Γεώργιος Αλεξανδράκης: Ο αρχηγός των ηρωικών φρουρών του Αιγαίου

Υπερηφάνεια για τους τρεις άνδρες του Λιμενικού που βγήκαν στο κατάστρωμα χωρίς προστατευτικά και έτρεψαν σε φυγή τους Τούρκους εισβολείς

Στο συγκλονιστικό βίντεο-ντοκουμέντο που αποκάλυψε χθες η «δημοκρατία» δεν είδαμε σκηνές από σίριαλ του Netflix, ούτε στρατιώτες που λειτουργούν σαν ρομπότ, όπως στις πολεμικές ταινίες.

• Από τον Βασίλη Γαλούπη

Είδαμε τρεις Ελληνες της Ακτοφυλακής σε ένα σκάφος που κινούταν ταχύτατα πάνω στα κύματα, χωρίς προστατευτικά. Τρεις άνδρες που βγήκαν στο κατάστρωμα με γυμνά κεφάλια, δίχως να είναι ντυμένοι σαν αστακοί, χωρίς να βάζουν μπροστά τη δική τους ασφάλεια.
Τρεις ανθρώπους που με τρομερή αυταπάρνηση, και μπροστά στον κίνδυνο να εμβολιστεί το σκάφος τους από την εκτός ορίων επιθετική τουρκική ακταιωρό, αντέδρασαν αποτρεπτικά με ψυχή και μυαλό.

Κάθε Ελληνας ένιωσε από χθες πιο ήσυχος και σίγουρος για τα σύνορά του, βλέποντας με τα ίδια του τα μάτια, κι όχι από διηγήσεις ή σενάρια ταινιών, τι συμβαίνει στο Αιγαίο και ποιες είναι οι αντιδράσεις του Λιμενικού απέναντι στην Τουρκία.

Ακαριαίες αντιδράσεις

Τρεις νέοι άνθρωποι, σωστά εκπαιδευμένοι για κάθε δύσκολη συνθήκη, είχαν το καθαρό μυαλό, την πίστη, την ετοιμότητα και το κουράγιο να κάνουν αυτά ακριβώς που έπρεπε για να διώξουν άμεσα από τα ελληνικά νερά την τουρκική ακταιωρό.

Με ακαριαίες αντιδράσεις, όχι ρομποτικά, ούτε υπολογιστικά. Ακόμα κι όταν χρειάστηκε να πιάσουν τα αυτόματα και να πυροβολήσουν στον αέρα, όταν η ακταιωρός επιχειρούσε να εμβολίσει το ελληνικό σκάφος, απέδειξαν ότι έπρατταν ακριβώς αυτό που απαιτούνταν εκείνη τη στιγμή. Από μόνες τους τούτες οι εικόνες από την καθημερινότητα του Λιμενικού καταρρίπτουν την παραφιλολογία, τα ψέματα, τις χυδαιότητες, τις αμφιβολίες. Τις συκοφαντίες και τις επιθέσεις κατά του Λιμενικού για τα push-backs που εξαπολύουν διάφορα ύποπτα συμφέροντα, την αμφισβήτηση από την ασφάλεια του καναπέ για το κατά πόσο η χώρα μας μπορεί να αντιμετωπίσει τη θρασύδειλη τουρκική επιθετικότητα, τα ευφυολογήματα περί αδυναμίας διαφύλαξης των συνόρων.

Το «εύγε» για τον αρχηγό του Λιμενικού – Ακτοφυλακής Γεώργιο Αλεξανδράκη και τους άνδρες του είναι όχι μόνο απαραίτητο, αλλά και αυτονόητο. Οι μάχες που δίνουν καθημερινά στο Αιγαίο απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα είναι συνήθως αθέατες. Μπορεί να μένουν σχεδόν πάντα στη σκιά, αλλά είναι ύψιστης σπουδαιότητας για τις ζωές όλων μας, ακόμα κι αν δεν τις μαθαίνουμε ποτέ. Τα πλάνα που είδε χθες ο κόσμος από τη «δημοκρατία» είναι μια υποδειγματική εικόνα για το πώς οφείλει να αντιδρά κάθε σοβαρό, φιλειρηνικό και κυρίαρχο κράτος. Ο,τι δεν είναι δικό μας δεν μας ενδιαφέρει.

Ο,τι, όμως, είναι δικό μας και αποτελεί το σπίτι μας, τη θάλασσά μας και το σύνορό μας το υπερασπιζόμαστε χωρίς καμία έκπτωση. Υπεύθυνα και με πείσμα! Ακλόνητα, με παλικαριά και αυτοθυσία, όπως οι τρεις «φύλακες άγγελοι» του Λιμενικού στο περιστατικό της 5ης Ιανουαρίου στο Φαρμακονήσι. Δεν μπήκε το Ελληνικό Λιμενικό στα νερά κανενός. Υποχρεώθηκε ακόμα και να πυροβολήσει στον αέρα όταν απειλήθηκε ευθέως η ζωή του πληρώματος από μια τουρκική ακταιωρό που εισέβαλε στα ελληνικά νερά και πήγε να βυθίσει το ελληνικό σκάφος.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η ρουτίνα αυτών των άγνωστων στο ευρύ κοινό απλών παιδιών είναι να ξυπνούν κάθε πρωί χωρίς να ξέρουν αν τη συγκεκριμένη μέρα θα χρειαστεί να γίνουν ήρωες. Δίχως να γνωρίζουν αν μια τουρκική ακταιωρός, που εισέβαλε στα ελληνικά ύδατα, θα προσπαθήσει να τους πνίξει. Χωρίς να μπορούν να προβλέψουν πότε θα απαιτηθεί να «επιστρατεύσουν» κάθε ώρα εκπαίδευσης, ώστε να αντιδράσουν με ακρίβεια, αποτελεσματικότητα και ψυχραιμία μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Ούτε καν αν θα προλάβουν να φορέσουν τον εξοπλισμό τους για τη δική τους προστασία. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, η θάλασσά της είναι το φρούριό της. Το Λιμενικό είναι η «στεριά» πάνω στη θάλασσα, το χειροπιαστό εμπόδιο πρώτης γραμμής για την Τουρκία. Πρέπει να είναι πρώτο εκεί και πάντα εκεί.

Ο αντιναύαρχος Γεώργιος Αλεξανδράκης και το ένστολο – ένοπλο προσωπικό έστειλαν για μια ακόμα φορά το σαφές, όσο και ηχηρό, μήνυμα στην απέναντι πλευρά, ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως θέλει να τα παρουσιάζει ο θρασύς Ερντογάν, που θεωρεί -στα λόγια- ότι είναι εφικτό να έρθει μια… νύχτα. Η Ελλάδα, όπως κάθε κανονικό κράτος, δεν θυσιάζει τα δικά της κυριαρχικά δικαιώματα για τα συμφέροντα άλλων.

Θρήνος

Η χώρα τούτες τις μέρες θρηνεί τον χαμό δύο πιλότων της, του Ευστάθιου Τσιτλακίδη και του Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, που έχασαν τις ζωές τους, μόλις στα 30 τους, πάνω στο καθήκον. Πενθεί επί 27 ολόκληρα χρόνια τον Χριστόδουλο Καραθανάση, τον Παναγιώτη Βλαχάκο και τον Εκτορα Γιαλοψό, τα τρία παλικάρια που έπεσαν στα Ιμια εκείνη τη μαύρη μέρα, στις 31 Ιανουαρίου 1996.

Τα δάκρυα σ’ αυτόν τον τόπο δεν στέρεψαν ποτέ. Ούτε, όμως, και η περηφάνια! Πάντα αυτό το χώμα θα γεννάει ήρωες από το αίμα των ηρώων του. Ανθρώπους που είναι κάθε μέρα έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμα και τη ζωή τους για την πατρίδα τους, για τις οικογένειές τους, για τους φίλους τους, για καθέναν μας. Για να μπορούμε όλοι εμείς να είμαστε λεύτεροι.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ
Αρχηγός Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, αντιναύαρχος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Πεζικό και αποφοίτησε πρώτος από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών το 1990. Στη Σχολή Δοκίμων Σημαιοφόρων του Λιμενικού εισήλθε το 1992. Διετέλεσε διευθυντής της Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος καθώς και της Διεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών και Λαθρεμπορίου. Τον Ιούνιο του 2020 προήχθη στον βαθμό του υποναυάρχου και του ανατέθηκαν καθήκοντα γενικού επιθεωρητή Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής. Στις 10 Μαρτίου 2022 ανέλαβε καθήκοντα αρχηγού. Του έχει απονεμηθεί το Ναυτικό Μετάλλιο Β’ Τάξεως για τη συμβολή του στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος.