Τι περιμένουν να ακούσουν οι Έλληνες από τον Ζελένσκι!

Θα πάρει ξεκάθαρη θέση στα ανοιχτά μέτωπα της χώρας μας και στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο ή θα παραμείνει «δεμένος» στον φίλο του, Ερντογάν;

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Κάθε φορά που απευθύνεται στο Κοινοβούλιο μιας χώρας, ο Ζελένσκι συνηθίζει να επικαλείται την Ιστορία της. Στις ομιλίες του επιχειρεί να αγγίξει τη συνείδηση των ακροατών του, μέσα από ατάκες με στοχευμένη συναισθηματική απήχηση στα συγκεκριμένα έθνη.

• Στο βρετανικό Κοινοβούλιο ο Ουκρανός πρόεδρος «απήγγειλε» Τσόρτσιλ: «Θα πολεμήσουμε στα δάση, στα χωράφια, στις ακτές, στους δρόμους».

• Στους Αμερικανούς θύμισε το «Έχω ένα όνειρο» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

• Στα μέλη του γερμανικού Κοινοβουλίου φώναξε με πάθος «Γκρεμίστε αυτό το τείχος», μιλώντας για ένα νέο τείχος, όπως αυτό του Βερολίνου, που χωρίζει την Ευρώπη.

• Στους Γάλλους συνέκρινε τη Μαριούπολη με το Βερντέν, τη γαλλική πόλη που καταστράφηκε από τον πόλεμο των χαρακωμάτων.

• Στη Βουλή του Ισραήλ παραλλήλισε τα δεινά των Ουκρανών με αυτά των Εβραίων στο Ολοκαύτωμα. Αν και η σύγκριση θεωρήθηκε βέβηλη από Ισραηλινούς βουλευτές.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο Ζελένσκι, κατά την προσφιλή του τακτική, θα επιχειρήσει στην αυριανή τηλε-ομιλία του στην ελληνική και την κυπριακή Βουλή να αναφερθεί με το ίδιο πάθος και στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας ή στις τραγωδίες του Ελληνισμού. Ο Ζελένσκι, πάντως, θα χρειαζόταν μπόλικο θάρρος και κάποιες άβολες -για τον ίδιο- αλήθειες προκειμένου να «ξεσηκώσει» το ακροατήριό του.

Οι στιλιζαρισμένες τηλε-ομιλίες Ζελένσκι, πάντα με χακί στρατιωτικό μπλουζάκι, ρητορεύουν για στρατιωτική υποστήριξη και περισσότερες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. «Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση μας» είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Απ’ όλους τους λαούς οι Ελληνες είναι βέβαιο πως δεν χρειάζονται προτροπές ώστε να νιώσουν την απόγνωση και τον πόνο που προκαλεί μια εισβολή. Κανένας δεν μένει ασυγκίνητος μπροστά σε αμάχους που απειλούνται, βομβαρδίζονται, εκτοπίζονται, υποφέρουν, πεθαίνουν. Η καταδίκη είναι πάντα χωρίς αστερίσκους.

Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος ο Ζελένσκι θα μπει στη θέση των Ελλήνων. Κι αν θα τολμήσει να μιλήσει για τα σοβαρά και ανοιχτά θέματα εθνικής ασφάλειας του Ελληνισμού, δίχως να καταφύγει σε «ανώδυνες» και εύπεπτες επικλήσεις στην αρχαία Ιστορία της χώρας μας. Για να νικήσει τον ιμπεριαλισμό του Πούτιν, ο Ζελένσκι έχει προσκυνήσει τον ιμπεριαλισμό του Ερντογάν.

Βέβαια, ο ηθοποιός είναι πρόεδρος μιας χώρας σε πόλεμο και ενδιαφέρεται αποκλειστικά για το συμφέρον του λαού του. Θα ήταν χρήσιμο, όμως, να μας δείξει ότι πιστεύει αυτά που λέει. Και ότι οι επικλήσεις του στο Διεθνές Δίκαιο και στην εθνική κυριαρχία είναι αξιακές, όχι συγκυριακές.

Ο κ. Ζελένσκι καλείται αύριο να πείσει -όχι με… εμβατήρια, αλλά με επιχειρήματα- για ποιον λόγο η Ελλάδα υποχρεούται να εμπλακεί (επιβάλλοντας κυρώσεις που μας τσακίζουν οικονομικά και στέλνοντας όπλα που μας τοποθετούν στις μη φιλικές χώρες της Ρωσίας) σε έναν τέτοιον πόλεμο από τη στιγμή που τα ουκρανικά συμφέροντα είναι πλήρως εναρμονισμένα με τα τουρκικά και οι δεσμοί Ζελένσκι – Ερντογάν ακλόνητοι υπό οποιαδήποτε συγκυρία.

Όπως και τι εννοούσε όταν έγραφε σε tweet του στις 25 Μαρτίου: «Συζήτησα με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη την αμυντική συνεργασία Ελλάδας – Ουκρανίας».

Πάντως, πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση κοινοβουλευτικής τηλε-ομιλίας του Ζελένσκι που δεν τη ζήτησε ο ίδιος. Η ελληνική κυβέρνηση τον παρακάλεσε, με συνέπεια να διχαστούν κι άλλο τόσο το ελληνικό Κοινοβούλιο, από το οποίο θα απέχουν αύριο τα τρία από τα έξι κόμματα, όσο και η ελληνική κοινή γνώμη. Ακόμα μια διχαστική κίνηση Μητσοτάκη…