Μια πρόξενος που αγάπησε τη Θεσσαλονίκη και δεν δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα ούτε προκάλεσε με δηλώσεις της ποτέ, η Ελίζαμπεθ Λι των ΗΠΑ, αναχωρεί από την Ελλάδα προκειμένου να αναλάβει τα νέα καθήκοντά της, αυτά που της ανέθεσε η αμερικανική κυβέρνηση.
Ηρθε στη Θεσσαλονίκη με περιοχή ευθύνης της όλη τη βόρεια Ελλάδα και στα χρόνια που ήταν επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας στην περιοχή έγινε ένα με την πόλη και τους ανθρώπους της, αναδεικνύοντας όλες τις ομορφιές της Μακεδονίας και της Θράκης. Η Ελίζαμπεθ Λι, με ένα συγκινητικό οδοιπορικό εν είδει επιστολής προς τον μικρό γιο της, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αποχαιρετά με αγάπη την πόλη και ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα.
«Αυτά τα τρία χρόνια πέρασαν τόσο γρήγορα και είναι σχεδόν ώρα να φύγω από τη Θεσσαλονίκη. Δεν είχα πατήσει ποτέ το πόδι μου στη βόρεια Ελλάδα πριν από αυτή την αποστολή και είχα πάει μόνο στις Κυκλάδες και στην Αθήνα, όπως πολλοί τουρίστες.
Αλλά ανακάλυψα τόση ομορφιά, φιλοξενία και θαύματα εδώ, και ήθελα να τα μοιραστώ με όσους δεν έχουν πάει ακόμα στη βόρεια Ελλάδα. Ηθελα, επίσης, να γράψω κάτι που μπορώ να μοιραστώ με τον γιο μου όταν μεγαλώσει για το όμορφο μέρος όπου γεννήθηκε» γράφει η κυρία Λι από τον επίσημο λογαριασμό του αμερικανικού προξενείου στο facebook.
Οσο για το αποχαιρετιστήριο οδοιπορικό-γράμμα, αυτό είναι γεμάτο με τις εμπειρίες της στη Θεσσαλονίκη και σε ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα, ενώ συνοδεύεται από πλήθος φωτογραφιών.
«Γεννήθηκες στη Θεσσαλονίκη, στη βόρεια Ελλάδα: έναν τόπο φανταστικών ιστοριών και εικόνων, μία τοιχογραφία από πλούσια και στιβαρά κομμάτια: το μυθικό, το μυστικιστικό και το εγκόσμιο. Ο Μέγας Αλέξανδρος, από τον οποίο πήρες το όνομά σου, βασίλεψε κάποτε και βάδισε μέσα από αυτά τα εδάφη στον δρόμο του για να κατακτήσει οτιδήποτε βρισκόταν ανατολικά του. Η Θεσσαλονίκη πήρε το όνομά της από την ετεροθαλή αδερφή του από τον βασιλιά Κάσσανδρο, τον σύζυγό της. Είναι ένα μέρος όπου σουλτάνοι και δράκοι κάποτε περνούσαν στους δρόμους με άμαξες και άλογα. Τόπος θαυμάτων και αγίων επεμβάσεων. Είναι εκεί όπου ένας λαός, οι Σεφαραδίτες Εβραίοι, έχτισαν ένα νέο σπίτι αφού έγιναν εξόριστοι πριν από 600 χρόνια. Οπου το σουβλάκι είναι σουβλάκι, όχι καλαμάκι. Και κάθε σούρουπο από την παράλια, οι ψαράδες πετούν σιωπηλά τις πετονιές τους στα καταπράσινα νερά του Αιγαίου επανειλημμένα, περιμένοντας να χτυπήσει μόνο ένα κομμάτι τύχης» γράφει ολοκληρώνοντας την αφήγησή της η κυρία Ελίζαμπεθ Λι προτού αναχωρήσει για Αμερική.
Μ.Η.Τ. 232120