Απρόσιτος και εγκλωβισμένος στο μόνο παιχνίδι που γνωρίζει καλά σαν παιδί του κομματικού σωλήνα, αναλώνεται στις στρατηγικές πίσω από κλειστές πόρτες
Ο αέρας των ποσοστών από την εκλογή Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ έχει καταλαγιάσει εδώ και μήνες. Πριν από τις γιορτές προέκυψε ακόμα ένα πρόβλημα για τον αρχηγό του κόμματος, ότι έπρεπε να απολογείται για την παράνομη δράση της Καϊλή. Τώρα ήρθε ένας πρόσθετος πονοκέφαλος. Σημαντικά στελέχη φεύγουν κλείνοντας πίσω τους με θόρυβο την πόρτα της Χαριλάου Τρικούπη.
- Απο τον Βασίλη Γαλούπη
Μόλις δυο τρεις μήνες πριν από τις εκλογές και το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει στην εσωστρέφεια, αυτήν τη φορά λόγω της έλλειψης ικανότητας του Ανδρουλάκη να εμπνεύσει ακόμα και τους ίδιους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται καθημερινά. Δεν «αιμορραγεί» μόνο η εκλογική δυναμική του πάλαι ποτέ κόμματος εξουσίας, αλλά και η στελέχωσή του.
Η Αναστασία Σιμητροπούλου ήταν προσωπική επιλογή Ανδρουλάκη. Η δικηγόρος τοποθετήθηκε, πριν από περίπου έναν χρόνο, στη θέση της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, ένα σημαντικό πόστο. Η παρουσία της Σιμητροπούλου στα τηλεοπτικά πάνελ ήταν συχνή, με έναν συγκροτημένο πολιτικό λόγο και γκελ. Εύλογα, το όνομά της φιγούραρε για το ψηφοδέλτιο του Νότιου Τομέα της Β’ Αθηνών. Χθες γνωστοποίησε ότι παραιτείται για «προσωπικούς λόγους».
Λίγα 24ωρα νωρίτερα ο Παντελής Περιβολάρης αποφάσισε να παραιτηθεί από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν υποψήφιος στην Καστοριά, όπως και το 2015. Η αποχώρησή του έκανε περισσότερο ντόρο. Χαρακτήρισε τον Ανδρουλάκη κρυπτόμενο στο Ευρωκοινοβούλιο και απόντα από τις μάχες που έδινε το Κίνημα για την επιβίωσή του, έκανε λόγο για λίστες απολύσεων υπαλλήλων που δεν στήριξαν τον πρόεδρο και μίλησε για «μαγειρέματα από μαθητευόμενους μάγους.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε παραιτηθεί από σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ο καθηγητής Σωτήρης Σέρμπος, έπειτα από μόλις έξι μήνες συνεργασίας τους. Ηταν προσωπική επιλογή Ανδρουλάκη.
Τον Ιούνιο του 2022, προτού ξεσπάσει το σκάνδαλο υποκλοπών, τα βρόντηξε και ο εκπρόσωπος κοινοβουλευτικού έργου του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές του 2019 Σπύρος Καρανικόλας, ο οποίος είχε ταχθεί υπέρ Λοβέρδου στις εσωκομματικές εκλογές. Μίλησε για ένα κόμμα «χωρίς σαφή κατεύθυνση και χωρίς ορατή διέξοδο, με μόνο στόχο τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις», για ένα ΠΑΣΟΚ «εγκλωβισμένο σε προσωπικές και ιδιοτελείς επιλογές».
Οι παραιτήσεις στο ΠΑΣΟΚ έφτασαν να θυμίζουν όσα γίνονται τους τελευταίους μήνες με τις αποχωρήσεις στο ΜέΡΑ25 του Βαρουφάκη. Η δημοσκοπική συρρίκνωση, σε σχέση με την αρχική άνοδο μετά την εκλογή Ανδρουλάκη, βαραίνει ακόμα περισσότερο το κλίμα στη Χαριλάου Τρικούπη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ανδρουλάκης είναι περισσότερο απρόσιτος απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς από έναν νέο άνθρωπο που φιλοδοξεί να κάνει άνοιγμα στο κόμμα του και στην κοινωνία. Το παρατσούκλι «βοσκός», που του είχε αποδοθεί παλαιότερα επειδή έμοιαζε, στα πρώτα του βήματα στο ΠΑΣΟΚ, αρκετά απόμακρος, ακατέργαστος και «ορεινός», έχει αρχίσει να επιστρέφει στα εσωκομματικά πηγαδάκια.
Ο άνεμος αισιοδοξίας μετά τις εσωκομματικές εκλογές αρχίζει να έχει όλο και περισσότερο μια αύρα τοξικότητας. Ακόμα και στελέχη που επέλεξε ο ίδιος ο Ανδρουλάκης τού γυρίζουν γρήγορα την πλάτη. Μάλιστα, στην τελική ευθεία για τις εκλογές. Ισως αυτή είναι η ώρα για να αναρωτηθεί ο Ανδρουλάκης γιατί άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στον μηχανισμό του κόμματος πιστεύουν ότι θα είναι καλύτερα ή θα έχουν μεγαλύτερη επιρροή έξω από το ΠΑΣΟΚ.
Ομως, πάνω απ’ όλα, ο Κρητικός αποδεικνύει ότι μόνο ένα πράγμα κατέχει καλά τελικά. Τον εσωκομματικό μηχανισμό. Εχει απορροφηθεί τόσο πολύ να ελέγξει κάθε ρωγμή μέσα στο ΠΑΣΟΚ που, μαζί με στελέχη, χάνει και τη μεγάλη εικόνα. Και η μεγάλη εικόνα είναι πως το κόμμα του δεν θα κάνει στις εκλογές το μεγάλο άλμα που όλοι υπολόγιζαν το βράδυ του θριάμβου Ανδρουλάκη στη μονομαχία με τον Παπανδρέου τον Δεκέμβριο του 2021.
Αντί το ΠΑΣΟΚ να δείχνει εξωστρέφεια, υπάρχουν αντιδράσεις επειδή η μοίρα του φαίνεται να ορίζεται από μια κλειστή ομάδα, με περιχαρακώσεις. Στη γωνιά κάθονται και χαμογελούν τώρα πικρόχολα ως «δικαιωμένοι» όσοι κατηγορούσαν εξαρχής τον Ανδρουλάκη σαν «φραξιονιστή».
Ο 44χρονος πολιτικός μοιάζει να εγκλωβίζεται στον μόνο ρόλο που γνωρίζει σαν παιδί του κομματικού σωλήνα. Το ηγετικό προφίλ του παραμένει μουντό και σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί χαρισματικό. Η συγκρότηση μιας ανανεωμένης πολιτικής ατζέντας, ικανής να προσελκύσει καινούργιο κοινό στις εκλογές, είναι η μεγάλη αδυναμία προεκλογικά.
Μεσοβέζικη τακτική
Ακόμα και το πιο βαρύ χαρτί Ανδρουλάκη, αυτό των υποκλοπών, φαίνεται πλέον να λειτουργεί περισσότερο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ παρά υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Οι αντιδράσεις του Κρητικού είναι πιο άτονες και πιο απονευρωμένες σε σχέση με το αρχικό τσαγανό που έδειχνε. Ο Τσίπρας είναι αυτός που λέει ότι ενδιαφέρεται να πάει να ενημερωθεί απευθείας από τον Ράμμο για τα ευρήματα της έρευνας της ΑΔΑΕ, όχι ο Ανδρουλάκης. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιλέγει μια μεσοβέζικη τακτική, στρογγυλεμένη και χωρίς γωνίες.
Δεν δείχνει τη διάθεση ούτε να πρωταγωνιστεί αυτός απ’ όλη την αντιπολίτευση στο θέμα των υποκλοπών πηγαίνοντάς το με την ίδια ορμή μέχρι τέλους, αλλά ούτε να προχωρήσει σε μια νέα ατζέντα. Σαν να έχει αυτο-αποκλειστεί σε μια γκρίζα ζώνη, χωρίς επίθεση και χωρίς υποχώρηση, που δεν αποφέρει τίποτα στο ΠΑΣΟΚ και στον ίδιο.