Η χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν μας διαφώτισε για τη «γραπτή συμφωνία» Ελλάδας – Τουρκίας (της 13ης Ιουλίου στο Βερολίνο), καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτίμησε τις υπεκφυγές περί «γραπτής κατανόησης» των προφορικά συζητηθέντων και περί απλών «πρακτικών» της συζήτησης.
Η μυστικότητα πολλαπλασιάζει την καχυποψία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ και της κοινής γνώμης απέναντι στους χειρισμούς της κυβέρνησης και στον ίδιο προσωπικά. Γι’ αυτό και η «δ», με αίσθημα ευθύνης, αποκαλύπτει σήμερα ότι η συμφωνία αφορούσε τα εξής: συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα έναρξης διερευνητικών επαφών μέχρι τις 28 Αυγούστου, διμερή διάλογο για επίλυση «όλων των διμερών θεμάτων» και επανεξέταση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
Δυστυχώς, όσο και αν ο διάλογος είναι χρήσιμος, και τα τρία ανωτέρω σημεία πάσχουν επειδή:
➥ Στις διερευνητικές η Αθήνα επιθυμούσε μόνο συζήτηση περί των θαλάσσιων ζωνών, ενώ η Άγκυρα επεδίωκε εξέταση και άλλων «ζητημάτων» για τα νησιά.
➥ Η ορολογία «όλα τα διμερή θέματα» αποτελεί δούρειο ίππο για αλλαγή της πάγιας ελληνικής στρατηγικής ότι μοναδική διαφορά είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ.
➥ Η αλλαγή των υφιστάμενων ΜΟΕ (πέραν ίσως ενός διαύλου άμεσης επικοινωνίας των ΓΕΕΘΑ των δύο χωρών) θα έχει επιπτώσεις στην ταχύτητα επιχειρησιακής ανάπτυξης των ελληνικών δυνάμεων.
Η συμφωνία της 13ης Ιουλίου είναι άκυρη de facto. Και δεν πρέπει να αποτελέσει βάση ούτε για το νέο σχήμα διαλόγου που μεθοδεύεται, μέσω της αποχώρησης του «Oruc Reis» και των ναυτικών δυνάμεων των δύο χωρών από τη ΝΑ Μεσόγειο, εξισώνοντας τον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο. Πρέπει όμως εδώ και τώρα να δοθεί στη δημοσιότητα για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός όλη την αλήθεια.