Ομολογία του προφανέστατου ασυμβίβαστου που υπάρχει μεταξύ της τοποθέτησης του Γιώργου Γεραπετρίτη (κεντρική φωτό) στη θέση του νέου υπουργού Υποδομών και Μεταφορών και της οικογενειακής του σχέσης με μεγαλοστέλεχο μιας εκ των μεγαλύτερων εργολαβικών εταιριών της χώρας από την κυβέρνηση.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου ρωτήθηκε σχετικώς κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, παραδεχόμενος, επί της ουσίας, πως επί τούτω ο Γιώργος Γεραπετρίτης δεν ορκίστηκε υπουργός. Στην πραγματικότητα, ο εκπρόσωπος παραδέχθηκε, έστω και άθελά του, πως καταπατάται το Σύνταγμα. Οπως υποστήριξε, οι αρμοδιότητες του υπουργού Επικρατείας ανατίθενται από τον πρωθυπουργό, ενώ ο Γιώργος Γεραπετρίτης όσον αφορά το υπουργείο Υποδομών έχει κρατήσει μόνο την αρμοδιότητα του συντονισμού και της διαλεύκανσης της συγκεκριμένης υπόθεσης του τραγικού δυστυχήματος, όπως επίσης και το θέμα της επαναλειτουργίας του σιδηροδρομικού δικτύου. «Ο κ. Γεραπετρίτης είναι υπουργός Επικρατείας.
Εχει διοριστεί υπουργός Επικρατείας, με το Προεδρικό Διάταγμα που ισχύει και για τους υπόλοιπους υπουργούς, και για τους υπόλοιπους υπουργούς Επικρατείας. Τον κ. Σκέρτσο και τον κ. Πιερρακάκη. O αρμοδιότητες του υπουργού Επικρατείας ανατίθενται από τον πρωθυπουργό, συνεπώς δεν υπάρχει κανένα θέμα αντισυνταγματικότητας» υποστήριξε ο Γιάννης Οικονόμου.
Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως ο Γιώργος Γεραπετρίτης δεν έχει καμιά αρμοδιότητα που να σχετίζεται με αναθέσεις έργων, πληρωμές και δημοπρασίες, αλλά πως έχει ως μοναδική αρμοδιότητα τον συντονισμό και τη διαλεύκανση της τραγωδίας των Τεμπών. «Ο ρόλος του κ. Γεραπετρίτη για όσο διάστημα θα μένει στο συγκεκριμένο υπουργείο είναι ο συντονισμός των ενεργειών που έχουν να κάνουν με τη διαλεύκανση της υπόθεσης του σιδηροδρομικού δυστυχήματος και των ενεργειών για να επανεκκινήσει με ασφάλεια ο σιδηρόδρομος» υποστήριξε. Σε κάθε περίπτωση, τις τελευταίες ώρες σχολιάζεται δηκτικά από την πλευρά της αντιπολίτευσης η μη ορκωμοσία του υπουργού. Ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας, πάντως, ανέφερε στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες πως δεν χρειάζεται εκ του νόμου να ορκιστεί υπουργός, καθώς υπάρχει πρόβλεψη στο επιτελικό κράτος ότι μπορεί να εποπτεύει άλλο υπουργείο χωρίς να ορκιστεί.