«Τσίρκο» Μητσοτάκη Νο 2! Ανασχηματισμός «σούπα»

Εμφανής αδυναμία του πρωθυπουργού να κάνει αλλαγές ουσίας και να αποπέμψει αποτυχημένους υπουργούς

Άγευστη σούπα χαρακτηρίζεται με γαστρονομικούς όρους ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που όχι μόνο δεν λύνει δομικά προβλήματα της κυβέρνησης, αλλά αντιθέτως τα επιβαρύνει περαιτέρω, καθώς ανταμείβει και επιβραβεύει υπουργούς για τους οποίους ο χαρακτηρισμός «αποτυχημένος» μάλλον κολακευτικός είναι.

Η εμφανής πολιτική αδυναμία του πρωθυπουργού τον εμπόδισε από το να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές. Οι εξαρτήσεις και οι αγκυλώσεις τον οδήγησαν, για ακόμη μια φορά, να ποιήσει την ανάγκη φιλοτιμία και να αποδεχθεί ότι τα όρια των κινήσεών του είναι ιδιαίτερα στενά.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε να γιγαντώσει το κυβερνητικό σχήμα, φτάνοντας μέχρι το σημείο να έχει τρεις υπουργούς Παρά Τω Πρωθυπουργώ. Μια εμφανή προσπάθεια να ικανοποιήσει όσους περισσότερους ήταν δυνατό, που διέψευσε στην πράξη κάθε ρητορική και εξαγγελία περί επιτελικού κράτους.

Όμηρος του Αντώνη Σαμαρά, που αποκτά πλέον ακόμη μεγαλύτερο αποτύπωμα στην κυβέρνηση και γενικότερα των εσωκομματικών ισορροπιών, σε μια χρονική στιγμή που κάποιοι υποδεικνύουν ανοιχτά πλέον ως εκλογική, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να έπεφτε επί μακρόν από «τοίχο σε τοίχο» όσον αφορά τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, λόγω των βέτο που εισέπραττε από διάφορες πλευρές.

Εάν σε αυτό προστεθεί και η επιβεβλημένη από τους επικοινωνιολόγους του Μαξίμου ανάγκη να μην πειραχθεί τρίχα υπουργών που είχαν άμεση σχέση με τη διαχείριση της κρίσης της πανδημίας, καθότι το αντίθετο θα σήμαινε την παραδοχή λαθών και παραλείψεων σε ένα χρονικό σημείο στο οποίο το πρόβλημα όχι μόνο δεν έχει λυθεί, όπως ανέμεναν κάποιοι λόγω της μη επάρκειας σε εμβόλια, καταλαβαίνει κάποιος ότι η κυβέρνηση δεν έκανε παρά λίγες «διακοσμητικές» κατά κύριο αλλαγές, με ελάχιστες κινήσεις ουσίας.

Επιβράβευση

Όλα τα παραπάνω και η αγωνία του κ. Μητσοτάκη να μην παραδεχθεί κυβερνητικά λάθη γενικότερα είχαν ως αποτέλεσμα την επιβράβευση και των αποτυχημένων υπουργών, που κάποιοι από αυτούς ίσως δεν πίστευαν και οι ίδιοι ότι θα παραμείνουν στη θέση τους.

Κάτι τέτοιο φαίνεται ότι συνέβη στην περίπτωση του υπουργού Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος συνεχίζει να βρίσκεται στο τιμόνι της πιο μεγάλης βιομηχανίας της χώρας μας, παρά το μπάχαλο που επικράτησε το περασμένο καλοκαίρι και τα μπρος πίσω, που τελικά κατάφεραν να μείνει και ο σκύλος νηστικός και να μην υπάρχει πίτα. Στη θέση της παραμένει και η Νίκη Κεραμέως, η οποία, εκτός της εμπλοκής της σε μια σειρά από αστοχίες με μέγιστο αρνητικό επικοινωνιακό αντίκτυπο για την κυβέρνηση, όπως αυτή με τις υπερμεγέθεις μάσκες στα σχολεία, χρεώνεται την αποτυχία του συστήματος τηλεκπαίδευσης και τις συγκρούσεις με καθηγητές και δασκάλους.

Η μεγαλύτερη έκπληξη ίσως ήταν η παραμονή του υφυπουργού Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος είχε προκαλέσει την πρώτη μεγάλη κρίση στην κυβέρνηση, είχε διχάσει τη χώρα στα δύο και τελικά ανάγκασε τον υπουργό Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη να ασχολείται επί μήνες με τα του ποδοσφαίρου. Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να βάλει κάποιος και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, η οποία παρά το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης, τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές σε κεντρικά αρχαιολογικά μνημεία της χώρας και τον ξεσηκωμό των καλλιτεχνών εναντίον της, συνεχίζει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού.

Κάποιοι άλλοι υπουργοί, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, συνεχίζουν να βρίσκονται σε υπουργικές καρέκλες, με ψαλιδισμένες αρμοδιότητες, κατηγορία στην οποία φαίνεται ότι ενετάχθη και ο Β. Κικίλιας, με την αναβάθμιση του κ. Κοντοζαμάνη σε αναπληρωτή υπουργό.

Οι παραστάσεις λοιπόν του τσίρκου συνεχίζονται, με μικρές μόνο διαφοροποιήσεις στα νούμερα και τους καλλιτέχνες του…