Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, που ολοκληρώθηκε χθες, επιβεβαιώθηκε, παρά τις χλιαρές ρητορικές διακηρύξεις, η απροθυμία των ισχυρών μητροπολιτικών κέντρων της Ε.Ε. να συμφωνήσουν σε μέτρα που θα δυσαρεστούσαν στην παρούσα φάση τον Ερντογάν.
Από τις ευρωπαϊκές αντιδράσεις προκύπτει ότι τη στάση τους επηρέασε η «επίθεση φιλίας» της Aγκυρας, η οποία χωρίς να προχωρά σε συγκεκριμένα μέτρα, απλώς αναστέλλοντας επ’ ολίγον τις προκλήσεις στο Αιγαίο, δηλώνει τώρα ότι «δεν είναι δογματική ως προς τον επιδιωκόμενο στόχο των συνομιλιών».
Σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση, η οποία κατέβηκε στο γήπεδο χωρίς αποσαφηνισμένη τακτική και με εμφανή ρήγματα στο εσωτερικό μέτωπο μετά την τοποθέτηση Σαμαρά, ο Τούρκος πρόεδρος, διαπράττοντας μια διπλωματική «ατιμία», εμφάνισε σαν άσο από το μανίκι στις συνομιλίες το δεξί του χέρι, εκπρόσωπο της τουρκικής προεδρίας και «φίλο των Γερμανών» Ιμπραήμ Καλίν, ο οποίος είχε λάβει μέρος στις μυστικές συναντήσεις του Βερολίνου με τη διπλωματική σύμβουλο του πρωθυπουργού Ελένη Σουρανή και τον σύμβουλο της Μέρκελ Γιαν Χέκερ. Σκοπός του Ερντογάν -κάτι που όπως όλα δείχνουν το πέτυχε- ήταν να εμφανιστεί στα μάτια της Ευρώπης ως ένας διαλλακτικός ηγέτης που επιθυμεί συμφωνία με την Ελλάδα και ειρηνική συμβίωση. Η εικόνα αυτή ήταν αρκετή για να πείσει τους «εταίρους», οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν την Τουρκία για χάρη της αβέβαιης ελληνικής κυβέρνησης.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, στη χθεσινή συνεδρίαση τόσο ο εκπρόσωπος της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ όσο και ο Γερμανός ΥΠΕΞ, οι οποίοι πήραν το παιχνίδι στις πλάτες τους, ενημέρωσαν ότι μετά τις επαφές που είχαν με τον Τούρκο ΥΠΕΞ τεκμαίρουν, παρά τις όποιες επιφυλάξεις, τη διάθεση από πλευράς Τουρκίας για ενίσχυση των ευρωτουρκικών σχέσεων.
Η Αγκυρα, είπαν, υπό τη συνδρομή τριών παραγόντων, όπως η απειλή κυρώσεων, η εκλογή Μπάιντεν και η δεινή οικονομική της κατάσταση, διέκοψε τις παραβιάσεις στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ δείχνει να έχει θετική διάθεση για εμπλοκή της Ε.Ε. στις διαπραγματεύσεις για επανέναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό.
Τα ελληνικά επιχειρήματα για τις τουρκικές προκλήσεις, το casus belli και την καταστρατήγηση του Διεθνούς Δικαίου δεν συγκίνησαν και πάλι πολλούς.
Μ.Η.Τ. 232120