Το πρόβλημα με τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ότι υπέγραψε μια άκρως προβληματική Συμφωνία στις Πρέσπες, στην οποία υπό την επιβολή των ΗΠΑ αναγνώρισε τον σκοπιανό αλυτρωτισμό, αλλά ότι επιμένει να μας το θυμίζει. Ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υιοθετεί την μπαρούφα τού εκ των πρωτεργατών Νίκου Κοτζιά, τότε υπουργού Εξωτερικών, ότι πρόκειται για διπλωματικό «κομψοτέχνημα», ακριβώς 6 χρόνια μετά την υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας αποφάσισε να το γιορτάσει παρέα με το συνεταιράκι του, τον Ζόραν Ζάεφ!
Στις 17 και 18 Ιουνίου, στο Ωδείο Αθηνών, το νεοπαγές Ινστιτούτο Τσίπρα και το αντίστοιχο Ιδρυμα Ζάεφ διοργανώνουν Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Συνήθως κάτω από τέτοιους αόριστους και δήθεν βαρυσήμαντους τίτλους, όλα τα «καλά παιδιά» της Δύσης και των κέντρων που επιβλέπουν και καταγράφουν συστηματικά τις επιδόσεις των «πουλέν» τους μεταμορφώνουν την αγωνιώδη προσπάθειά τους να γίνουν αποδεκτοί και να (επαν)ενταχθούν στο σύστημα των αναλώσιμων προσωπικοτήτων που αντλούν την ετερόφωτη λάμψη τους από την ισχύ των «προστατών» τους.
Στα τραπέζια διαλόγου έχει… ρεζερβάρει θέση κάθε καρυδιάς καρύδι από το λεύκωμα των χρυσών αποτυχόντων της ξεζουμισμένης πολιτικής. Βλέπει κανείς τον Γιώργο Παπανδρέου, τον μεγαλύτερο πολιτικό τουρίστα του πλανήτη, τον Μαργαρίτη Σχοινά, μια προσωπικότητα απροσδιόριστου βεληνεκούς, τον… φιλέλληνα δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, τον Μουσταφά Αϊντίν, πρόεδρο στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων Τουρκίας, τον Μπαράκ Ράβιντ, δημοσιογράφο και πολιτικό αναλυτή του CNN από το Ισραήλ, και τον Μίροσλαβ Λάιτσακ, ειδικό απεσταλμένο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα δυτικά Βαλκάνια, ενώ συμμετοχή έχει δηλώσει ακόμα και Αντόνιο Γκουτέρες, γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
Ο διάλογος θα επικεντρωθεί στο μέλλον της Ευρώπης μετά τις ευρωεκλογές, στην ενταξιακή προοπτική των δυτικών Βαλκανίων και στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, στην ειρηνική επίλυση διαφορών και στον ρόλο των διεθνών οργανισμών στις διπλωματικές εξελίξεις, στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και στη δίκαιη μετάβαση στην πράσινη ατζέντα, καθώς και στις ευρωπαϊκές οικονομικές εξελίξεις, στο Ταμείο Ανάκαμψης και στην αντιμετώπιση περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων. Κοινώς, πιάσ’ το αβγό και κούρεφτο…
Μ.Η.Τ. 232120