Το «πόθεν αίσχος» με την Εύα Καϊλή!

Αποδεικνύεται ακόμα μία φορά ότι το μεγάλο διαχρονικό πρόβλημα της χώρας είναι η Δικαιοσύνη, η οποία λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της ανομίας και της ατιμωρησίας

Από τον Δημήτρη Παπαθανασίου

Εγείρει ζητήματα και δημιουργεί εύλογα ερωτήματα ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται η Εύα Καϊλή από τις ελληνικές Αρχές και την ελληνική Δικαιοσύνη. Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.

• Το 2015, η Εύα Καϊλή αγοράζει διαμέρισμα 3ου ορόφου 55 τ.μ. στο Βέλγιο αντί 175.000 ευρώ. Για την απόκτηση του ακινήτου η ευρωβουλευτής καταφεύγει σε τραπεζικό δανεισμό ύψους 140.000 ευρώ. Το δάνειο αποπληρώνεται σε λιγότερο από 5 χρόνια.

• Το 2019, η Εύα Καϊλή αγοράζει πολυτελές διαμέρισμα στο Ψυχικό 169 τ.μ. αντί 260.000 ευρώ, ενώ η αντικειμενική του αξία υπολογίζεται στα 660.000 ευρώ και η εμπορική του αξία στα 900.000 ευρώ. Σύμπτωση: Το διαμέρισμα βρίσκεται απέναντι από την πρεσβεία του Κατάρ.

• Το 2022, στις 18 Μαρτίου, αγοράζει με τον σύντροφό της αντί 300.000 ευρώ αγροτεμάχιο άρτιο και οικοδομήσιμο συνολικής έκτασης 9 στρεμμάτων, παρακαλώ, στην Πάρο, στη θέση Βουνάλια, στα όρια του οικισμού Ιστερνίου.

• Στις 8 Δεκεμβρίου 2022 καταχωρίζεται στο ΓΕΜΗ η εταιρία real estate που ίδρυσαν η Καϊλή και ο σύντροφός της Φραντσέσκο Τζόρτζι, με κεφάλαιο 1.000 ευρώ και έδρα την οδό Σκουφά, έναν από τους ακριβότερους δρόμους της Αθήνας.

• Στις 9 Δεκεμβρίου, η Εύα Καϊλή συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω ύστερα από έφοδο των Αρχών του Βελγίου, καθώς εντοπίζονται βαλίτσες και σακούλες με σχεδόν 1.500.000 ευρώ στο σπίτι της.

• Σύμφωνα με το τελευταίο «πόθεν έσχες» που υποβάλλει η ευρωβουλευτής, έχει καταθέσεις που φτάνουν τα 460.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 400.000 ευρώ βρίσκονται στη βελγική KBC και τα ρέστα σε ελληνικές τράπεζες. Δηλώνει επίσης το ακίνητο στο Βέλγιο και τα τρία διαμερίσματα σε Θεσσαλονίκη, Ψυχικό και Δήμο Αθηναίων, καθώς και τρία αυτοκίνητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρουσιάζεται άλμα καταθέσεων σε σχέση με το «πόθεν έσχες» του 2019, όπου η ευρωβουλευτής δηλώνει αποταμιεύσεις 210.000 ευρώ.

Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι το ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας ανακαλύπτει σπάνιες ευκαιρίες στο real estate και έχει μεγάλη έφεση στην αποταμίευση, όταν ο μέσος Ελληνας δεν μπορεί να βρει να νοικιάσει δυάρι κάτω από 500 ευρώ και δεν έχει 200 ευρώ στην άκρη.

Το συμπέρασμα, όμως, που προκύπτει αβίαστα από όλα τα παραπάνω είναι ότι το «πόθεν έσχες», με τον τρόπο που γίνεται, αποτελεί μέγιστη παρωδία. Οχι απλώς επειδή απαντά μόνο στο «έσχες» και όχι στο «πόθεν», αλλά κυρίως γιατί αποτελεί «μηχανισμό» νομιμοποίησης εσόδων και περιουσιών από μη σύννομες δραστηριότητες.

Εξάλλου, όπως έχει αποδειχθεί και σε περιπτώσεις που εντοπίζεται σοβαρό πρόβλημα, όπως για παράδειγμα αυτή του πρωθυπουργού, μεθοδεύονται ρυθμίσεις που λύνουν οριστικά και αναδρομικά το ζήτημα.

Εγείρεται, όμως, πλήθος ερωτημάτων:

Οι ελληνικές Αρχές γιατί έπρεπε να περιμένουν τους Βέλγους για να παρέμβουν; Οταν αγόραζε, δηλαδή, το ακίνητο στο Ψυχικό τρεις φορές κάτω από την αντικειμενική αξία ήταν απλώς Δευτέρα;

Ακόμη κι αν προσπεράσουμε το γεγονός ότι οι ταχύτητες της Δικαιοσύνης του Βελγίου μπροστά σε αυτές της Ελλάδας φαντάζουν διαστημικές, αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα γιατί, για παράδειγμα, η ιταλική Δικαιοσύνη προχώρησε άμεσα σε εφόδους σε σπίτια, γραφεία, εξοχικά όχι μόνο όσων εμπλέκονται στο σκάνδαλο, αλλά και συγγενών και φίλων τους, ενώ στην Ελλάδα σε καμιά περίπτωση δεν συνέβη κάτι ανάλογο.

Όταν ο πατέρας της Καϊλή, Αλέξανδρος, που πιάστηκε στις Βρυξέλλες με τη βαλίτσα στο χέρι και ο οποίος βαρύνεται με σωρεία καταγγελιών στην Ελλάδα, και όταν η αδερφή Μανταλένα μπερδεύεται γλυκά με ΜΚΟ που δηλώνουν την ίδια έδρα με αυτή της εταιρίας real estate της αδερφής Εύας, οι αρμόδιες Αρχές τι περιμένουν άραγε;

Θα μου πείτε ότι μόλις χθες οι ελληνικές Αρχές έκαναν έρευνα για τις εταιρίες που εμπορεύονται το Predator, ενώ η πρώτη καταγγελία για τις υποκλοπές έγινε πριν από έξι μήνες. Ε, ας μην περιμένουμε και θαύματα…

Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι το μεγάλο διαχρονικό πρόβλημα της χώρας είναι η Δικαιοσύνη, η οποία λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της ανομίας και της ατιμωρησίας. Δυστυχώς, όσα συμβαίνουν στη χώρα τα τελευταία τριάμισι χρόνια δεν έχουν προηγούμενο. Και η ευθύνη για αυτό βαραίνει αποκλειστικά την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, ότι όσα δεν πρόλαβαν να κάνουν η Δικαιοσύνη και οι ελληνικές Αρχές με την Εύα Καϊλή θα τα κάνουν με τη Μαρία Σπυράκη.

Η χώρα αναδίδει δυσοσμία από παντού…