Αφού πρώτα ανακοίνωσε ότι θα επιτρέπεται να εργάζεται κάποιος δύο 8ωρα τη μέρα, μετά το «μάζεψε», διότι έμαθε ότι αυτό απαγορεύεται
Με πρόσχημα την ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας «για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας», η κυβέρνηση ετοιμάζεται να θεσπίσει στο ελληνικό Δίκαιο τη δυνατότητα εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες.
Την αποκάλυψη έκανε χθες ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Αδωνις Γεωργιάδης σε τηλεοπτική συνέντευξή του, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θεσπίζουμε τη δυνατότητα εργαζομένου να δουλεύει σε πολλαπλούς εργοδότες. Μπορεί να δουλεύει δύο 8ωρα σε δύο διαφορετικούς εργοδότες και να είναι απολύτως νόμιμο, δηλωμένο και στα εισοδήματά του».
Υπερεκμετάλλευση
Εκ πρώτης όψεως, αυτό που ανακοίνωσε ο υπουργός είναι η θέσπιση της νόμιμης εργασίας 16 (!) ωρών και, μάλιστα, σε μία περίοδο κατά την οποία αφενός μεν αυξάνονται οι καταγγελίες από ένα ευρύ φάσμα κλάδων για υπερεκμετάλλευση εργαζομένων και χαμηλών μισθών, και αφετέρου για την κυβέρνηση παραμένει υψηλός ο στόχος της μείωσης της ανεργίας σε μονοψήφιο ποσοστό ύστερα από περίπου 15 χρόνια.
Ομως, κάτι σύνηθες πια, ο Αδωνις Γεωργιάδης εξαναγκάστηκε λίγες ώρες αργότερα σε μερική υπαναχώρηση, καθώς αυτό που εξήγγειλε προσκρούει στη νομοθεσία. Το αποτέλεσμα ήταν ακόμα πιο φαιδρό, αφού ο υπουργός Εργασίας σε διευκρινιστική δήλωσή του θέσπισε -για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά- την ημέρα των 27 ωρών: «Στο σχέδιο νόμου που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση την επόμενη εβδομάδα, ρητώς διευκρινίζεται η δυνατότητα της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε καμία, όμως, περίπτωση δεν σταματά να εφαρμόζεται το Π.Δ.88/1999 περί των ελαχίστων περιόδων ανάπαυσης, που αποτελεί υπερεθνικό Δίκαιο και όπου εκεί ορίζεται ρητώς ότι για κάθε περίοδο 24 ωρών η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 11 συνεχών ωρών, το οποίο συνεχίζει να ισχύει για κάθε εργοδότη στον οποίο εργάζεται ο εργαζόμενος».
Ενα συμπέρασμα όλων αυτών των… αλλοπρόσαλλων δηλώσεων είναι ότι ο νέος υπουργός Εργασίας, όπως το συνηθίζει, μπήκε σαν ταύρος εν υαλοπωλείω στο νέο πόστο του, αγνοώντας βασικές αρχές του Εργατικού Δικαίου, ενώ δεν τον είχαν ενημερώσει ούτε οι συνεργάτες του, με συνέπεια να επιδεικνύει επικίνδυνο ερασιτεχνισμό και προχειρότητα.
Ακόμα χειρότερα, το άρθρο 9 της οδηγίας με τίτλο «Παράλληλη Απασχόληση» έχει εντελώς άλλο πνεύμα και αναφέρεται σε κάτι διαφορετικό: «Τα κράτη-μέλη εξασφαλίζουν ότι ο εργοδότης δεν πρόκειται να απαγορεύσει σε εργαζόμενο να αναλάβει εργασία σε άλλους εργοδότες εκτός του ωραρίου εργασίας που καθορίζεται με τον εν λόγω εργοδότη ή να επιφυλάξει δυσμενή μεταχείριση σε εργαζόμενο για τον λόγο αυτό». Από αυτό, λοιπόν, το κείμενο η κυβέρνηση αναζητεί τρόπο να θεσπίσει μία ρύθμιση η οποία, αναμφίβολα, έχει άλλη στόχευση, και όχι την εργασιακή εξουθένωση.
Χωρίς προσαύξηση
Χαρακτηριστικό ήταν και το σχόλιο του δικηγόρου – εργατολόγου Κώστα Τσουκαλά, ο οποίος σημειώνει ότι «με την εισαγόμενη διάταξη για 8ωρη εργασία σε πολλαπλούς εργοδότες, συνδεδεμένες επιχειρήσεις, όμιλοι που λειτουργούν μέσω πολλαπλών εταιρικών σχημάτων και εταιρίες κοινών συμφερόντων θα μπορούν να απασχολούν τους ίδιους εργαζομένους για 16 ώρες την ημέρα, χωρίς να υπάγονται στο όριο των νόμιμων υπερωριών και χωρίς να καταβάλλουν τη νόμιμη προσαύξηση της υπερεργασίας και της υπερωρίας.
Θα μπορούν, δηλαδή, να απασχολούν υπερωριακά τον εργαζόμενο νομότυπα και με πολύ χαμηλότερο κόστος. Οσοι γνωρίζουν την αγορά ξέρουν ότι πλέον μια ενιαία στην πράξη επιχείρηση μπορεί να εμφανίζεται με διαφορετικές νομικές μορφές και διαφορετικά ΑΦΜ. Οι δύο διαφορετικοί εργοδότες θα είναι στην πράξη ένας εργοδότης, που μέσω δύο νομικών προσώπων θα καταρτίζει δύο διαφορετικές συμβάσεις με τον ίδιο εργαζόμενο».
Μ.Η.Τ. 232120