Η μυστική συνάντηση που είχαν αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου η διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Αννα-Μαρία Μπούρα με τον σύμβουλο του Τούρκου προέδρου Ιμπραήμ Καλίν (κεντρική φωτό), παρουσία του διπλωματικού συμβούλου του Γερμανού καγκελάριου Γενς Πλέτνερ, φαίνεται πως άφησε σκοτεινά απόνερα.
Η τουρκική πλευρά ισχυρίζεται τώρα ότι κατά τη συνάντηση ελήφθησαν σοβαρές αποφάσεις για «πάγωμα» του αναφαίρετου δικαιώματος της Ελλάδας στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
Υπήρξε πράγματι τέτοια προφορική «συμφωνία»; Δέχτηκε η κυρία Μπούρα μια τέτοια εγκληματική συνομολόγηση με τον Καλίν; Αν συνέβη αλήθεια κάτι τέτοιο, γεγονός που συνιστά ολέθρια εθνική υποχώρηση, με βάση ποια λογική συνέβη; «Προτιμούμε οι εντάσεις και οι συγκρούσεις να μειωθούν στο ελάχιστο, προχωρώντας με βάση τις αποφάσεις που λάβαμε εκεί. Τα ζητήματα επιλύονται μέσω ειρήνης και διαπραγματεύσεων. Αλλά όταν υπάρχει παραβίαση δικαιωμάτων, παραβιάσεις των συνόρων ή παρενοχλήσεις κατά της Τουρκίας, η Τουρκία δεν θα διστάσει να απαντήσει» δήλωσε ο Καλίν.
Ποιες εντολές, άραγε, έδωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην κυρία Μπούρα; Ποιο ήταν το μήνυμα που μετέφερε στην εχθρική χώρα; Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου, που ρωτήθηκε χθες, τα γύρισε, καταπώς το συνηθίζει, χωρίς όμως να προχωρεί σε διάψευση όσων είπε ο κ. Καλίν, επιτείνοντας τις ανησυχίες για τη Ι.Χ. εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη. «Η χώρα μας έχει σταθερή και πάγια στάση σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική και τις σχέσεις με την Τουρκία. O καλύτερος δρόμος για καλές και σταθερές σχέσεις είναι ο σεβασμός της διεθνούς νομιμότητας. Σε αυτό το μήκος κύματος βρίσκεται σταθερά η Ελλάδα και ταυτόχρονα ανυποχώρητη σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά της ζητήματα και την εθνική της κυριαρχία». Τον πιστεύει κανείς;