Ενώ το 2020 ως επίτροπος αποθέωνε τον νόμο του προκατόχου του , ως υπουργός ανέθεσε τη σύνταξη νέου σε ιδιωτικό γραφείο μελετών
Τον Φεβρουάριο του 2020 ψηφίζεται στη Βουλή ο νόμος 4662, γνωστός και ως νόμος Χαρδαλιά, για την πολιτική προστασία. Ο νόμος, υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιση συστήματος εθελοντισμού πολιτικής προστασίας, αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού και άλλες διατάξεις», με τα 182 άρθρα που τον συνόδευαν, ουδέποτε τέθηκε σε ισχύ, όπως πολλές φορές έχει υπογραμμίσει η «δημοκρατία».
Δεν εφαρμόστηκε καθώς, μεταξύ άλλων, προέβλεπε την έκδοση 125 κανονιστικών πράξεων και ειδικότερα Προεδρικών Διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων για την υλοποίηση και εξειδίκευση των διατάξεων. Ούτως ή άλλως επρόκειτο για έναν νόμο που οικοδομεί «έναν γιγαντιαίο, γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό και πολυδαίδαλο μηχανισμό πολιτικής προστασίας που δεν θα λειτουργήσει σωστά λόγω της κακής δομής του σε περίπτωση φυσικών καταστροφών», όπως προειδοποιούσε με επιστολή του προς τον πρωθυπουργό ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία της Πυροσβεστικής Ανδ. Γκουρμπάτσης.
Τότε ο νυν υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας και πρώην Ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για θέματα Διαχείρισης Κρίσεων Χρήστος Στυλιανίδης συνέχαιρε την ελληνική κυβέρνηση κάνοντας λόγο «για τομή στην πολιτική προστασία στην Ελλάδα. Πρόληψη και ετοιμότητα, βασικός πυλώνας του», όπως σημείωνε χαρακτηριστικά!
Τότε συνέχαιρε, σήμερα ετοιμάζεται για αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «δημοκρατίας». Ράβε ξήλωνε. Και ας κοστίζουν πλέον και οι νόμοι…
Ο Χρήστος Στυλιανίδης χαρακτηρίζει πλέον τον νόμο Χαρδαλιά δυσλειτουργικό και προωθεί την αναθεώρησή του. Για τον σκοπό, όμως, αυτόν δεν απευθύνεται στη Νομική Υπηρεσία και σε συμβούλους της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, αλλά σε γραφείο μελετών, το οποίο, κατά δήλωση του ιδίου, όπως πληροφορείται η «δημοκρατία», θα κοστίσει το ποσό του 1.200.000 ευρώ. Εξάλλου, η αντίληψη περί επιτελικού κράτους αυτής της κυβέρνησης συνοψίζεται στην ανάθεση και εκπόνηση μελετών σε ιδιώτες, με τον ρόλο του κράτους να περιορίζεται στις… σφραγίδες της έγκρισης.
Ο νόμος 4662, όπως αποδείχτηκε από τον θλιβερό απολογισμό του πύρινου ολέθρου του περασμένου έτους με τα 1.600.000 καμένα στρέμματα αγροτοδασικής έκτασης και με τη βόρεια Εύβοια να καταγράφει την πλέον καταστροφική πυρκαγιά της ελληνικής ιστορίας, δεν ενίσχυσε την αντιπυρική θωράκιση της χώρας, αλλά αντίθετα επέτεινε έτι περαιτέρω τη γραφειοκρατική σύγχυση. Επιτεύχθηκε, όμως, ένας άλλος στόχος, που δεν είναι άλλος από την αδιαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών που αφορούν τις δασικές πυρκαγιές. Γιατί ο νόμος μπορεί να μην εφαρμόστηκε, όμως το άρθρο 53 που περιλαμβάνεται σε αυτόν και αφορά τις απόρρητες δαπάνες αξιοποιείται απρόσκοπτα.