Τι κρύβει η υπουργοποίηση του ανθρώπου του οποίου η πολιτική πορεία είναι γεμάτη με αντιφατικά μηνύματα, ακραίες θέσεις και πολλές κυβιστήσεις
Το γεγονός πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον χθεσινό ανασχηματισμό άλλαξε, επί της ουσίας, όλους τους υπουργούς που εμπλέκονταν με την κρίση του κορονοϊού και τη διαχείριση της πανδημίας δεν συνιστά κάτι άλλο παρά ομολογία αποτυχίας.
Και αν το χάσμα του Μαξίμου με τον Βασίλη Κικίλια για τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην υπόθεση της πανδημίας ήταν εδώ και καιρό γνωστό, η αποπομπή από την κυβέρνηση του Βασίλη Κοντοζαμάνη συνιστά έκπληξη.
Όπως, φυσικά, έκπληξη είναι το γεγονός πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθέτησε στη θέση του υπουργού Υγείας τον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο, τον Θάνο Πλεύρη. Εν μέσω του τέταρτου κύματος της πανδημίας, στη νέα κυβέρνηση των «αρίστων» και των «τεχνοκρατών», νέος υπουργός Υγείας είναι από χθες ο Θάνος Πλεύρης. Αν αναρωτιέστε τι σχέση μπορεί να έχει ο Πλεύρης με τον χώρο της υγείας, η απάντηση είναι μάλλον… καμία.
Ενδιέφερε, όμως, τον Κυριάκο Μητσοτάκη αν ο υπουργός μπορεί να διαχειριστεί με επιτυχία την πανδημία ή ο Πλεύρης τοποθετήθηκε στο υπουργείο για να κλείσει όλες τις ανοιχτές τρύπες του Μεγάρου Μαξίμου και του Κυριάκου Μητσοτάκη; Η απάντηση, δυστυχώς, γέρνει προς το δεύτερο…
Πρωταρχικός στόχος του δικηγόρου και πρώην συνεργάτη του Άδωνη Γεωργιάδη, όταν εκείνος ήταν υπουργός Υγείας, είναι να βάλει ταφόπλακα στην υπόθεση του σκανδάλου της Novartis. Στην πραγματικότητα, η υπουργοποίηση Πλεύρη ισούται με επιβράβευση για τη «βρόμικη δουλειά» στις εξεταστικές επιτροπές του σκανδάλου της Novartis και του φαρμάκου.
Κύριος, όμως, στόχος του Μαξίμου είναι να κλείσει μια και καλή αυτή την υπόθεση, βάζοντας ταφόπλακα στις όποιες έρευνες διεξάγονται, ακόμη και σήμερα, για το θέμα και στα όποια «ίχνη» παρέμειναν.
Το γεγονός, λοιπόν, πως η εμπειρία του Πλεύρη με την υγεία εξαντλείται στην υπόθεση της Novartis και, μάλιστα, ως δικηγόρος ελεγχόμενου πολιτικού, είναι αυτή που καθιστά αυτή την επιλογή επικίνδυνη και ηθικά απαράδεκτη.
Ως πολιτικός συνοδοιπόρος του Άδωνη Γεωργιάδη, ο Θάνος Πλεύρης έρχεται στο υπουργείο Υγείας για να αποτελειώσει τη δουλειά που ο Βασίλης Κοντοζαμάνης άφησε στη μέση. Και όταν λέμε δουλειά, εννοούμε την όξυνση της σύγκρουσης με τους υγειονομικούς, την επέκταση της υποχρεωτικότητας και σε άλλες επαγγελματικές ομάδες, και, φυσικά, την ιδιωτικοποίηση τμήματος της δημόσιας υγείας, που αποτελεί πολιτικό πόθο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο ίδιος, εξάλλου, είναι γνωστός τόσο για τις αντικοινωνικές θέσεις που έχει αναπτύξει ανά διαστήματα όσο, όμως, και για τις νεοφιλελεύθερες εμμονές του. Η επιλογή, λοιπόν, του Θάνου Πλεύρη για το υπουργείο Υγείας είναι μήνυμα αποφασιστικότητας πως η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου της, με κάθε κόστος και με κάθε τρόπο.
Η πολιτική πορεία του Θάνου Πλεύρη είναι γεμάτη με αντιφατικά μηνύματα, ακραίες θέσεις και, φυσικά, πολλές κυβιστήσεις. Το μακρινό 2009, όντας βουλευτής του ΛΑΟΣ, ήταν αυτός που τασσόταν κατά των εμβολίων, υποστηρίζοντας πως είναι δικαίωμα του ασθενούς να κάνει ή όχι το εμβόλιο. «Δεν είμαστε στην ιπποκράτεια ηθική, που ο γιατρός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει για το καλό του ασθενούς. Είμαστε στη φιλελεύθερη εποχή, που ο ασθενής αποφασίζει τι θέλει να κάνει και δεν θα πιέζεται» έλεγε τότε. Η απορία, λοιπόν, σήμερα είναι το κατά πόσον ο Θάνος Πλεύρης ως υπουργός Υγείας θα συνεχίσει να λέει τα ίδια.
Όσον αφορά τη νέα αναπληρώτρια του υπουργείου Υγείας, τα πράγματα είναι απλά. Παρότι γιατρός και διευθύντρια της 7ης Πνευμονολογικής Κλινικής στο Σωτηρία, η Μίνα Γκάγκα είχε επιλέξει εδώ και περίπου έναν χρόνο να μιλάει εκπροσωπώντας με συνέπεια τη κυβερνητική γραμμή.
Κάποιες φορές το έκανε με αξιοπρέπεια, σεβόμενη την επιστημονική της ιδιότητα, άλλες φορές, όμως, το έκανε απροκάλυπτα, κατατρομοκρατώντας τον κόσμο και παίζοντας χωρίς ενδοιασμούς το κυβερνητικό αφήγημα.
Από τη θέση τώρα της υπουργού, το στοίχημα είναι να αλλάξει το κλίμα που επικρατεί στις σχέσεις κυβέρνησης και επιτροπής και, κυρίως, να λειτουργήσει περισσότερο συνθετικά από τον προκάτοχό της. Το αν θα το πετύχει μένει να φανεί…
Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως η Μίνα Γκάγκα αποτελεί «γαλάζιο» στέλεχος εδώ και χρόνια, ενώ στις τελευταίες εκλογές ήταν και σε μη εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας. Τουλάχιστον, αυτή είναι απολύτως σχετική, σε αντίθεση με τον κ. Πλεύρη.
Μ.Η.Τ. 232120