Αλγεινές εντυπώσεις και κύμα αντιδράσεων στο διαδίκτυο προκάλεσε η ομολογία αποτυχίας του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, που παραδέχθηκε ότι ο «Μεγάλος Περίπατος» στην Πανεπιστημίου… «βγήκε και δεν βγήκε»! Μάλιστα, ομολόγησε με απόλυτη φυσικότητα και δίχως ίχνος ντροπής ότι το «μεγαλόπνοο» σχέδιό του το οποίο, εκτός από απίστευτη ταλαιπωρία, κόστισε στους Αθηναίους και περίπου 2.000.000 ευρώ δεν ήταν… ακριβώς αυτό που είχε στο μυαλό του!
«Στην Πανεπιστημίου ο “Μεγάλος Περίπατος” βγήκε και δεν βγήκε… Αυτή είναι η ειλικρινής απάντηση που μπορώ να δώσω…» ανέφερε ο δήμαρχος Αθηναίων, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Σκάι. Παράλληλα, παραδέχθηκε ότι, σε αντίθεση με το Σύνταγμα και τη λεωφόρο Βασιλίσσης Ολγας, η οδός Πανεπιστημίου πάει λιγότερο καλά, αν και -όπως υποστήριξε- «κυκλοφοριακά λειτουργεί».
Αναφερόμενος στο πρότζεκτ που αναστάτωσε τις ζωές χιλιάδων Αθηναίων και προκάλεσε σφοδρές επικρίσεις με αντικείμενο, κυρίως, τα «χρυσά» παγκάκια και τις ζαρντινιέρες κόστους έως 4.000 ευρώ η καθεμιά, ο κ. Μπακογιάννης υποστήριξε ακόμη ότι ήταν ένα έργο πιλοτικό και προσωρινό, «ώστε να δούμε πώς θα λειτουργήσει»! Στην ουσία, ομολόγησε ότι το «πείραμα» δεν ήταν και τόσο επιτυχημένο όσο περίμενε!
«Ξεχάστε την Πανεπιστημίου όπως την ξέρατε. Πάμε για κάτι καινούργιο!» προειδοποίησε στην ίδια συνέντευξη ο κ. Μπακογιάννης, κάνοντας όσους τον άκουγαν εκείνη τη στιγμή να… τρομάξουν, σκεπτόμενοι τι άλλο μπορεί να ετοιμάζει ο «εφευρετικός» και ιδιαίτερα «ανοιχτοχέρης» -με «ξένα»χρήματα- δήμαρχος!
Πάντως, ο δήμαρχος έσπευσε να διευκρινίσει ότι τα νέα σχέδια του δήμου προβλέπουν πως μέσα στο 2021 θα ξεκινήσουν έργα για μία μόνιμη, μεγάλης κλίμακας ανάπλαση της κεντρικής οδικής αρτηρίας της πρωτεύουσας, σε όλο το μήκος της μέχρι την Ομόνοια.
Ύστερα από όλα αυτά, πάντως, προκύπτει μία σειρά κρίσιμων ερωτημάτων. Γιατί έπρεπε, για παράδειγμα, να δαπανηθούν 2.000.000 ευρώ για μια «προσομοίωση», όπως είπε ο κ. Μπακογιάννης, ή αλλιώς «πιλοτική εφαρμογή» του «Μεγάλου Περιπάτου», η οποία θα ξηλωνόταν για να γίνει «μία νέα διαμόρφωση ολόκληρης της Πανεπιστήμιου»; Επιπλέον, σε ποια λογική βασίζεται η εξαγγελία μονιμοποίησης του έργου, από τη στιγμή που ο ίδιος παραδέχτηκε ότι απέτυχε να υπηρετήσει τους σκοπούς του και ότι… «βγήκε και δεν βγήκε»;