Ανέκδοτο όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ με το «γενόσημο» του Μητσοτάκη! Ο «μαθητής» της Goldman Sachs ήρθε σαν αυγουστιάτικη μεταγραφή
Οι αυγουστιάτικες μεταγραφές αεροδρομίου είναι μια ποδοσφαιρική συνήθεια. Κάποτε οι οπαδοί των ομάδων ξημεροβραδιάζονταν περιμένοντας σαν Μεσσίες στα αεροδρόμια τον Βλάση Τσάκα από τη Σαουδική Αραβία για να σώσει τον Παναθηναϊκό, τον Μπομπ Κοζώνη από το Σικάγο για να γεμίσει με δολάρια την ΑΕΚ, τον Αλεχάντρο Σκλαβενίτη, τον Παϊρότζ κι άλλα τέτοια ανέκδοτα. Αυτόν τον Αύγουστο είναι η ώρα του Στέφανου Κασσελάκη για να… λυτρώσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Είναι η πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική σκηνή που εμφανίζεται από το πουθενά ένας παντελώς άγνωστος τύπος για να αναλάβει την ηγεσία ενός κόμματος πρωταθλητισμού. Το ακόμα πιο παράδοξο είναι πως και μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ πια ο ουρανοκατέβατος Στέφανος Κασσελάκης αντιμετωπίζεται, υπερβολικά εύπιστα, ως μάννα εξ ουρανού.
Ενας άνθρωπος για τον οποίο ό,τι στοιχείο υπάρχει και γνωρίζουμε είναι από τη δική του αφήγηση, όχι από ουδέτερες πηγές, έχει καταφέρει -με το σπρώξιμο των ΜΜΕ- να γίνει το πρόσωπο των ημερών. Ακόμα και οι στοιχηματικές εταιρίες, βλέποντας το κύμα, τον δίνουν πλέον δεύτερο φαβορί για τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τον Παύλο Πολάκη μέχρι τον βουλευτή Κιλκίς Πέτρο Παππά και τον γιο του Θόδωρου Πάγκαλου σπεύδουν να τον στηρίξουν. Στα μέσα γίνονται αφιερώματα επί αφιερωμάτων. Η παρωδία «μανιφέστου» του Κασσελάκη διαφημίζεται σε χιλιάδες κόσμο. Και χθες αναμενόταν η πρώτη του συγκέντρωση στους τάφους των Βενιζέλων στην Κρήτη, κάτι που δεν έχει τολμήσει κανείς άλλος στα χρονικά.
Τι κι αν το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών και ο Δήμος Χανίων διαμαρτυρήθηκαν ότι «οι τάφοι των Βενιζέλων δεν είναι χώρος για κομματικές εκδηλώσεις». Για τον Κασσελάκη ακόμα κι ένας τέτοιος χώρος υψηλού συμβολισμού μπορεί να μετατραπεί σε προεκλογικό τσίρκο. Και κατάφερε να τον βεβηλώσει για να μαζέψει μια παρέα που θα χωρούσε σε ένα ταξί. Τρεις κι ο κούκος ήταν χθες στη συγκέντρωσή του.
Στα μάτια των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει ως μια κάποια λύση μέσα στην απελπισία για αντι-Τσίπρα, έστω κι αν ο Κασσελάκης αποτελεί μια υβριδική ρέπλικα του Μητσοτάκη, τον οποίο άλλωστε θαυμάζει. Οι φίλοι της Ν.Δ. τον θεωρούν αρκετά συμβατό και όχι «επικίνδυνο αριστερό». Ο ίδιος φροντίζει να εμφανίζεται ως το βασανισμένο κι εκδιωγμένο από την πατρίδα παιδί του λαού, σαν άλλος Νίκος Ξανθόπουλος του 2023. Εστω κι από την Εκάλη. Και εφοπλιστής με δανεικά, βέβαια. Αλλά και με μεροκάματα στην Goldman Sachs.
Το «αμερικάνικο όνειρο» του Κασσελάκη μπάζει από παντού. Το μόνο αυτοδημιούργητο στην περίπτωσή του είναι το σενάριο με το οποίο περιγράφει τη ζωή του. «Δημιουργεί» τον εαυτό του, ανακυκλώνει κάποιες γενικολογίες από την αμερικανική δημοκρατική liberal ατζέντα και εκμεταλλεύεται την ευκαιρία. Πλασάρεται ως ένας ήρωας με ταλέντο στον οπορτουνισμό. Το μόνο σίγουρο που διαπιστώνει κανείς απ’ όσα λέει ο Κασσελάκης είναι η βαθιά του απροθυμία να συγκρουστεί με το σύστημα.
Ο Μεσσίας εξ Αμερικής επινοήθηκε και γαλουχήθηκε από το ίδιο σύστημα συμφερόντων που στηρίζει τον Μητσοτάκη, μια γενόσημη έκδοση του Κυριάκου. Μέσα σε ένα κλίμα έκπληξης κι ενθουσιασμού οι μισές του αλήθειες και το χοντροκομμένο του σενάριο καταπίνονται χωρίς έλεγχο. Στο ποδόσφαιρο, που είναι πιο ρεαλιστικό παιχνίδι, οι Τσάκες έφυγαν νύχτα.
Στο πολιτικό παιχνίδι, όμως, με τέτοια ένδεια από στελέχη και ιδέες σε όλα τα κόμματα, ο Κασσελάκης κατάφερε να τοποθετήσει εύκολα το επικοινωνιακό του πυροτέχνημα στο κέντρο της κουβέντας. Αν σε κάτι θέλει να βοηθήσει τους Ελληνες ο Κασσελάκης, δεν χρειάζεται να αφήσει τα καράβια και τις λαμπρές του επιχειρήσεις για να μπλέξει στο πολιτικό ναρκοπέδιο της χώρας. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να μας εκμυστηρευτεί την αμερικανική τράπεζα που δίνει δάνεια εκατομμυρίων, με προσωπικές… εγγυήσεις, σε 25χρονους και 30χρονους για να γίνουν εφοπλιστές.
«Υποστήριζα Κυριάκο, πήγα ΣΥΡΙΖΑ»
Αν κάποιον πολιτικό εκτιμά σίγουρα ο Κασσελάκης, αυτός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μετά τις εκλογές, στις 14 Ιουλίου 2023, έλεγε στην αγγλόφωνη έκδοση της «Καθημερινής»: «Αυτή δεν ήταν μια απόφαση χωρίς σκέψη. Από το 2012 και μετά είχα αναπτύξει μια εξαιρετική σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν ήταν βουλευτής, στη συνέχεια υπουργός και, τέλος, επικεφαλής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα, έγραψα ένα κείμενο υποστήριξης γι’ αυτόν στον “Εθνικό Κήρυκα”, ενώ διεκδικούσε την ηγεσία του κόμματος. Είχα, και εξακολουθώ να έχω, μεγάλο σεβασμό για εκείνον προσωπικά».
Ομως δεν πήγε στη Ν.Δ., αλλά, αντιμετωπίζοντας σαν μπουφέ την ελληνική πολιτική σκηνή, είπε να δοκιμάσει πρώτα τον ΣΥΡΙΖΑ: «Τα τελευταία δύο χρόνια γνώρισα επίσης την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Μου αφιέρωσε χρόνο για να καταλάβει την ιστορία και τις αξίες μου και με κάλεσε να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα αντάλλαγμα».
Δεν γέμιζε ούτε ταξί η συγκέντρωση στα Χανιά
Το… τσουνάμι συμπαράστασης που περίμενε χθες ο Κασσελάκης στα Χανιά δεν πήγε στο ραντεβού. Μια χούφτα άνθρωποι μαζεύτηκαν, σύμφωνα με τα ζωντανά στιγμιότυπα των καναλιών. Αλλο τα likes στα social media, άλλο η πραγματικότητα. «Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας κι έχω πολλά να αποδείξω» είπε λιτά από τη συγκέντρωση, δυσκολευόμενος να απαντήσει μπροστά στις κάμερες, αφού μιλάει πιο εύκολα όταν όλα είναι «σκηνοθετημένα».
Στο πρόγραμμά του για την «ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ» έγραψε πράγματα που ακούγονται συχνά από τα κόμματα αντιπολίτευσης: Να καταργηθούν οι ασυλίες και τα ακαταδίωκτα, να εξομοιωθούν οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι με τους μισθωτούς, να υπάρξει γενναία ελάφρυνση για τους πιο αδύναμους στη φορολογική κλίμακα, να αποφασίζουν η…
Σύγκλητος και οι… φοιτητικοί σύλλογοι τις κυρώσεις για όσους προξενούν φθορές στα πανεπιστήμια, κάτι που αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας και άγνοιας της πραγματικότητας, και η Ελλάδα να υιοθετήσει τις πιο προοδευτικές νομοθεσίες των ευρωπαϊκών κρατών για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Τσιτάτα που δεν αγγίζουν τις οικονομικές ανισότητες, την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, την ανεργία, τους μισθούς πείνας, τις εργασιακές συνθήκες ζούγκλας, το περιβαλλοντικό ολοκαύτωμα της Ελλάδας, τα θέματα ασφάλειας και τα Ελληνοτουρκικά. Δηλαδή, δεν έχει καμία άποψη και καμία θέση για όσα απασχολούν τη μέση ελληνική οικογένεια.
Στο τέλος καταλήγει με ένα κενό νοήματος τσιτάτο «για να εμπιστευθεί ξανά η κοινωνία τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να εμπιστευτεί ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ την κοινωνία». Αν και δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει συμμετάσχει ποτέ στα κομματικά όργανα, ουδείς τον ήξερε στην Κουμουνδούρου μέχρι τις εκλογές, παρά ταύτα βρήκε ένα κούφιο σύνθημα να πει. Ετσι, για να υπάρχει κι αυτό.
Ανακοίνωσε την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης
Νωρίς χθες το πρωί δημοσιοποίησε μέσω βίντεο το μήνυμα επιβεβαίωσης της υποψηφιότητάς του στις εκλογές, ξεκινώντας με το «με λένε Στέφανο κι έχω κάτι να σας πω».
Αναφέρει ότι γεννήθηκε στο Μαρούσι το 1988, «σε μία χώρα με κληρονόμους πρωθυπουργούς. Σε μία οικογένεια με αυτοδημιούργητους γονείς. Η μητέρα μου, οδοντίατρος, δούλευε μέρα νύχτα να στηρίξει τον πατέρα μου όσο εκείνος άρχιζε την εταιρία του. Τελικά, η εταιρία μεγάλωσε και εγώ βρέθηκα να μεγαλώνω στην Εκάλη. Μόνο που αυτή η ευμάρεια ήταν τελικά επιφανειακή – όπως ήταν και της Ελλάδας. Το παραδικαστικό κύκλωμα χτύπησε τους γονείς μου και τους πήρε ό,τι είχαν και δεν είχαν».
Κάπως έτσι «στα 14 μου βρέθηκα μόνος μου στην Αμερική. Οχι για πολυτέλεια. Από ανάγκη. Ημουν τυχερός που ένα από τα παλαιότερα σχολεία των ΗΠΑ μού έδωσε πλήρη υποτροφία. Και αργότερα η υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου μού επέτρεψε να φοιτήσω στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας».
Ο αυτοδημιούργητος Κασσελάκης, ξεπερνώντας κάθε δυσκολία, κατάφερε «το 2009, στα 21 μου, εν μέσω οικονομικής κρίσης, και βρήκα δουλειά στην Goldman Sachs και είδα από κοντά τι είναι κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου φτηνά. Το πόση αλαζονεία φέρνει το χρήμα. Γι’ αυτό και άφησα αυτήν τη δουλειά. Πήρα δάνειο με προσωπική εγγύηση και τρία χρόνια μετά κατάφερα να μπω στην ποντοπόρο ναυτιλία. Διαχειριζόμενος ρίσκο όλο το 24ωρο. Επειτα από πολύ ιδρώτα, πήρα μια μεγάλη οικονομική ανάσα». Βέβαια, σε άλλη του συνέντευξη είχε πει ότι θεωρεί την Goldman Sachs ένα… σχολείο.
Ο νοσοκόμος σύντροφός του
Αναφέρεται, δε, στο πώς γνώρισε τον νοσοκόμο σύντροφό του Τάιλερ και βάζει ως έναν από τους πρώτους στόχους του τον «διαχωρισμό κράτους – Εκκλησίας» και «την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στον Στρατό». Σε μια χώρα, δηλαδή, που απειλείται καθημερινά από την Τουρκία, ο Κασσελάκης θέλει να καταργήσει την υποχρεωτική θητεία. Καλό θα ήταν να πει, ως αμερικανοκίνητος, αν συμφωνεί και με τα σχέδια του Μητσοτάκη για το Αιγαίο ή με αυτά για την Κύπρο.
Στο βίντεο αντιπαρατίθεται ευθέως με τον «κληρονόμο» Μητσοτάκη και διαφημίζει ό,τι μιλάει καλύτερα… αγγλικά, λες και το κριτήριο για το ποιον θα έχει η Ελλάδα πρωθυπουργό είναι οι γλώσσες. Οταν, μάλιστα, έχει εκλεγεί παλαιότερα πρωθυπουργός που δεν ήξερε καν καλά καλά τα ελληνικά ή λες και χρειάζεται ποτέ να ειπωθεί κάτι περισσότερο από ένα «yes» στην Ουάσινγκτον και στο Βερολίνο. Ο Κασσελάκης θεωρεί την υποψηφιότητά του ως «ριζοσπαστική», μιλώντας για το «ελληνικό όνειρο» με αμερικανικό σλόγκαν.
Οι πρώτες «σκιές» για τον ίδιο και την οικογένειά του
Με την εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή ο Κασσελάκης βάλλει κατά της ελληνικής Δικαιοσύνης. Και χαρακτηρίζει, δίχως να προσκομίζει αποδείξεις, απόφαση που αφορά τον πατέρα του ως αποτέλεσμα παραδικαστικού κυκλώματος. Χθες το Newsbomb εμφάνισε αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου από το 2011 με το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών «για απάτη από κοινού, κατ’ εξακολούθηση, με περιουσιακό όφελος και αντίστοιχη ζημία άνω των 73.000 ευρώ και υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, άνω των 73.000 ευρώ, από διαχειριστή ξένης περιουσίας».
Σύμφωνα με το χθεσινό δημοσίευμα, η καταδικαστική απόφαση του 2011 φέρεται ότι αφορά τον πατέρα του, Θεόδωρο Κασσελάκη, που τότε ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της CASCO ΑΒΕΕ, εταιρίας με αντικείμενο την παραγωγή και την εμπορία ναυτιλιακών χρωμάτων. Ο πατέρας του Στέφανου Κασσελάκη δραστηριοποιούνταν στα ναυτιλιακά χρώματα και, μάλιστα, ήταν από τους πρώτους που εισήγαγαν τα οικολογικά χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν σε θαλαμηγούς και πλοία. Είχε τα γραφεία του στη λεωφόρο Ποσειδώνος, στο Μοσχάτο.
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι υποχρεωμένος να τοποθετηθεί με λεπτομέρειες για το πώς στοιχειοθετείται η κατηγορία περί παραδικαστικής δράσης που «κυνήγησε» την οικογένειά του. Η συγκεκριμένη απόφαση του Αρείου Πάγου που δημοσιεύτηκε έχει όλα τα ονόματα των δικαστών.
Ποιους απ’ αυτούς χαρακτηρίζει ως μέλη του παραδικαστικού κυκλώματος; Οφείλει να το ξεκαθαρίσει, όπως και να αντιδράσει και η ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς ένας υποψήφιος πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί καθημερινά τους δικαστές. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που από χθες βλέπουν το φως, η μητέρα του «αυτοδημιούργητου» Κασσελάκη, Ευαγγελία, φαίνεται να δουλεύει ως καθηγήτρια οδοντιατρικής στο ίδιο πανεπιστήμιο από το οποίο αυτός πήρε την υποτροφία του. Συγκεκριμένα, στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας.
Επίσης, επειδή ο Κασσελάκης αποκηρύσσει ως ψευδή τη σχέση του με τον εφοπλιστή Νομικό και ισχυρίζεται ότι έγινε… εφοπλιστής με… δάνειο από το μηδέν, στο βρετανικό μητρώο επιχειρήσεων εμφανίζονται μαζί οι δυο τους στη διοίκηση της ναυτιλιακής εταιρίας του υποψήφιου, SwiftΒulk. Μάλιστα, υπάρχουν αναφορές περί συγγενικής σχέσης του με τον εφοπλιστή. Λέει ψέματα το βρετανικό μητρώο επιχειρήσεων;
H SwiftΒulk «έχτισε» το 2018-19 στόλο με τρία bulkers και δύο product tankers, την εξαγορά των οποίων είχε χρηματοδοτήσει η μητρική Tiptree. Εντός του Ιουνίου του 2022 η εταιρία, με έδρα τη Νέα Υόρκη, προχώρησε σε πώληση των φορτηγών πλοίων, σε πρώτη φάση, εκμεταλλευόμενη την άνοδο των τιμών και αποχώρησε από την αγορά ξηρού φορτίου, αποκομίζοντας συνολικά 67.700.000 δολάρια.
Συγκεκριμένα, προχώρησε στην πώληση του χωρητικότητας 55,800 dwt «Osios David» (κατασκευής 2012) και του χωρητικότητας 82,100 dwt «Thestelia K» (κατασκευής 2009). Σύμφωνα με τα αρχεία του χρηματιστηρίου, από τα δύο πλοία η εταιρία αποκόμισε 46.200.000 δολάρια, εκ των οποίων τα 14.100.000 δολαρίων ήταν κέρδη. Νωρίτερα είχε πουλήσει και το χωρητικότητας 55,600 dwt «Stilianos K» (κατασκευής 2010) αντί 21.500.000 δολάρια. Συνολικά η εταιρία κατέγραψε υπεραξίες από τις πωλήσεις των τριών πλοίων 21.200.000 δολαρίων.
Μ.Η.Τ. 232120