Σφοδρή αντίδραση στις προτάσεις Τσίπρα για ιδιωτικό χρέος και προστασία πρώτης κατοικίας, τις οποίες χαρακτηρίζει ανεδαφικές
Κόντρα κυβέρνησης – αξιωματικής αντιπολίτευσης για το ιδιωτικό χρέος, τα «κόκκινα» δάνεια και την προστασία της πρώτης κατοικίας ξέσπασε μετά την παρουσίαση των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ από τον Αλέξη Τσίπρα. Οι προτάσεις προκάλεσαν την αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο τις χαρακτηρίζει ανεδαφικές, υποστηρίζοντας πως προσφέρουν δήθεν λύσεις.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη συλλογική ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών, την προστασία από ρευστοποίηση πρώτης κατοικίας, τη συμμετοχή του Δημοσίου, με την επιδότηση μέρους της ρυθμισμένης οφειλής μέσω του Ταμείου Αναδιαρθρώσεων και την εποπτεία και τον συντονισμό της όλης διαδικασίας από τη δημόσια εποπτική Αρχή.
Ειδικότερα, οι βασικοί άξονες προβλέπουν:
• Την προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης.
• Νέους κανόνες στη λειτουργία των funds.
• Συλλογική ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών με «κούρεμα» χρέους και χαμηλές δόσεις.
• Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με τρίμηνη διάρκεια για την αναστολή των πλειστηριασμών.
• Μέριμνα για τους δανειολήπτες που έχουν λάβει δάνειο σε ελβετικό φράγκο και έχουν δει τις μηνιαίες δόσεις να εκτοξεύονται τα τελευταία χρόνια χωρίς καμία προστασία από την Πολιτεία. Ο κ. Τσίπρας προανήγγειλε νομοθετική ρύθμιση ώστε να προστατευτεί η πρώτη κατοικία τους και να ρυθμιστεί η οφειλή τους με βιώσιμο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη την ισοτιμία την περίοδο που έλαβαν το δάνειο αλλά και το ποσό που έχουν ήδη αποπληρώσει.
• Ενα υφυπουργείο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους και Στεγαστικής Πολιτικής.
Οι συγκεκριμένες προτάσεις οδήγησαν το υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει μια μακροσκελή ανακοίνωση, κάνοντας λόγο για εμπαιγμό της κοινωνίας. Σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ περιλαμβάνουν:
1 Μια διφορούμενη υποχρεωτικότητα συμμετοχής των πιστωτών στη διαδικασία ρύθμισης οφειλών μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού. Από τη μία, το σχέδιο επιβάλλει υποχρεωτικότητα συμμετοχής των πιστωτών στην πρόταση ρύθμισης οφειλών και από την άλλη προσφυγή στο δικαστήριο, αν δεν ισχύσει η (υποτίθεται θεσπισμένη) υποχρεωτικότητα. Η πρόταση αυτή, πέραν του ότι αντιφάσκει, είναι πέρα για πέρα έωλη και αβάσιμη, καθώς αγνοεί παντελώς τους ευρωπαϊκούς κανόνες.
2 Την επαναφορά πρακτικών του «νόμου Κατσέλη», με την πρόβλεψη για προσφυγή στο δικαστήριο σε περίπτωση μη λήψης πρότασης ρύθμισης από τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών, με υποτίθεται σύντομη διαδικασία. Ενας νόμος που μετέθετε το πρόβλημα, καθώς η έκδοση της δικαστικής απόφασης καθυστερούσε σημαντικά και, εν τέλει, ύστερα από πολλά χρόνια αναμονής για την εκδίκαση, τα δικαστήρια απέρριπταν μεγάλο ποσοστό των υποθέσεων, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να βρίσκονται αντιμέτωποι με υπέρογκες αρρύθμιστες οφειλές, επιβαρυμένες και με τόκους υπερημερίας.
3 Την παροχή δύο εναλλακτικών προτάσεων μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού, εκ των οποίων η μία θα προβλέπει συντομότερη διάρκεια αποπληρωμής (άρα, μεγαλύτερη δόση) και σημαντικό «κούρεμα». Αυτή η πρόταση για μεγαλύτερη δόση ευνοεί μόνον στρατηγικούς κακοπληρωτές, που, ενώ έχουν οικονομική δυνατότητα, δεν αποπληρώνουν τις οφειλές τους.
4 Την αποπληρωμή της αξίας της κατοικίας σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (από 10 έως 35 χρόνια) και με μηνιαία δόση να μην υπερβαίνει τα 3/10 του εισοδήματος. Δεν γνωρίζουμε τον μαθηματικό τύπο υπολογισμού αυτής της δόσης, αλλά μάλλον η αξιωματική αντιπολίτευση γνωρίζει τη μαγική φόρμουλα εφαρμογής.
5 Την καθολική αναστολή πλειστηριασμών με πράξη νομοθετικού περιεχομένου έως την εφαρμογή του νέου προγράμματος. Η πρόταση αυτή οδηγεί, αναπόφευκτα, στο να μην παραμείνει ούτε ένας συνεπής δανειολήπτης στη χώρα, στη μόνιμη και απόλυτη καταστροφή της κουλτούρας πληρωμών που χτίστηκε με δυσκολίες και στον απόλυτο εμπαιγμό των συνεπών δανειοληπτών. Επιπλέον, οδηγεί στο να μη δοθεί ούτε ένα νέο δάνειο, καθότι απαξιώνει εντελώς την έννοια της εξασφάλισης, η οποία είναι προϋπόθεση για τη χορήγηση νέου δανείου.
6 Την αναφορά σε νομοθετική ρύθμιση των δανείων σε ελβετικό φράγκο, χωρίς όμως να εξηγείται τι είναι αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να ρυθμίσει. Και είναι λογική η αόριστη αυτή αναφορά άνευ ουσιαστικού αντικειμένου, καθώς η αξιωματική αντιπολίτευση γνωρίζει καλά ότι τόσο η ευρωπαϊκή οδηγία για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο όσο και οι σχετικές δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από τα ελληνικά δικαστήρια δεν επιτρέπουν τη θέσπιση ρυθμίσεων με αναδρομική ισχύ.
Μ.Η.Τ. 232120