Ολική επαναφορά των κόκκινων γραμμών και πολιτική απομόνωση των εκφραστών του κλίματος Σημίτη
Το σκληρό ροκ μεταξύ Δένδια και Τσαβούσογλου -εκτός από την αίσθηση ανακούφισης σε εκατομμύρια Ελληνες που είδαν να αποφεύγει η χώρα μας μια εθνική ταπείνωση- τσιμέντωσε ως κληρονομιά τη δέσμευση της κυβέρνησης στη «γραμμή Καραμανλή» στην εξωτερική πολιτική.
Με τον τρόπο που διεξήχθη η κοινή συνέντευξη Τύπου από τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας ο πήχης τέθηκε σε ικανοποιητικό ύψος. Κάτω από αυτό δεν μπορεί πλέον να περάσει κανείς, όποια θέση κι αν έχει αυτός, δίχως να έλθει αντιμέτωπος με σοβαρότατες συνέπειες.
Επί της ουσίας, αυτό που πέτυχε ο Νίκος Δένδιας μιλώντας έξω από τα δόντια στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήταν η «ολική επαναφορά» των κόκκινων γραμμών στην εξωτερική πολιτική της χώρας και η πολιτική απομόνωση των εκφραστών της γραμμής Σημίτη, είτε αυτοί στρογγυλοκάθονται στις καρέκλες του Μεγάρου Μαξίμου και άλλων υπουργείων είτε αποτελούν το σύνολο του εθνομηδενιστικού συστήματος, όπως αυτό εκφράζεται από το ΕΛΙΑΜΕΠ και όσους καθηγητές και απόστρατους έχει επανειλημμένα ευχαριστήσει η τουρκική πλευρά για τις υπηρεσίες που της προσφέρουν.
Όσα ελέγχθησαν προχθές από τον Νίκο Δένδια δεν ακούστηκαν ως κεραυνός μόνον εντός της Τουρκίας αλλά και εντός της Ελλάδας, θέτοντας στο περιθώριο όλους αυτούς που προσπαθούσαν να στρίψουν το τιμόνι της χώρας από τις «εθνικές γραμμές», στο όνομα του κατευνασμού της Τουρκίας και της επίτευξης μιας προσωρινής «ησυχίας» στα ανατολικά μας σύνορα.
Αυτούς που θεωρούσαν ότι τα δικαιώματα της χώρας μας ανήκουν στο πεδίο του «μαξιμαλισμού», ότι δεν έγινε και κάτι εάν οι Τούρκοι πετάνε με οπλισμένα πολεμικά αεροσκάφη πάνω από ελληνικά νησιά, γιατί «προκαλούμε κι εμείς», και ότι πρέπει τέλος πάντων «να τα βρούμε με την Τουρκία» κάνοντας και κάποιες υποχωρήσεις, επειδή αυτή είναι η «μεγάλη χώρα» της περιοχής.
Η δε αναφορά του Νίκου Δένδια στα 6-10 μίλια ήταν ένα σαφές μήνυμα και για τον υπουργό Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη, ο οποίος επανειλημμένως ήταν αυτός που επιχειρούσε να καθορίσει τις κόκκινες γραμμές της ελληνικής πολιτικής το περασμένο διάστημα, στο όνομα της «αποκλιμάκωσης» με την Τουρκία και της επικοινωνιακής διαχείρισης των τουρκικών προκλήσεων.
Φυσικά η στάση Δένδια δεν ήλθε από το πουθενά, αλλά ήταν η εξέλιξη μιας σειράς κινήσεων που έγιναν στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής το τελευταίο διάστημα. Με σημαντικότερη ίσως την παρέμβαση Καραμανλή, που ουσιαστικά «τίναξε στον αέρα» τις προσπάθειες να επιβληθεί μέσω των διερευνητικών επαφών η κληρονομιά του Σημίτη.
Ακολούθησαν οι δηλώσεις των 11 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στη «δημοκρατία», που άσκησαν σαφέστατη πίεση στην κυβέρνηση και έδειξαν πως δεν υπήρχαν περιθώρια «ελιγμών» όσον αφορά τις κόκκινες γραμμές. Δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει και τις συνεχείς «προειδοποιήσεις» του Προκόπη Παυλόπουλου, αλλά και άλλες τοποθετήσεις στελεχών της Ν.Δ. το τελευταίο διάστημα, όπως τις πρόσφατες του υπουργού Μεταφορών κ. Καραμανλή.
Αυτή τη στιγμή όλο το σύστημα Σημίτη, είτε βρίσκεται εντός κυβέρνησης είτε κατέχει θεσμικούς ρόλους σε «συμβούλια», «οργανισμούς» και υπουργεία, βρίσκεται στα κάγκελα, καθώς η προχθεσινή εμφάνιση του Νίκου Δένδια τούς περιθωριοποίησε θέτοντάς τους εκτός «παιχνιδιού». Η δε χθεσινή συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον υπουργό Εξωτερικών στο Μέγαρο Μαξίμου, κατά την οποία εκφράστηκε η ικανοποίηση του πρωθυπουργού, δείχνει σαφέστατα ότι ο πρώτος αποφάσισε ότι θα πάει «χέρι χέρι» με τον Νίκο Δένδια.
Αξίζει, πάντως, εδώ να σημειωθεί ότι παρά το «σκληρό ροκ» μεταξύ των δύο υπουργών, η ελληνική πλευρά συνεχίζει να θέτει το ζήτημα της «θετικής ατζέντας» με την Τουρκία, με το υπουργείο Εξωτερικών να τονίζει σε χθεσινή ανακοίνωσή του ότι αυτή μπορεί να συνεισφέρει στην εμπέδωση ενός κλίματος αποκλιμάκωσης και βελτίωσης των σχέσεων.
Μ.Η.Τ. 232120