεστρία τον σκόπελο, βρίσκεται εν μέσω ενός είδους διασταυρούμενων πυρών. Από τη μία βρίσκονται οι «άνθρωποι των Γερμανών», που προτείνουν να ξεχαστεί…διακριτικά η υπόθεση και ο ΟΤΕ να μην μπει καν στη διαδικασία της έφεσης για να αποφύγει και τα νομικά έξοδα.
Από την άλλη υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι δεν γίνεται να φανεί πως η υπόθεση «εγκαταλείπεται», γιατί αφενός προκύπτει αποθετική ζημία για τον όμιλο και πρέπει να δοθούν εξηγήσεις στους μετόχους, αφετέρου δημιουργείται και ζήτημα εντυπώσεων «ενδογερμανικής συνεννόησης» στην ελληνική κοινή γνώμη, που ενημερώνεται από μέσα που παρακολουθούν την υπόθεση, όπως η «δημοκρατία». Τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της «δημοκρατίας», με πρόσφατο εκείνο του περασμένου Αυγούστου, που είχε ως αφορμή τη σκανδαλώδη απόφαση του εφετείου του Μονάχου για απόρριψη των αξιώσεων του ΟΤΕ, έχουν προκαλέσει πονοκέφαλο στο επιτελείο του κ. Νεμπή και ιδιαίτερα στο νομικό τμήμα του οργανισμού, που δεν έχει ακόμη λάβει σαφείς οδηγίες.
Θυμίζουμε ότι η απόφαση του βαυαρικού εφετείου ήρθε έπειτα από 14 χρόνια να απορρίψει ουσιαστικά την αγωγή του ΟΤΕ για την επιστροφή 67 εκατ. ευρώ από τη Siemens ως αποζημίωση για τις υπερκοστολογημένες προγραμματικές συμφωνίες του 1997. Η προθεσμία των 30 ημερών που δίνει η γερμανική νομοθεσία για την υποβολή έφεσης κινδυνεύει να παρέλθει άπρακτη, παρότι η υποβολή έφεσης εκ μέρους του οργανισμού είναι ουσιαστικά μονόδρομος. Τις τελευταίες ώρες τα τηλέφωνα με το δικηγορικό γραφείο που έχει εξουσιοδοτήσει ο ΟΤΕ στη Γερμανία έχουν πάρει φωτιά. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι επιμένουν ότι το σκεπτικό της υπόθεσης του εφετείου του Μονάχου είναι πλήρως αβάσιμο γιατί δεν μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης (αν δόθηκαν παράνομες χρηματοδοτήσεις), αλλά αρκείται στην πρόσφατη παραγραφή των κακουργημάτων από τα ελληνικά δικαστήρια!
Οπως, όμως, αναφέρουν οι νομικοί σύμβουλοι του ΟΤΕ, δεν μπορεί η απόρριψη να τεκμαίρεται αποκλειστικά από την απαλλαγή λόγω παραγραφής (όχι αθώωση) των πρωταγωνιστών του σκανδάλου, όταν έχουν προηγηθεί καταδίκες (Μαντέλης, Ηλίας Γεωργίου) και υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες ότι δόθηκαν μίζες. Ο μήνας Σεπτέμβριος, λοιπόν, θα είναι καθοριστικής σημασίας όχι μόνο για τα τεκταινόμενα στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, αλλά και ως προς όσα θα συμβούν στην Αθήνα σε σχέση με δύο ακόμη αγωγές του ΟΤΕ, κατά της Siemens και κατά της Intracom, ύψους 50 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ, που οδεύουν επίσης προς παραγραφή.
Από τον περασμένο Νοέμβριο η «δημοκρατία» είχε αναφερθεί στο θέμα
Για τις δύο αυτές «καυτές πατάτες» η «δημοκρατία» έχει αναφερθεί εκτενώς ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο. Πρόκειται για αξιώσεις για τις οποίες -απ’ ό,τι είχε ακουστεί και στο ελληνικό εφετείο κατά τη διάρκεια της εξέτασης μαρτύρων στην περίφημη δίκη των «64» (που απηλλάγησαν λόγω παραγραφής)- η Siemens είχε στο παρελθόν ομολογήσει ότι είναι βάσιμες και είχε εκφράσει τη βούληση να καταβάλει «κάποιο ποσό».
Σήμερα, 30 χρόνια αργότερα (η υπόθεση αφορά συμβάσεις του 1994), ο ΟΤΕ καλείται να πράξει το αυτονόητο, διεκδικώντας τα ποσά αυτά από τις δύο εταιρίες που ουσιαστικά μοιράζονταν την πίτα του ελληνικού τηλεπικοινωνιακού δικτύου για δεκαετίες. Και, βέβαια, αν συνυπολογίσει κανείς την αξίωση του Μονάχου, ο ΟΤΕ και η νέα διοίκηση του, εξαντλώντας όλα τα νόμιμα μέσα, έχουν μία λαμπρή ευκαιρία να διασώσουν το γόητρο του οργανισμού διεκδικώντας περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ. Απέναντι στους μετόχους του, αλλά και απέναντι στην ελληνική κοινή γνώμη…
Μ.Η.Τ. 232120