Ο υπέρμαχος του «καζάν καζάν» Θάνος Ντόκος προήχθη σε νέο σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας την πλέον ακατάλληλη στιγμή
Τον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο στην πιο ακατάλληλη στιγμή για τη χώρα επέλεξε για τον ρόλο του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο θιασώτης της «συνεκμετάλλευσης» και υπέρμαχος του «καζάν καζάν» Θάνος Ντόκος από το «εκσυγχρονιστικό» ΕΛΙΑΜΕΠ πήρε χθες… προαγωγή και, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Μαξίμου, θα έχει εφεξής την ευθύνη για την «ολοκλήρωση της στρατηγικής εθνικής ασφάλειας και της θεσμοθέτησης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας». Πριν από μερικούς μήνες, ωστόσο, ως αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού είχε μιλήσει για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου με την Τουρκία, προκαλώντας σάλο και εντός της «γαλάζιας» παράταξης, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να δηλώσει πως επρόκειτο περί προσωπικών απόψεων, καθώς και ότι η παραίτησή του είναι στη διάθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο τελευταίος όχι μόνο τον κάλυψε και δεν τον απέπεμψε, αλλά τον επιβράβευσε κιόλας για τις ενδοτικές και άκρως επικίνδυνες δηλώσεις, αναβαθμίζοντάς τον! Κι όλα αυτά λίγες ώρες μετά τη νέα ακραία πρόκληση του «σουλτάνου», που στέλνει το «Oruc Reis» στα 6,5 μίλια ανοιχτά του Καστελόριζου, παραβιάζοντας κατάφωρα την εθνική κυριαρχία μας.
Η κίνηση αυτή του πρωθυπουργού δείχνει ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να ακολουθήσει τον δρόμο της ατιμωτικής συνθηκολόγησης με την Τουρκία. Άλλωστε, η προαγωγή του Θάνου Ντόκου στέλνει ακριβώς αυτό το μήνυμα στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Την ώρα που ο ίδιος έχει ξεπεράσει κάθε όριο πρόκλησης, το «δεξί χέρι» του Ελληνα πρωθυπουργού μιλά για συνδιαχείριση στο Αιγαίο, ταυτιζόμενος απόλυτα με τις τουρκικές αξιώσεις. Τι είχε δηλώσει επί λέξει τον περασμένο Φεβρουάριο ο Θάνος Ντόκος; «Εφόσον ανακαλυφθούν σημαντικά κοιτάσματα στο Αιγαίο ή στην ανατολική Μεσόγειο, εφόσον το κοίτασμα εκτείνεται στις θαλάσσιες ζώνες και των δύο χωρών, εφόσον η ποσότητα, η τιμή και οι τάσεις απομάκρυνσης από τα ορυκτά καύσιμα επιτρέψουν την εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος και, τέλος, εφόσον η Ελλάδα αποφασίσει ότι αυτό τη συμφέρει, τότε θα μπορούσε να διαπραγματευθεί μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης με ποσοστά που θα καθοριστούν σύμφωνα με τα συμφωνημένα θαλάσσια σύνορα».
Με βάση τα παραπάνω δημιουργείται ευλόγως η εντύπωση ότι η επιλογή της αναβάθμισης του κ. Ντόκου δίνει ξεκάθαρο σήμα για μια αλλαγή πλεύσης στην εξωτερική πολιτική της χώρας, καθώς οι δηλώσεις αυτές κινούνται σαφώς σε άλλο μήκος κύματος από την εθνική στρατηγική των τελευταίων δεκαετιών. Ποιο είναι το σήμα που δίνουν οι επίμαχες δηλώσεις; Ενδοτισμού, υποχώρησης και υποταγής. Εξάλλου, οι προδοτικές δηλώσεις του περί συνεκμετάλλευσης στη νοτιοανατολική Μεσόγειο δεν πρόκειται περί μεμονωμένου ή στιγμιαίου σφάλματος. Ο νέος σύμβουλος Ασφαλείας του Κυριάκου Μητσοτάκη, μεταξύ άλλων, είχε επικρίνει τη Γαλλία και τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν για το βέτο στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων, παρά τις σχετικές προβλέψεις της Συμφωνίας των Πρεσπών…
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι ο Θάνος Ντόκος αναλαμβάνει τη θέση του παραιτηθέντος αντιναυάρχου ε.α. Αλέξανδρου Διακόπουλου, ο οποίος αποχώρησε τον Αύγουστο μετά τις δηλώσεις του ότι το «Oruc Reis» τελικά διεξήγαγε έρευνες.
«Δεν υπάρχει ολίγον έγκυος. Εφόσον έχει μπει και έχει κάνει έρευνα έστω και μισής ώρας, έχει κάνει την έμπρακτη αμφισβήτηση» είχε υποστηρίξει τότε, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με το κυρίαρχο κυβερνητικό αφήγημα, με αποτέλεσμα να δει την πόρτα της εξόδου.
Αντιδράσεις για την επιλογή της Διαμαντοπούλου
Δυσάρεστη έκπληξη προκαλεί η απόφαση-βόμβα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να υποδείξει για τη θέση του γενικού γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), στη θέση του Ανχελ Γκουρία, την πρώην επίτροπο και υπουργό του ΠΑΣΟΚ Άννα Διαμαντοπούλου.
Η πρωθυπουργική επιλογή επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι στο σημερινό επιτελικό κράτος της Ν.Δ. δεν υπάρχει χώρος για τα ικανά στελέχη της παράταξης, ενώ την ίδια στιγμή εκδηλώνεται μια ενοχλητική πλέον εύνοια για περιφερόμενους αποτυχόντες και πολιτικούς γυρολόγους που γαλουχήθηκαν στην αυλή του Σημίτη, με ιδιαίτερο «προσόν» ότι από όποιο πολιτικό πόστο πέρασαν δεν κατάφεραν να αφήσουν τίποτε άξιο λόγου πίσω τους.
Και δεν είναι τυχαίο ότι μετά τη θερμή υποδοχή της απόφασης από τη Φώρη Γεννηματά, ο Ανδρέας Λοβέρδος έγραψε το… αυτονόητο: «Η Αννα προτείνεται από τον Κυριάκο για γ.γ. του ΟΟΣΑ. Τελικά συγκυβερνάμε με τη Ν.Δ., αλλά με ευθύνη κάποιων δεν το ξέρουμε». Με απλά λόγια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέσυρε από τα πολιτικά αζήτητα ένα ακόμα ξέμπαρκο «ορφανό του Σημίτη», που είχε κλείσει τον ασήμαντο κύκλο του προκαλώντας εύλογες απορίες, τόσο για τη σκοπιμότητα της κίνησης όσο και για τα κέντρα που την επέβαλλαν…
Για να φτάσει μέχρι αυτήν την επιβράβευση, η υπερτιμημένη κυρία Διαμαντοπούλου χρειάστηκε να περάσει από πολλά προσωπικά και πολιτικά ναυάγια. Αυτό όμως δεν φάνηκε να την πτοεί. Διότι την ώρα που την εξέθεταν ανεπανόρθωτα (γι΄ αυτό και έμεινε εκτός Βουλής) στα μάτια των πολιτών, η ανεπάρκεια και οι περιορισμένες πολιτικές της δυνατότητες, η ίδια αποδεικνυόταν «μετρ» της πολιτικής επιβίωσης, αλλάζοντας με ευκολία στρατόπεδα. Πρόκειται για… ικανότητα που της είχαν αναγνωρίσει οι παλαιοί της σύντροφοι στο ΠΑΣΟΚ, όπου μεταξύ των στελεχών κοινή ήταν η διαπίστωση ότι «δεν μπορείς να έχεις καμία εμπιστοσύνη σε μια εκπρόσωπο του πολιτικού αμοραλισμού».
Δεν είναι τυχαίο ότι ως υφυπουργός Ανάπτυξης του Σημίτη με ευθύνη τις ιδιωτικοποιήσεις τής «κόλλησαν» το διόλου κολακευτικό προσωνύμιο «η πωλήτρια». Και όσα χρόνια και αν περάσουν, κανένας Ελληνας δεν θα ξεχάσει ότι αργότερα, επί Γιώργου Παπανδρέου, ως υπουργός Παιδείας, «επέτυχε» το αδιανόητο, όταν για πρώτη φορά μετά τη μαύρη γερμανική Κατοχή, αντί για κανονικά βιβλία οι μαθητές παρέλαβαν φωτοτυπίες, χάρη σε μια σκοτεινή ιστορία για την οποία δεν έδωσε ποτέ εξηγήσεις.
Αφετέρου, θα μείνουν αλησμόνητες επίσης οι παρεμβάσεις της από τη θέση της επιτρόπου Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, όταν σε μια εμβρόντητη κοινωνία από τις ανηλεείς επιθέσεις του ψευδεπίγραφου σημιτικού «εκσυγχρονισμού» εκτελώνιζε απειλητικά στη χώρα τον κυνισμό των τραπεζών εισηγούμενη, όπως και ο πρωθυπουργός σήμερα, μια ζωή με… ευέλικτες εργασιακές συνθήκες και περιορισμένο κοινωνικό κράτος. Κήρυκας ενός αδυσώπητου ανταγωνισμού, η κυρία Διαμαντοπούλου, που ελάχιστα έχει δουλέψει στη ζωή της, αφού μόλις στα 26 χρόνια της ο Μένιος Κουτσόγιωργας την έστειλε νομάρχη Καστοριάς, στου κασίδη το κεφάλι, υπερασπίζεται τις απάνθρωπες και απόκοσμες θεωρίες «δημοσιονομικής προσαρμογής» του χρηματιστηριακού κεφαλαίου που εχθρεύεται το κοινωνικό κράτος και όπου οι θέσεις στο τρένο φτάνουν για λίγους. Το ξεσκόνισμά της βέβαια στα πρόσωπα της «νέας ημέρας» είχε αρχίσει προ καιρού. Ως επικεφαλής της κριτικής επιτροπής των «Education Leaders Awards», η κυρία Διαμαντοπούλου, καλλιεργημένη πρόεδρος κατά τ’ άλλα του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, βράβευσε τον περασμένο Ιούλιο την αμφιλεγόμενη «Ελληνική Αγωγή» του Αδωνη Γεωργιάδη. Και από την άλλη, είχαν πυκνώσει οι εμφανίσεις της σε lifestyle έντυπα -καλολαδωμένα από τον Πέτσα- με εμετικά υμνητικές περιγραφές. «Ξέρεις… το άγχος μου είναι εθνικό…» δήλωσε σε κάποια από αυτές. Είναι προφανές. Τέτοιες δουλειές δεν γίνονται δίχως «εθνικό» άγχος…
Μ.Η.Τ. 232120