Ο Αλέξης μετατρέπει (ολοταχώς) την Κουμουνδούρου σε αρχηγικό κόμμα, που θα θριαμβεύσουν το «star system» και οι εκπρόσωποι της ελαφρολαϊκής πολιτικής
Του Γιώργου Χατζηδημητρίου
Με την αίσθηση ότι αυτή θα είναι, όπως όλα δείχνουν, η τελευταία ζωτική ευκαιρία προκειμένου το κόμμα να ανακάμψει και να αντιστοιχίσει την εκλογική του επιρροή με τις δυνάμεις της κοινωνίας που παρακολουθούν αμήχανες και από διακριτή απόσταση τις κομματικές καντρίλιες άνοιξαν χθες το απόγευμα στο κλειστό στάδιο του Τάε Κβον Ντο οι εργασίες του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιπρόσωποι από όλες τις γωνιές της χώρας, με εντυπωσιακή την παρουσία των γυναικών, οι οποίες θα εκπροσωπούνται πλέον κατά 50% σε όλα τα κομματικά όργανα, άρχισαν να καταφθάνουν από νωρίς το μεσημέρι στον αύλειο χώρο και να παίρνουν τη θέση τους στα έδρανα του σταδίου και στο αίθριο, πίνοντας καφέ και μπίρες σε μια ατμόσφαιρα με αρκετά στοιχεία γιορτής και συνάντησης όλων των γενεών αυτής της εξωτικής Αριστεράς.
Κοινή διαπίστωση πολλών στελεχών αλλά και των δημοσιογράφων ήταν ότι στην ατμόσφαιρα δεν υπήρχε ο συνήθης ηλεκτρισμός άλλων εποχών, όταν οι εσωκομματικές φυλές προσέρχονταν πάνοπλες για τη μάχη της κατοχύρωσης των θέσεων και των ρόλων της επόμενης μέρας. Η συντριπτική επικράτηση των προεδρικών δυνάμεων στις εκλογές που προηγήθηκαν για την ανάδειξη των 5.700 συνέδρων αφαίρεσε τα δραματικά στοιχεία μιας εσωκομματικής αναμέτρησης που έληξε πριν την ώρα της. Από την άποψη αυτή το συνέδριο έχει ήδη κριθεί. Το κατάλαβαν καλά αυτό ακόμα και οι ανυποψίαστοι, όταν λίγο πριν από τις 8 το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας εισήλθε μόνος του μέσα στο στάδιο, προκαλώντας ένα πάνδημο κύμα ενθουσιασμού και εκδηλώσεων στα όρια της λατρείας μεταξύ των συνέδρων, οι οποίοι τον αποθέωναν όρθιοι.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι αυτό το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιστορικό. Το αναγνώριζαν αυτό στα πυκνά πηγαδάκια όλα τα στελέχη, βλέποντας ότι τώρα είναι ώρα αποφάσεων στρατηγικής σημασίας για την τομή και τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα που θα κρατήσει τον αριστερό του πυρήνα, αλλά χωρίς τις αγκυλώσεις και την τροχοπέδη, όπως έλεγαν, των τάσεων θα αγκαλιάσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, με αφετηρία το προοδευτικό Κέντρο, δίνοντας εύρος παράταξης. Ο καιρός άλλωστε, σύμφωνα με μια αγωνιώδη διαπίστωση στις εξέδρες και στους διαδρόμους του συνεδρίου, δεν περιμένει. Σε μια εύθραυστη και ιδιαιτέρως κρίσιμη πολιτική συγκυρία, όπου η κυβέρνηση και το Μαξίμου αντικρίζουν με δέος την εντεινόμενη φθορά, είναι φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δημοσκοπικά στάσιμος, αδυνατώντας να εκφράσει πολιτικά το υπόγειο αλλά αισθητό ρεύμα της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Ουσιαστικά ο Αλέξης Τσίπρας τις μέρες αυτές σκοπεύει να ολοκληρώσει αυτό που διακήρυξε από την επομένη της εκλογικής ήττας του 2019, ότι θα αλλάξει το κόμμα. Άργησε περίπου τρία χρόνια, όπως σημείωναν σε συζητήσεις τους τα μέλη του συνεδρίου, αλλά φαίνεται πως τώρα βρίσκεται στη θέση όπου «πρέπει να κλείσει τα μνημονιακά τεφτέρια και να κάνει ένα άλμα μακρύτερο από τη φθορά».
Μοιραία αυτό περνάει από την κατάργηση των κατεστημένων συνηθειών των εσωκομματικών τάσεων και των δυσανάλογων προνομίων που απολάμβαναν σε σχέση με την πραγματική ισχύ και το εκτόπισμά τους. Η εσωκομματική αντιπολίτευση αναγνωρίζει ότι ο τακτικός ελιγμός Τσίπρα, ο οποίος πρότεινε να εκλέγονται ο πρόεδρος και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής από τα οργανωμένα μέλη και όχι από το συνέδριο, την εγκλώβισε σε ένα άχαρο παιχνίδι. Εμφανίστηκαν έτσι τα μέλη της να δίνουν μάχες οπισθοφυλακών.
«Ο κόσμος μας», έλεγαν, «συντάχθηκε μαζικά στο πλευρό του Αλ. Τσίπρα, μολονότι δεν τον αμφισβήτησε κανείς και παρά το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς συμφωνούν με τις δικές μας ενστάσεις». Οπως υποστήριζαν, το κόμμα, που απέφυγε την αυτοκριτική για τα κυβερνητικά πεπραγμένα, αν εγκριθούν οι προτάσεις Τσίπρα θα αποκτήσει αμιγώς αρχηγικό χαρακτήρα, ενώ στην Κεντρική Επιτροπή θα θριαμβεύσουν το «star system» και οι εκπρόσωποι μιας πολιτικής με… ελαφρολαϊκά γνωρίσματα.
Μ.Η.Τ. 232120