Ο Ουκρανός ηγέτης παρουσιάζεται ως μαχητής της δημοκρατίας, αλλά δολοφονίες αντιπάλων του θολώνουν την εικόνα του
Από τον Κυριάκο Δημάγγελο
Κάθε έθνος έχει το δικαίωμα να ζει ανεξάρτητα. Κάθε πόλη έχει δικαίωμα στην πλήρη ασφάλεια. Όλοι έχουν δικαίωμα στην ελευθερία και την αναζήτηση της ευτυχίας. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι όργανα κάποιων καθεστώτων, κάποιων δικτατόρων. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα απλώς να ζουν». Με αυτά τα λόγια ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι περιέγραψε το επίδικο του αγώνα που διεξάγει κατά του ρωσικού στρατού. Εναν αμυντικό δηλαδή πόλεμο, στον οποίο ακόμα μία φορά προσπάθησε να αποδώσει χαρακτηριστικά «άμυνας της δημοκρατίας απέναντι στο σκότος του αυταρχισμού».
Από την 24η Φεβρουαρίου, όταν ο ρωσικός στρατός διέσχισε τα ρωσικά σύνορα, εισβάλλοντας στην Ουκρανία και επισφραγίζοντας έτσι το τέλος της μεταψυχροπολεμικής περιόδου, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι επιχειρείται να παρουσιαστεί από τη Δύση ως ένας πρόεδρος-μαχητής υπέρ της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Οι διθύραμβοι γύρω από το πρόσωπό του δίνουν και παίρνουν, οι αγιογραφίες στα δυτικά μέσα ενημέρωσης πληθαίνουν, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσδίδουν στον Ουκρανό πρόεδρο χαρακτηριστικά ενός δημοκράτη ηγέτη που παλεύει απέναντι στο σκότος του ρωσικού αυταρχισμού.
Η μανιχαϊστική προσέγγιση με την οποία αντιμετωπίζονται οι πρωταγωνιστές αυτού του πολέμου, που ήρθε ως αποτέλεσμα της ρωσικής εισβολής, μπορεί να είναι εύπεπτη για το ευρύ κοινό. Δεν είναι, όμως, αντιπροσωπευτική και αυτό διότι στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν υπάρχει «καλός» και «κακός».
Υπάρχει μια παράνομη εισβολή ενός αυταρχικού καθεστώτος απέναντι σε μια χώρα που κυβερνάται από μια επίσης αυταρχική κυβέρνηση.
Η εικόνα του Βίκτορ Μεντβεντσούκ να κρατείται από τις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας ως «λάφυρο» κάνει εδώ και λίγα 24ωρα τον γύρο του διαδικτύου.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ουκρανίας, με την κατηγορία της συνεργασίας με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, κρατείται ως όμηρος εδώ και μέρες από τις ουκρανικές Αρχές, οι οποίες τον προσφέρουν ως αντάλλαγμα στον Πούτιν με στόχο την ανταλλαγή με ουκρανικές δυνάμεις αλλά και αμάχους που βρίσκονται στη Μαριούπολη.
Φυσικά, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ο εκλεγμένος στην ουκρανική Βουλή και ηγέτης του φιλορωσικού πολιτικού σχηματισμού Αντιπολιτευόμενη Πλατφόρμα Μεντβεντσούκ έρχεται αντιμέτωπος με τις διώξεις της κυβέρνησης Ζελένσκι. Στις 13 Μαΐου του 2021 είχε τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό, ύστερα από δίωξη της γενικής εισαγγελίας της Ουκρανίας για προδοσία και κλοπή δημόσιας περιουσίας, ενώ την ίδια περίοδο τα τηλεοπτικά δίκτυα που έλεγχε έκλεισαν με νόμο.
Με το ξέσπασμα ωστόσο του πολέμου, ο ίδιος κυνηγήθηκε, στις 8 Μαρτίου καθαιρέθηκε από την ηγεσία του κόμματος, ενώ πριν από περίπου μία εβδομάδα συνελήφθη και κρατείται ως αιχμάλωτος εκ νέου από τις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας.
Και αν η αιχμαλώτιση του Μεντβεντσούκ μοιάζει ένα ακραίο γεγονός, αυτό που εξελίσσεται τους τελευταίους μήνες στην Ουκρανία είναι πραγματικά σοκαριστικό και ενδεικτικό της λογικής της κυβέρνησης Ζελένσκι.
Μ.Η.Τ. 232120