Στην κλιματική αλλαγή προσπαθεί να… φορτώσει η κυβέρνηση την ανικανότητά της. Δηλώνουν ανήμποροι να σβήσουν φωτιές όταν επικρατούν ακραία φαινόμενα, αλλά δεν παραιτούνται
Το μακρινό 2007, σε μια πρωτοφανή επιχείρηση αποποίησης των πολιτικών του ευθυνών αλλά και της κατάρρευσης του κρατικού μηχανισμού μπροστά στην πύρινη λαίλαπα, ο Βύρων Πολύδωρας είχε μιλήσει για τον… στρατηγό άνεμο. Τότε, που ακόμα η χώρα θύμιζε δημοκρατία δυτικού τύπου και ο Τύπος λειτουργούσε ως ελεγκτής και όχι ελεγχόμενος της εξουσίας, ο υπουργός έγινε συνώνυμο της αμετροέπειας.
Σήμερα, 17 χρόνια μετά, δύο πράγματα έχουν παραμείνει ίδια: οι φλόγες συνεχίζουν να καίνε ανενόχλητες μέχρι να βρουν μπετόν ή να σβήσουν στη θάλασσα, ενώ οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί και οι διάφοροι ά(χ)ριστοι σωτήρες του έθνους συνεχίζουν να αποποιούνται τις ευθύνες τους, ρίχνοντας το βάρος στην… κλιματική αλλαγή. Ο απολογισμός της πυρκαγιάς που εισέβαλε σε αστικό ιστό, αφήνοντας πίσω της μια νεκρή γυναίκα αλλά και ανυπολόγιστη καταστροφή σε σπίτια και επιχειρήσεις, φάνηκε πως δεν άγγιξε το Μαξίμου και δεν άλλαξε σε τίποτα τον επικοινωνιακό του σχεδιασμό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξήγγειλε μέτρα «ασπιρίνες» πάνω στα αποκαΐδια, ενώ ο Βασίλης Κικίλιας εμφανίστηκε κατάκοπος, φορώντας την επιχειρησιακή του στολή, για να δηλώσει πως η κλιματική αλλαγή και οι δύσκολες συνθήκες κατάφεραν να καταβάλουν τον κρατικό μηχανισμό, που λειτούργησε άμεσα και ακαριαία.
Και βέβαια, ο υπουργός απέφυγε να ζητήσει μια συγγνώμη ή έστω να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για το χάος στην Αττική. Για παραίτηση ούτε λόγος… Η λέξη αυτή, άλλωστε, είναι άγνωστη στο λεξιλόγιο των αρίστων. Κι αν το πρώτο καλοκαίρι είχε τη δικαιολογία πως μόλις ανέλαβε, φέτος ο Βασίλης Κικίλιας δεν έχει καμία. Παράλληλα, ο Παύλος Μαρινάκης επικαλέστηκε τις κλιματικές συνθήκες που «έχουν δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα» και, επιχειρώντας να απαντήσει στην κατηγορία «κάθε χρόνο τα ίδια, στο ίδιο έργο θεατές», μίλησε για ισοπεδωτική λογική και υποστήριξε ότι η Πυροσβεστική από την 1η Μαΐου μέχρι σήμερα έχει αντιμετωπίσει 3.543 ενάρξεις αγροτοδασικών πυρκαγιών, ενώ την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο πέρυσι αντιμετώπισε 2.344 ενάρξεις πυρκαγιών, δηλαδή 50% περισσότερες το 2024 σε σχέση με το 2023 στο ίδιο χρονικό διάστημα. Για την πυρκαγιά στον Βαρνάβα, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα, είπε πως εκδηλώθηκε σε μέρα με ακραίο κίνδυνο επιπέδου 5, και αυτό σημαίνει ότι αν εκδηλωθεί πυρκαγιά είναι εξαιρετικά δύσκολη η αναχαίτισή της!
Με αυτό το νέο κυβερνητικό αφήγημα καλλιεργείται μια αίσθηση ματαιότητας καθώς οι επιτελάρχες αποδίδουν τα πάντα στην κλιματική κρίση. Κοινώς, παραδέχονται πως αποτελούν μέρος μιας κυβέρνησης που αποτυγχάνει να ικανοποιήσει ακόμα και τη θεμελιώδη υποχρέωση της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Και το δηλώνουν μάλιστα με τέτοια ελαφρότητα, που είναι εξοργιστική. Στην Ελλάδα της «δεύτερη φορά Κυριάκος Μητσοτάκης», η παραποίηση των γεγονότων αποτελεί το απόλυτο εργαλείο του καθεστώτος του Μαξίμου. Ενός καθεστώτος βαθιά ριζωμένου, ξεδιάντροπου και αλαζονικού, ανίκανου να προστατεύσει τον πληθυσμό και τη χώρα, αλλά πανέτοιμου να κάνει τα πάντα ώστε να διασώσει τους αφεντάδες του.
Αμετροέπεια
Ενδεικτικό της αλαζονείας, της αμετροέπειας, αλλά και της έλλειψης κοινωνικής ενσυναίσθησης που χαρακτηρίζουν τους επιτελάρχες του Μαξίμου είναι πως, ακόμα και αυτή την ώρα, δεν έχουν κάνει μια αυτοκριτική για το γεγονός πως 100.000 στρέμματα δάσους εντός της Αττικής έγιναν παρανάλωμα του πυρός. H παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης στην προστασία ακόμα και οικισμών, όπως αυτοί του Χαλανδρίου και των Βριλησσίων, από την πύρινη λαίλαπα μπαίνει σε περίοπτη θέση στα «επιτεύγματα» του επιτελικού κράτους. Και αυτό διότι ο κρατικός μηχανισμός, που υποτίθεται πως ήταν πιο έτοιμος από ποτέ, και μάλιστα «οπλισμένος» με προηγμένα τεχνολογικά συστήματα, έφτασε να σβήνει στο Χαλάνδρι.
Δεν έχουν περάσει άλλωστε δύο μήνες από τότε που η κυβέρνηση διαβεβαίωνε πως είμαστε η «πρώτη χώρα παγκοσμίως που διαθέτει εθνικό δορυφορικό σύστημα εντοπισμού φωτιάς», ενώ πανηγύριζε για τα υπερσύγχρονα drones της Πυροσβεστικής «που οχυρώνουν από φέτος την Αττική για πυρκαγιές». Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι αμείλικτα, ακόμα και αν τα φιλοκυβερνητικά μέσα σιωπούν, η Δικαιοσύνη έχει πάει διακοπές και η κυβέρνηση πανηγυρίζει για μια ακόμα αποτυχία της.
• Πώς η δήθεν αντιπυρική προστασία, που ενισχύθηκε με νέα μέσα και διαφημίστηκε τόσο πολύ από την κυβέρνηση, κατάφερε να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος στην πρώτη μεγάλη πυρκαγιά, που ξέσπασε μάλιστα εντός της Αττικής;
• Υπό ποιες συνθήκες δημιουργήθηκε ένα τόσο μεγάλο πύρινο μέτωπο τόσων χιλιομέτρων στην καρδιά της πρωτεύουσας, φτάνοντας σε κατοικημένες περιοχές;
• Πόσα εναέρια μέσα επιχείρησαν στο πεδίο; Ηταν όλα επιχειρησιακά έτοιμα και λειτουργικά;
• Πόσα πυροσβεστικά οχήματα και πυροσβέστες βρέθηκαν στο σημείο;