Αντί να απολογηθεί στον ελληνικό λαό, έσπευσε να δικαιολογηθεί στον… καγκελάριο, που αγωνιά να κοπεί κάθε κουβέντα για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων
Η πολιτική ανικανότητα του Σκέρτσου είναι πλέον διαπιστωμένη από τις απερίγραπτες γκάφες του, με ρυθμό πολυβόλου, κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του. Τώρα, όμως, κατάφερε να ξεπεράσει ακόμα και τα δικά του στάνταρ. Πλέον, όσα λέει είναι ξεκάθαρα επικίνδυνα για τα συμφέροντα της χώρας.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Η μοναδική… καούρα του χθες, μετά τον σάλο που προκάλεσαν οι δηλώσεις του, τις οποίες ανέδειξε η «δημοκρατία», ήταν μην τυχόν θιγεί το Βερολίνο! Γι’ αυτό, αντί να απολογηθεί στον ελληνικό λαό, ο οποίος τον «φορτώθηκε» και τον πληρώνει χωρίς να τον έχει ψηφίσει ποτέ, ο Σκέρτσος έσπευσε να δικαιολογηθεί στον… καγκελάριο, δηλώνοντας ότι η μη λύση για τις αποζημιώσεις «δεν σκιάζει τις ελληνογερμανικές σχέσεις και προοπτικές».
Λες και η Ελλάδα είναι που σκιάζει αυτές τις σχέσεις, όχι η Γερμανία, που κατέστρεψε δύο φορές τον μισό πλανήτη.
Ο Σκέρτσος δεν παραιτήθηκε. Ο Μητσοτάκης δεν τον έδιωξε. Ο ουρανοκατέβατος στην πολιτική Σκέρτσος, όμως, δεν βρήκε την τσίπα να ζητήσει χθες έστω μια συγγνώμη για τις γελοίες και ανιστόρητες δηλώσεις που έκανε στο περιφερειακό κανάλι. Είναι το πρώτο πολιτικό πρόσωπο στη χώρα όλες αυτές τις δεκαετίες που ουσιαστικά μας… νουθέτησε «να μην αναλωνόμαστε σε ζητήματα τα οποία αφορούν το παρελθόν».
Αν ήταν υπουργός στο Ισραήλ ο Σκέρτσος θα τολμούσε ποτέ να πει για το Ολοκαύτωμα «νομίζω ότι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και όχι προς τα πίσω – μιλάτε για μια υπόθεση που έγινε πριν από 75 χρόνια στον Β’ Παγκόσμιο»; Θα αναφερόταν υποτιμητικά «σε μια υπόθεση», αν απευθυνόταν στους πολίτες, π.χ., του Ισραήλ κι όχι της Ελλάδας;
Και την επόμενη μέρα ο πρωθυπουργός του θα τον κρατούσε ακόμα ως κυβερνητικό εκπρόσωπο; Να τον κάνει τι;
Τελικά, τι ακριβώς εκπροσωπεί ο Σκέρτσος; Και γιατί τον έχει ακόμα δίπλα του ο Μητσοτάκης, ο οποίος τον επιβάλλει κάθε φορά σε υψηλόβαθμα πόστα;
Το πιο ανατριχιαστικό στην τηλεοπτική συζήτηση για τις αποζημιώσεις ήταν όταν ο εμβρόντητος δημοσιογράφος κατέληξε «καταλαβαίνω από την απάντησή σας ότι δεν πρέπει να περιμένουμε κάποια σχετική κίνηση» και ο Σκέρτσος απλά μειδίασε, συναινώντας σιωπηρά.
Η ιστορική αλήθεια της χώρας γι’ αυτόν τον τύπο είναι μια… ντεμοντέ υπόθεση. Δηλαδή, τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, το Κομμένο, ο λιμός των Αθηνών, οι μαζικές εκτελέσεις, η κλοπή του πλούτου της χώρας από τη Γερμανία.
Είναι… μπανάλ, κατά τον άνθρωπο που εκφράζει τη γραμμή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, να απαιτούμε αποζημιώσεις από μια χώρα που μας κατέστρεψε. Η υποχρέωση της Γερμανίας έχει… παραγραφεί.
Αλήθεια, στα πόσα χρόνια παραγράφεται η ιστορία της Ελλάδας κατά τον Σκέρτσο; Τα καμένα χωριά απ’ άκρη σ’ άκρη και οι εκατοντάδες χιλιάδες βασανισμένοι νεκροί πότε ακριβώς έχασαν το «δικαίωμα» να δικαιωθούν; Το 2019, που κατάφερε να χωθεί σε μια κυβέρνηση ο Σκέρτσος;
Κατά τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τώρα προέχουν οι δήθεν… επενδύσεις. Σαν να μας είπε, με αυτή την αλλόκοτη σύνδεση, ότι το ένα (αποζημιώσεις) αναιρεί το άλλο (επενδύσεις).
H Γερμανία, όμως, όπως πολύ καλά ξέρουμε στην Ελλάδα, είναι φειδωλή στις αποζημιώσεις για τα εγκλήματά της, αλλά πολύ πιο γενναιόδωρη στις μίζες για τα συμφέροντά της. Από το σκάνδαλο Siemens γνωρίζουμε σε βάθος πια τι εστί γερμανική… επένδυση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Η μίζα, άλλωστε, για δουλειές στο εξωτερικό είχε θεσμοθετηθεί επίσημα από τη γερμανική Βουλή.
Ο Σκέρτσος δεν κάνει σόλο καριέρα. Η δουλειά κάθε κυβερνητικού εκπροσώπου είναι να εκφράζει δημόσια τις θέσεις της κυβέρνησης. Με αυτήν ακριβώς την ιδιότητα μας αποκάλυψε, λίγες μέρες πριν από την κάλπη, ότι για το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων η θέση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι «να κοιτάξουμε μπροστά και όχι προς τα πίσω».
Πρακτικά, ο Σκέρτσος «παραδέχθηκε» αυτό που γίνεται επί τέσσερα χρόνια: Η κυβέρνησή του δεν έκανε το παραμικρό από το 2019 μέχρι σήμερα, αν και τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς, πριν από τις εκλογές, και ο Μητσοτάκης είχε ταχθεί υπέρ του ψηφίσματος για τις αποζημιώσεις, που εγκρίθηκε από τη Βουλή με ευρύτατη πλειοψηφία.
Τότε, μάλιστα, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν έκανε τίποτα. Οταν όμως ο ίδιος έγινε πρωθυπουργός, το μείζον ζήτημα βάλτωσε εντελώς. Μόνο μία φορά ακούστηκε, στη συνάντησή του με τον Σολτς τον περασμένο Οκτώβριο. Ο Μητσοτάκης απλά είπε, για τα μάτια του κόσμου, «για εμάς είναι ανοιχτό το ζήτημα» κι έβγαλε την υποχρέωση.
Η μεγάλη εκκρεμότητα των γερμανικών αποζημιώσεων αποτελεί μια από τις πιο παγιωμένες ιστορικές αλήθειες σε αυτή τη χώρα. Μέχρι σήμερα, αυτό που χαρακτήριζε την κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν μια ατέλειωτη διαδοχή σκανδάλων και συγκαλύψεων. Τώρα, το πάει ακόμα πιο μακριά και «βάζει» τον Σκέρτσο, σαν το καναρίνι στο ορυχείο, να εξαπολύσει μια πρωτοφανή επίθεση κατά της αλήθειας, της μνήμης και των πάγιων εθνικών θέσεων.
Οι αποζημιώσεις είναι σημαντικές οικονομικά, πολιτικά, αλλά κυρίως υπαρξιακά γι’ αυτόν τον τόπο. Η αγωνία του Βερολίνου είναι να κοπεί «μαχαίρι» κάθε κουβέντα για μια διεκδίκηση την οποία η Γερμανία τρέμει. Αυτή η αγωνία είναι που καθρεφτίζεται στις δηλώσεις του εκπροσώπου της ελληνικής κυβέρνησης.
ΑΚΗΣ ΣΚΕΡΤΣΟΣ
Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1976. Σπούδασε Δημοσιογραφία στο ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακό στο «λόμπινγκ»(!) στο «Τζ. Ουάσινγκτον» των ΗΠΑ. Προέρχεται από την Κεντροαριστερά. Διετέλεσε διευθυντής γραφείου του ΥΠΟΙΚ Στουρνάρα το 2012-2014, διευθυντής γραφείου του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Πικραμμένου και γενικός διευθυντής του ΣΕΒ. Στις 9 Ιουλίου 2019 διορίστηκε, ως εξωκοινοβουλευτικός, υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και τον Αύγουστο 2021 αναβαθμίστηκε σε υπουργό Επικρατείας. Από χθες είναι υπηρεσιακός κυβερνητικός εκπρόσωπος μέχρι τις εκλογές.
Μ.Η.Τ. 232120