Χωρίς κοινωνικές αναφορές, με προφίλ… Στουρνάρα και σημιτική αντίληψη περί εκσυγχρονισμού η ομάδα που φέρνει ο Κυριάκος, παραμερίζοντας το οικονομικό επιτελείο του
Όταν, το 2015, η χώρα βρισκόταν σε μια σκληρότατη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, λίγο πριν από την υπογραφή του Μνημονίου μια ομάδα «σοφών» δημοσίευσε κείμενο-έκκληση για «άμεση συμφωνία» ή, αλλιώς, συνθηκολόγηση της Ελλάδας με τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τους λοιπούς δανειστές-δυνάστες, που θα έπρεπε άμεσα να υπογράψει η κυβέρνηση, ακόμη κι αν αυτή ήταν «μέτρια» και χωρίς τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Ανάμεσα σε αυτούς τους… σοφούς, που ζητούσαν άμεση συνθηκολόγηση ενώ ακόμη η διαπραγμάτευση εξελισσόταν, βρίσκονται και τρία από τα βασικά ονόματα της επιτροπής που θα αναλάβει ρόλο στην επεξεργασία και υλοποίηση ενός σχεδίου αξιοποίησης των πόρων που θα μπορούσε να λάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού πακέτου το οποίο επεξεργάζεται η Ε.Ε.
Πρόκειται για τους Χριστόφορο Πισσαρίδη, Δημήτρη Βαγιανό και Κώστα Μεγήρ, οι οποίοι σε ένα κείμενο με τίτλο «Συμφωνία άμεσα» έγραφαν: «Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής θα είναι μέτρια και χωρίς τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Αλλά θα είναι κατά πολύ υπέρτερη σε σύγκριση με το χάος της χρεοκοπίας και της δραχμής. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να την υπογράψει άμεσα!»
Κατ’ άλλους, όμως, ο σκοπός της επιτροπής δεν είναι απλώς να έχει συμβουλευτικό ρόλο. Αντιθέτως, βλέπουν μια σαφή προσπάθεια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να παραμερίσει τους οικονομικούς υπουργούς της κυβέρνησης και να επιβάλει έναν συγκεκριμένο οικονομικό σχεδιασμό, με ιδιαίτερη έμφαση σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα έχουν στόχο τη μείωση των πολιτικών αντιστάσεων σε αυτές.
Αναπαραγωγή
Κοινοβουλευτικός με μακρά πείρα στον χώρο της Κεντροδεξιάς σημείωνε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τις επιλογές της στα πρόσωπα της επιτροπής, επιχειρεί να αναπαραγάγει στο διηνεκές τον Γιάννη Στουρνάρα και να φέρει στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής του τόπου μια εκδοχή του εκσυγχρονιστικού αφηγήματος της εποχής Σημίτη – του οποίου οι εκπρόσωποί δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στους ψηφοφόρους και γι’ αυτό τους βάζει από την «πίσω πόρτα».
Χριστόφορος Πισσαρίδης
Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης, γεννημένος στη Λευκωσία, τιμήθηκε το 2010 με το Νόμπελ Οικονομικών, μαζί με τους Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν και Πίτερ Ντάιαμοντ, για τη συνεισφορά του στη θεωρία της αναζήτησης τριβών και τη μακροοικονομία. Ο καθηγητής με τη βρετανική και την κυπριακή υπηκοότητα ειδικεύεται στην οικονομία της ανεργίας, στις πολιτικές ανάπτυξης και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Το 2012, ο κ. Πισσαρίδης είχε προταθεί από τον Ανδρέα Λοβέρδο ως το πρόσωπο το οποίο θα έπρεπε να λάβει τη θέση του εκπροσώπου της χώρας μας για την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, κάτι που δείχνει τις συμπάθειες που είχε στον συγκεκριμένο χώρο. Αίσθηση είχε προκαλέσει και το 2017 η παρέμβασή του, μέσω του Σκάι, στην οποία προέβλεπε τέταρτο Μνημόνιο για τη χώρα μας λόγω της αδυναμίας της να βγει στις αγορές.
Τότε είχε επισημάνει την ανάγκη μεταρρυθμίσεων για να έρθουν επενδύσεις και εξέφραζε τη διαφωνία του για τη μείωση του αφορολογήτου. Επιπλέον, ανέφερε πως πρέπει να υπάρξει παρέμβαση στο Ασφαλιστικό, καθώς η συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό επί του ΑΕΠ είναι πολύ μεγάλη. Ιδιαίτερα σημαντικός θεωρείται ο ρόλος του και στην απόφαση της Κύπρου να προχωρήσει σε «κούρεμα» των τραπεζικών καταθέσεων. Ο ίδιος αργότερα τόνιζε ότι με το «κούρεμα» δόθηκε μεγάλος δημοσιονομικός χώρος στην κυβέρνηση της χώρας. Κι αυτό γιατί το ποσό που συγκεντρώθηκε από τις καταθέσεις ήταν πολύ μεγάλο, φτάνοντας τα 9 με 10 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου το 60% του ΑΕΠ της Κύπρου. «Τα χρήματα πρέπει να βρεθούν από κάπου» σημείωνε.
Νίκος Βέττας
Ο Νίκος Βέττας είναι γενικός διευθυντής στο Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) από το 2013, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 2003, όπου έχει υπηρετήσει ως πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης, και μέλος του συμβουλίου του ιδρύματος. Και αυτός στο τέλος του 2018 δεν απέκλειε νέο Μνημόνιο, ενώ θεωρούσε ότι η χώρα μας «δεν πήρε τα μαθήματα που έπρεπε» από τα προηγούμενα, μιλώντας για μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν. Εχει αναφερθεί σε «πάρα πολύ υψηλές συντάξεις που δίνουμε στο σύνολο του πληθυσμού», αλλά και στο πόσο «στενή» είναι η φορολογική βάση στην Ελλάδα, ενώ την ίδια εποχή προειδοποιούσε ότι τυχόν αύξηση των μισθών θα οδηγήσει σε ελάττωση της ανταγωνιστικότητας, αφού η βελτίωσή της επετεύχθη μέσω της μείωσής τους.
Δημήτρης Βαγιανός
Ο Δημήτρης Βαγιανός είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο London School of Economics, όπου διευθύνει και το κέντρο «Paul Woolley» για τη μελέτη των δυσλειτουργιών των αγορών κεφαλαίου. Τα προηγούμενα χρόνια δίδαξε στα πανεπιστήμια Στάνφορντ και ΜΙΤ των ΗΠΑ. Υπέρμαχος και αυτός, όπως ο Ν. Βέττας, των δημόσιων επενδύσεων, δήλωνε ότι δεν φταίει το Μνημόνιο που οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έδωσαν έμφαση στις μεταρρυθμίσεις. Είχε στο παρελθόν τοποθετηθεί υπέρ της περικοπής κρατικών δαπανών οι οποίες αφορούν μισθολογικά και ασφαλιστικά προνόμια ορισμένων ομάδων, κυρίως σε ΔΕΚΟ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν υπάρχει «λίπος» στο Ελληνικό Δημόσιο. Θεωρείται και αυτός οπαδός των μεταρρυθμίσεων -μειώσεις φορολογικών συντελεστών, ασφαλιστικό πολλαπλών πυλώνων και μεταρρυθμίσεις σε δημόσια διοίκηση και Παιδεία αποτελούν βασικά πεδία γι’ αυτές-, τις οποίες επισημαίνει ως τον μόνο τρόπο για να μην υπάρξει νέα κρίση, που θα μας οδηγήσει ξανά σε μνημονιακές περιπέτειες.
Κώστας Μεγήρ
Ο Κώστας Μεγήρ είναι καθηγητής Οικονομικών στο Γέιλ. Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο University College London και στα πανεπιστήμια του Στάνφορντ και του Σικάγο. Είναι άλλος ένας οπαδός των μεταρρυθμίσεων, που θεώρησε τα Μνημόνια ως «άλλη μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία», καθώς εστιάσαμε στη δημοσιονομική πειθαρχία αντί σε μια πραγματική στροφή στις μεταρρυθμίσεις. Πάντως, ήδη από το 2011 διέκρινε δύο πορείες για την ευρωζώνη. Από τη μια, τη δυνατότητα μεταφοράς πόρων από τη μία χώρα στην άλλη με κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας και, από την άλλη, τη διάλυση. Με το τέλος του Μνημονίου εμφατικά τόνιζε ότι το φινάλε του προγράμματος διάσωσης δεν σημαίνει πως τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας έχουν λυθεί, ούτε ότι η λιτότητα τελείωσε. «Κατά μία έννοια, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πιο πειθαρχημένη τώρα, διότι θα πρέπει να στηρίζεται στις διεθνείς αγορές και σε λογικά επιτόκια για να είναι σε θέση να δανειστεί».
Κυριάκος Ανδρέου
Ο Κυριάκος Ανδρέου είναι επικεφαλής του συμβουλευτικού τμήματος της PwC Ελλάδας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Υποστηρικτής και αυτός των «μεταρρυθμίσεων», έχει ισχυρισθεί ότι στα χρόνια των Μνημονίων, ενώ η Ευρώπη αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος διαμόρφωναν ήδη το «αύριο» μέσα από μια ψηφιακή επανάσταση, με ανατροπές στους τομείς της τεχνολογίας, της εκπαίδευσης και της αγοράς εργασίας, εμείς ήμασταν επικεντρωμένοι στη δημοσιονομική προσαρμογή. Ετσι, η έξοδος από το 3ο Μνημόνιο μας βρήκε εντελώς ανέτοιμους, το αύριο της Ελλάδας παραμένει ακόμη το ζητούμενο και, παρ’ όλα αυτά, ο δημόσιος διάλογος εστιάζει ακόμη στα λάθη του παρελθόντος και όχι στη διαμόρφωση του μέλλοντος.
Κωνσταντίνος Αρκολάκης
Ο Κωνσταντίνος Αρκολάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Γέιλ. Η έρευνά του επικεντρώνεται σε ζητήματα διεθνούς οικονομικής και των οικονομικών του χώρου, ενώ προέρχεται από τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων. Υπέρμαχος και αυτός των θεμελιωδών αλλαγών, έχει κατηγορήσει τη διαφθορά του ελληνικού οικονομικού και πολιτικού συστήματος για τη σοκαριστική καταβύθιση της ελληνικής οικονομίας και έχει σημειώσει ότι το παλιό ελληνικό οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο κατέρρευσε εκ των έσω.
Μανώλης Γαλενιανός
Ο Μανώλης Γαλενιανός είναι καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο Royal Holloway του Λονδίνου. Γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα, πήρε το διδακτορικό του από το University of Pennsylvania το 2006 και ήταν επίκουρος καθηγητής Οικονομικών στο Pennsylvania State University από το 2006 έως το 2013. Εξειδικεύεται στη μακροοικονομία, ενώ είναι μέλος και του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Χρήστος Γκενάκος
Ο Χρήστος Γκενάκος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στην Οικονομική Επιστήμη από το London Business School. Εργάστηκε για πέντε χρόνια ως λέκτορας, εταίρος (fellow) και διευθυντής Σπουδών στα Οικονομικά στο Selwyn College του Κέμπριτζ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στα Οικονομικά από το University College London και απόφοιτος του Tμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.
Svetoslav Danchev
Υπεύθυνος Τμήματος Μικροοικονομικής Ανάλυσης του ΙΟΒΕ. Γεννήθηκε στη Σόφια το 1977. Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος του University College London και κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα M.Sc. στην Οικονομική Θεωρία από το London School of Economics, μεταπτυχιακό δίπλωμα από το διαπανεπιστημιακό πρόγραμμα «Μαθηματικά της Αγοράς και της Παραγωγής» (ΕΚΠΑ και ΟΠΑ) και μεταπτυχιακό δίπλωμα M.Phil. από το Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Φοίβη Κουντούρη
Η Δρ Φοίβη Κουντούρη (με διδακτορικό από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ) κατέχει την έδρα της Βιώσιμης Ανάπτυξης στην Οικονομική Σχολή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι η εκλεγμένη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Ένωσης Οικονομολόγων Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων (EAERE), με περισσότερους από 1.200 συνεργαζόμενους επιστημονικούς φορείς σε περισσότερες από 75 χώρες-μέλη. Το επιστημονικό έργο της την κατατάσσει στο 1% των γυναικών οικονομολόγων παγκοσμίως με 15 βιβλία και μονογραφίες, και πάνω από 250 επιστημονικές δημοσιεύσεις.
Αλέξανδρος Κρητικός
Ο Αλέξανδρος Κρητικός γεννήθηκε το 1965 στο Μόναχο από Ελληνα πατέρα και Γερμανίδα μητέρα. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου Οικονομία και Πολιτικές Επιστήμες. Για την Ελλάδα θεωρεί ότι η ύφεση δεν αποκλείεται να φτάσει στο 10%, εφόσον οι τουριστικές επιχειρήσεις και οι απασχολούμενοι στον τουρισμό δεν καταφέρουν να αναπληρώσουν με κάποιον τρόπο τα έσοδα του 2020, δεδομένου ότι η φετινή σεζόν θα πρέπει να θεωρείται χαμένη. Ερωτηθείς ποιες πρέπει να είναι οι πολιτικές της ελληνικής κυβέρνησης προκειμένου να σταθεί στα πόδια της η ελληνική οικονομία, απαντά «η έμφαση στην ψηφιοποίηση και η αταλάντευτη προσήλωση στις μεταρρυθμίσεις. Όσο δεν επιλύονται οι γνωστές ελληνικές παθογένειες, δηλαδή η γραφειοκρατία, η υπερ-ρύθμιση της οικονομίας, η αργή απονομή δικαιοσύνης, θα συνεχίσει να υπάρχει πρόβλημα στο μέτωπο της προσέλκυσης επενδύσεων. Τούτο δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να επιμείνει, ακόμη πιο δυναμικά από πριν, στο να εξαλείψει όλα τα παραπάνω».
Δάφνη Νικολίτσα
Η Δάφνη Νικολίτσα είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει διατελέσει οικονομική εμπειρογνώμων στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Τραπέζης της Ελλάδος. Έχει εργαστεί σε ερευνητικές θέσεις [Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Μονάδα Ερευνας και Ανάλυσης του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, χρηματοπιστωτικός τομέας (Tudor Proprietary Trading στην Εμπορική Τράπεζα)]. Η έρευνά της εστιάζεται στα οικονομικά της εργασίας και στη βιομηχανική οργάνωση.
Διομήδης Σπινέλλης
Πρόεδρος και καθηγητής του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι κάτοχος διπλώματος MEng στην Τεχνολογία Λογισμικού και διδακτορικού διπλώματος στην Επιστήμη Υπολογιστών από το Imperial College London. Το 2009 υπέβαλε το βιογραφικό του μέσω opengov, διεκδικώντας τη θέση του γενικού γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων για να δει στην πράξη πώς λειτουργούν στο Δημόσιο όσα διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Το αποτέλεσμα ήταν έπειτα από δύο χρόνια στο υπουργείο Οικονομικών να παραιτηθεί, επικαλούμενος «προσωπικούς λόγους».
Πάνος Τσακλόγλου
Πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), διορισμένος από τον Γιάννη Στουρνάρα. Διετέλεσε σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου όταν ήταν πρωθυπουργός και του Γιάννη Στουρνάρα όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, προέρχεται από την εκσυγχρονιστική Αριστερά και φέρεται ότι πέρασε και από τη ΔΗΜ.ΑΡ. Η συνταγή που ακολουθήθηκε κατά τα πρώτα μνημονιακά χρόνια για την πλήρη αφαίμαξη των εισοδηματικών τάξεων φέρει την ίδια υπογραφή: Παναγιώτης Τσακλόγλου. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, άνθρωποι που τον θυμούνται έχουν να λένε ότι εξέφραζε θέσεις «πρωτοποριακές» αναφορικά με τον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών.
Αρίστος Δοξιάδης
Ο Αρίστος Σ. Δοξιάδης γεννήθηκε το 1951, μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες και Οικονομικά στo Χάρβαρντ και το πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με μελέτες δημόσιας πολιτικής για το ελληνικό κράτος και για διεθνείς οργανισμούς. Έχει αξιολογήσει εκατοντάδες επιχειρηματικά σχέδια και έχει συνεργαστεί με δεκάδες επιχειρηματίες. Από το 2010 γράφει άρθρα για την κρίση και τους θεσμούς στην ελληνική οικονομία. Ιστολογεί στο aristosd.wordpress.com.
Νίκος Καραμούζης
O Νίκος Καραμούζης (πρόεδρος Grant Thornton) ήταν στη διοικητική ομάδα της Eurobank, όταν η τράπεζα δήλωσε αδυναμία να χρηματοδοτηθεί από τον ιδιωτικό τομέα για να διασωθεί κι έτσι σώθηκε από τους Ελληνες φορολογουμένους. Στη συνέχεια πέρασε από τον όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς (Γενική Τράπεζα), έγινε πρόεδρος στην Ελληνική Ενωση Τραπεζών (ΕΕΤ), ενώ το 2018 προσπάθησε να διοριστεί επικεφαλής στην Εθνική Τράπεζα, αλλά έχασε τη θέση από τον Παύλο Μυλωνά. Επειτα από αυτή την αποτυχημένη απόπειρα, έλαβε τιμητική θέση ως πρόεδρος στην ελεγκτική εταιρία Grant Thornton. Ο Νικόλαος Καραμούζης είναι πρόεδρος της Grant Thornton Φορολογικών και Συμβουλευτικών Υπηρεσιών, με τριακονταετή πορεία στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Εχει διατελέσει πρόεδρος και αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Eurobank και πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών.
Επιπλέον, διετέλεσε υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, πρόεδρος της ΕΤΕΒΑ, διευθύνων σύμβουλος της Geniki Bank και σύμβουλος Διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς, διευθυντής Συναλλάγματος στην Τράπεζα της Ελλάδος, υποδιοικητής στην ΕΤΒΑ και σύμβουλος στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Κλίβελαντ των Ηνωμένων Πολιτειών. Εχει διατελέσει επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου των εταιριών ΟΤΕ, Μυτιληναίος και CHIPITΑ, πρόεδρος της Global Finance και αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ.
Ο κ. Καραμούζης είναι ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2013 κατείχε τη θέση του καθηγητή στο Τμήμα Τραπεζικής και Χρηματοοικονομικής Διοικητικής.
Μ.Η.Τ. 232120