Το θέατρο του παραλόγου με την εισαγγελέα Κατά της Διαφθοράς και η επιβράβευση της δεύτερης για τις… υπηρεσίες της
Από τη Μαρία Παναγιώτου
Σε θρίλερ εξελίσσεται η προαγωγή της αντιεισαγγελέως Εφετών Ελένης Ράικου, η οποία έτσι κι αλλιώς είχε «παγώσει» στη συνεδρίαση που πραγματοποίησε το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο στις 29 Ιουνίου και η οποία επανεξετάζεται σήμερα. Το πόρισμα του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Λάμπρου Σοφουλάκη, στο οποίο της καταλογίζεται η πιθανότητα τέλεσης μιας σειράς αδικημάτων, αλλά και η εντολή του προϊσταμένου του Πρωτοδικείου Αθηνών Βαγγέλη Ιωαννίδη για την έναρξη προκαταρκτικής έρευνας εις βάρος της για τα παραπάνω αδικήματα έχουν δημιουργήσει -όπως είναι φυσικό- δυσμενές κλίμα σε σχέση με την προαγωγή της.
Από την άλλη, βέβαια, πληροφορίες αναφέρουν πως ασκούνται μεγάλες πιέσεις σε μέλη του ανώτατου διοικητικού οργάνου προκειμένου η κ. Ράικου να προαχθεί, καθώς στις καταθέσεις της βασίζεται εν πολλοίς τόσο η έρευνα στον Άρειο Πάγο και η δίωξη που ασκήθηκε στην Ελένη Τουλουπάκη όσο και η διενέργεια της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής. Επομένως, το αντίθετο αποτέλεσμα θα αποδομούσε ακόμη περισσότερο επικοινωνιακά την προσωπικότητά της και θα έφερνε στην επιφάνεια τα πραγματικά, προσωπικά κίνητρα των καταθέσεών της. Εκτός αυτού, είναι προφανές πως συγκεκριμένα κέντρα επιθυμούν την επιβράβευση της εισαγγελέως, και όχι την τιμωρία της, για τον «ύποπτο» και καταλυτικό ρόλο που έπαιξε στις τελευταίες εξελίξεις.
Στη συνεδρίαση του συμβουλίου, πάντως, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα, η εισήγηση που έγινε από τον Αρειο Πάγο σε σχέση με την προαγωγή της κ. Ράικου, την οποία έκανε ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χαράλαμπος Βουρλιώτης, ήταν εξαιρετικά αρνητική. Επειδή, όμως, υπήρχαν πολλές πιέσεις προκειμένου να προαχθεί η κ. Ράικου, ενώ υπήρχαν και οι δυνατές -αξιακά- φωνές των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, που δεν ήταν διατεθειμένοι να δεχθούν υποβολείς στις κρίσεις τους, αποφασίστηκε τελικά, όπως φαίνεται, η λύση του γόρδιου δεσμού. Έτσι, η συζήτηση επί των προαγωγών των αντιεισαγγελέων Εφετών σε εισαγγελείς Εφετών διεκόπη όταν έφτασε ο κατάλογος στο όνομα της κ. Ράικου, ενώ απέμεναν επιπλέον άλλα τέσσερα ονόματα.
Σήμερα, λοιπόν, αναμένεται να συζητηθεί η πλήρωση ακόμη πέντε θέσεων. Προφανώς, η παραπάνω κίνηση ήταν μία προσπάθεια κατευνασμού των πνευμάτων και αναμονής των όποιων εξελίξεων. Τώρα όμως, μετά την αρνητική εισήγηση του κ. Βουρλιώτη, το πόρισμα του κ. Σοφουλάκη που περιέχει βαριές κατηγορίες για την κ. Ράικου και την εντολή προκαταρκτικής εξέτασης εις βάρος της που έδωσε ο κ. Ιωαννίδης, αναρωτιόμαστε εάν είναι δυνατόν τα μέλη του συμβουλίου να αποφασίσουν την επιβράβευσή της, μέσα από την προαγωγή της.
Αναρωτιόμαστε εάν είναι δυνατόν τέτοιου είδους μεθοδεύσεις να φιλτραριστούν μέσα από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο της χώρας, προκειμένου να πραγματοποιηθεί εκεί το τελευταίο και μεγαλύτερο ξέπλυμα των σκανδάλων, που ταλάνισαν και αποδεκάτισαν οικονομικά τη χώρα.
Ακόμη και ο πιο αδαής πολίτης μπορεί να αντιληφθεί πως δεν είναι δυνατόν να ασκείται δίωξη σε κάποιον για μία σειρά αδικημάτων και την ίδια στιγμή να δίνεται εντολή διενέργειας έρευνας των βασικών κατηγόρων του για ψευδορκία. Ή αυτά που είπαν οι μάρτυρες κρίθηκαν αληθή και, επομένως, πρέπει να ασκηθεί δίωξη στο ερευνώμενο πρόσωπο ή αυτά που είπαν ήταν ψευδή και, επομένως, το ερευνώμενο πρόσωπο πρέπει να απαλλαχθεί από τις κατηγορίες.
Ο συνδυασμός των δύο μοιάζει περισσότερο σαν να συναντήθηκαν κάτω από ένα δέντρο οι δύο μεγάλοι εκπρόσωποι του θεάτρου του παραλόγου, Σάμιουελ Μπέκετ και Ευγένιος Ιονέσκο για να κάνουν πρόβα το «Περιμένοντας τον Γκοντό» (όπως είναι ο τίτλος του διάσημου έργου του πρώτου συγγραφέα).
Κι όμως, αυτή την αίσθηση αφήνει η χθεσινή απόφαση του προϊσταμένου της εισαγγελίας Πρωτοδικών Βαγγέλη Ιωαννίδη, από τη μία, να ασκήσει δίωξη στην εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη για έξι αδικήματα (ένα κακούργημα και πέντε πλημμελήματα) και, από την άλλη, να παραγγείλει τη διενέργεια έρευνας για ψευδορκία -μεταξύ άλλων- κατά της Ελένης Ράικου και του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γιάννη Αγγελή, σε σχέση με όσα κατέθεσαν για τους δικονομικούς χειρισμούς της κ. Τουλουπάκη στο σκάνδαλο Novartis.
Εκ πρώτης -πολύ επιφανειακής- όψεως, η απόφαση του κ. Ιωαννίδη μοιάζει ιδανική για να ισορροπήσει πάνω στο τεντωμένο σχοινί που δημιουργήθηκε, επειδή το πόρισμα που παρέλαβε από τον αντιεισαγγελέα Ευάγγελο Ζαχαρή, μετά την έρευνα που διενεργήθηκε στον Αρειο Πάγο, κατέληγε στην παραγγελία δίωξης κατά της κ. Τουλουπάκη, ενώ το ογκωδέστατο πόρισμα που παρέλαβε από τον Λάμπρο Σοφουλάκη όχι μόνο ζητούσε την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, αλλά έδινε εντολή και για τη διερεύνηση πιθανής τέλεσης αδικημάτων των κατηγόρων της κ. Τουλουπάκη.
Σε αυτό το τεντωμένο σχοινί, όμως, ακροβατεί στην πραγματικότητα η ίδια η Δικαιοσύνη, που κινδυνεύει να πέσει στο κενό, το οποίο φαντάζει θανατηφόρο σε μέγεθος, αφού το χάσμα της απόφασης είναι τεράστιο.
Μ.Η.Τ. 232120