Mε έναν ύπουλο και μπαμπέσικο τρόπο οι Τούρκοι προσπαθούν να διαρρήξουν το φυσικό φράγμα του Έβρου και αξιώνοντας ως δικό τους ελληνικό έδαφος που προβάλλει από την κοίτη του ποταμού, όταν υποχωρούν τα νερά, να δημιουργήσουν ένα προγεφύρωμα για στρατιωτική εισβολή στην Ελλάδα.
Το «παιχνίδι» που παίζεται αυτές τις ημέρες στην ελληνοτουρκική μεθόριο συνιστά κλιμάκωση της προκλητικότητας της Άγκυρας, η οποία κάνει συνεχώς βήματα προς τη δημιουργία μιας κρίσης τύπου Ιμίων, αλλά με πολύ σοβαρότερες επιπτώσεις για τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα. Απειλεί με γεωτρήσεις εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως της Κρήτης και του Καστελόριζου, εκβιάζει πως θα ανοίξει τα σύνορα και θα στείλει μετανάστες στα ελληνικά νησιά «πνίγοντάς» τα και μαζί προβάλλει όλο το πακέτο των αξιώσεων στο Αιγαίο με μπαράζ παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου, των χωρικών υδάτων και πτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στον Έβρο, με τους Τούρκους να αμφισβητούν ελληνικό έδαφος που προκαλείται από την αλλαγή της κοίτης του ποταμού και εμποδίζοντας τη δημιουργία φράχτη, συνιστά δημιουργία «γκρίζας ζώνης». Η κατάσταση όμως είναι ακόμη πιο σοβαρή αν σκεφτεί κανείς πως η Άγκυρα επιδιώκει εδώ και πολλά χρόνια να διασπάσει το εμπόδιο του ποταμού και να αποκτήσει πρόσβαση στο ελληνικό έδαφος με τα τεθωρακισμένα της. Αυτό που επιχειρεί με πλωτές γέφυρες, βάρκες ή ό,τι άλλο έχει σκαρφιστεί τα τελευταία χρόνια ανεπιτυχώς, το προσπαθεί τώρα διεκδικώντας μια «νησίδα» επί ελληνικού εδάφους. Αν το πετύχει, ισχυροποιεί τη θέση της και ανοίγει δρόμο προσπέλασης του Έβρου. Όπως και να έχει πάντως, πρόκειται για σοβαρότατη απειλή. Κι αυτό χωρίς να υιοθετηθεί η άποψη που προβάλλουν αρκετοί και παρουσιάζουν, μεταξύ άλλων, και ξένα ΜΜΕ, ότι επί ελληνικού εδάφους έχουν στρατοπεδεύσει Τούρκοι κομάντος.
Η πρόκληση αυτή στον Έβρο έρχεται μετά τις προσπάθειες απόκρουσης του κύματος των μεταναστών που επιχείρησε να περάσει στην Ελλάδα η Τουρκία πριν από μερικούς μήνες, αλλά και τη συνεχιζόμενη δημιουργία ενός πολεμικού κλίματος στην ελληνοτουρκική μεθόριο. Το τελευταίο διάστημα τα επεισόδια με πυροβολισμούς Τούρκων στρατιωτικών ή αστυνομικών προς την ελληνική πλευρά είναι τακτικά, ενώ έχουν πυκνώσει οι πτήσεις τουρκικών μαχητικών F-16 πάνω από ελληνικό έδαφος στον Έβρο.
Είναι προφανές πως η Άγκυρα δημιουργεί κλίμα και περιμένει την αφορμή ή την ευκαιρία για να προκαλέσει θερμό επεισόδιο ή κρίση. Έχει ανοίξει μέτωπα σε πολλά σημεία, στα σύνορα με την Ελλάδα και ξεδιπλώνει τον αναθεωρητισμό και τις διεκδικήσεις της, σε μια προσπάθεια να εξισορροπήσει και την εσωτερική αστάθειά της. Η Αθήνα, πάντως, βρίσκεται σε «αναμμένα κάρβουνα» και είναι σφόδρα προβληματισμένη, με τις Ένοπλες Δυνάμεις να είναι σε διαρκή επιφυλακή.
Όσον αφορά το μείζον θέμα που έχει ανακύψει τις τελευταίες ημέρες για μια περιοχή έκτασης περίπου 16 στρεμμάτων στα σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας στον νότιο Εβρο, με βάση τους χάρτες του 1923, αποτελεί ελληνικό έδαφος.
Η Τουρκία ωστόσο το αμφισβητεί, διεκδικεί την περιοχή και εμποδίζει τις εργασίες των στελεχών της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού να ολοκληρώσουν τη διευθέτηση του χώρου από ελληνικής πλευράς για την ύψωση φράχτη. Για την αμφισβήτηση του κυριαρχικού μας δικαιώματος το υπουργείο Εξωτερικών προχώρησε σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την Τουρκία, αλλά η απίστευτη δήλωση του Νίκου Δένδια πως «για μερικές δεκάδες μέτρα δεν θα δημιουργηθεί ένταση» προκαλεί σοβαρά ερωτήματα.
Μένει να φανεί τις επόμενες ημέρες αν πρόκειται για υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης ή για διασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Σε περίπτωση, ωστόσο, που τυχόν επιβεβαιωθεί κατάληψη εθνικού εδάφους, τότε οι ευθύνες της κυβέρνησης θα είναι εγκληματικές.
Στον αέρα το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα Ελλάδας και Κύπρου!
Η νέα κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον της Ελλάδας, με σωρεία παραβάσεων, παραβιάσεων και ρεκόρ υπερπτήσεων (16 κατά τον αριθμό μόνο την περασμένη Πέμπτη 21/5) πάνω από ελληνικά εδάφη (στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου), προβληματίζει σφόδρα την Αθήνα. Κι αυτό γιατί, αν και κάποιοι πίστεψαν πως η ματαίωση της μεγάλης αεροναυτικής άσκησης «Καταιγίδα» του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας με την Τουρκία, που είχε προηγουμένως ακυρώσει την άσκηση «Mavi Vatan 2020» («Γαλάζια Πατρίδα»), θα είχε αποτέλεσμα, έπεσαν σίγουρα έξω.
Οι αντιφάσεις, οι παλινωδίες, το κρυφτούλι πίσω από προσχήματα, το έντονο παρασκήνιο και η απόκρυψη λεπτομερειών, που δεν άντεξε τελικά στη φυσιολογική ερμηνεία των γεγονότων, έφεραν εκ νέου στην επιφάνεια το ζήτημα των ελληνοτουρκικών συζητήσεων για την ad hoc μείωση της έντασης στην περιοχή, την οποία ωστόσο προκαλεί σταθερά και μόνιμα μόνο η μία πλευρά: η τουρκική…
Η υιοθέτηση πράξεων καλής θέλησης έχει δοκιμαστεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν, οι οποίες όμως έχουν σταθερά την ίδια κατάληξη: τη δημιουργία, μετά το τέλος της υποτιθέμενης συνεννόησης, ακόμα μεγαλύτερης έντασης, αντίθετα από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, με την απώλεια πλεονεκτημάτων μόνο από τη μία πλευρά: την ελληνική…
Η αμοιβαία ακύρωση των δύο ασκήσεων ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, ενώ ακολούθησε απίστευτη κλιμάκωση από την πλευρά της Τουρκίας των άνομων ενεργειών της σε βάρος της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας.
Η Ιστορία (που δεν διδάσκει) επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, καθώς και στο παρελθόν η Αθήνα έχει προχωρήσει σε κινήσεις καλής θέλησης που έχουν κατά τεκμήριο δυσμενή αντίκτυπο στα ελληνικά συμφέροντα, αφού η Τουρκία έχει καταφέρει να παγιώσει moratorium στις ελληνικές περιοχές ωσάν να ήταν ουδέτερη ζώνη.
Ισοδύναμο τετελεσμένο
Να θυμίσουμε την οριστική παύση της κρίσιμης κοινής ελληνοκυπριακής αεροναυτικής άσκησης «Νικηφόρος-Τοξότης», που υλοποιούσε στην πράξη το περίφημο Δόγμα του «Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» Ελλάδας – Κύπρου, και σε συνδυασμό με το Δόγμα «Αμυνα επί της περιμέτρου» και το Δόγμα του «Ισοδύναμου τετελεσμένου» συνιστούσε το ισχυρό τρίπτυχο της εθνικής άμυνας σε ολόκληρη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, σε μία εποχή που η Ελλάδα είχε θέσει υπό τη στρατιωτική προστασία της τα ελληνικά εδάφη της Κύπρου. Το σκέλος «Νικηφόρος» ήταν η στρατιωτική κινητοποίηση της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο σε περίπτωση τουρκικής εχθρικής ενέργειας, που σε συνδυασμό με το σκέλος «Τοξότης» επέμβασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων καθιστούσε την Κύπρο απόρθητο κάστρο, όταν φυσικά οι ελληνικές Ε.Δ. διατηρούσαν ακόμα το στρατηγικό πλεονέκτημα ισχύος.
Το δόγμα είχε εξαγγείλει ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, με αφορμή την επίσκεψη του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη στην Αθήνα, τονίζοντας χαρακτηριστικά την, από τότε, ιστορική φράση: «Από σήμερα η Κύπρος ανήκει εις την αμυντική γραμμή της Ελλάδος!»
Λόγια ένδοξα, αλλά ξεχασμένα στην παρούσα συγκυρία…
Ταχεία επέμβαση
Το Δόγμα «ΕΑΧ» ήταν η αποφασιστική πρωτοβουλία Αθήνας και Λευκωσίας για κοινή άμυνα και στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περίπτωση κάποιας νέας τουρκικής εισβολής στη Μεγαλόνησο. Το Δόγμα «ΕΑΧ» μετουσίωνε ουσιαστικά την ταχεία επέμβαση της Ελλάδας ως εγγυήτριας δύναμης της Κύπρου, με την κινητοποίηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, στην υπεράσπιση του εθνικού εδάφους της Κύπρου…
Στην πράξη το Δόγμα «ΕΑΧ» άρχισε επί υπουργίας στο Εθνικής Αμυνας του Γεράσιμου Αρσένη (το 1994) και «τελείωσε» επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου (το 2000). Τα επόμενα χρόνια υπήρξε ελληνοτουρκική συνεννόηση για αμοιβαία ακύρωση των ασκήσεων «Νικηφόρος -Τοξότης» Ελλάδας – Κύπρου και της Τουρκικής άσκησης «Toros» («Ταύρος»), που ήταν η αντίστοιχη κοινή άσκηση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με τα κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο και την υποτυπώδη τουρκοκυπριακή εθνοφυλακή. Στην πραγματικότητα η άσκηση «Νικηφόρος» της Εθνικής Φρουράς συνέχισε να πραγματοποιείται με υποτυπώδη τρόπο έως τη στιγμή που συμφωνήθηκε μεταξύ Αγκυρας και Αθήνας η κοινή άρση των ασκήσεων σε κυπριακά εδάφη ωσάν εισβολέας και αμυνόμενος να έχουν την ίδια αξία.
Τα τελευταία χρόνια (και πέρυσι) η άσκηση «Νικηφόρος» δεν πραγματοποιήθηκε και η άσκηση «Ταύρος» ακυρώθηκε, αφού πρώτη την απέσυρε η Λευκωσία. Η γραπτή δήλωση του εκπροσώπου του ψευδοκράτους Μπαρίς Μπουρτζιού είναι χαρακτηριστική, αφού ανέφερε ότι μετά την ανακοίνωση της «νότιας Κύπρου» ότι και αυτή τη χρονιά δεν θα πραγματοποιηθεί η άσκηση «Νικηφόρος», η κοινή άσκηση των λεγόμενων «ειρηνευτικών» δυνάμεων και των «δυνάμεων ασφαλείας» του ψευδοκράτους αποφασίστηκε, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, να μην πραγματοποιηθεί!
Το σημερινό αποτέλεσμα των συνεχών κινήσεων καλής θέλησης της Αθήνας είναι η σημερινή ζοφερή εικόνα στην ΑΟΖ της Κύπρου και η πλήρης ανυπαρξία της Ελλάδας από την υπεράσπιση της Μεγαλονήσου. Σήμερα το μόνο που έχει απομείνει στο πεδίο των επιχειρήσεων είναι η υπογεγραμμένη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο για κοινή έρευνα και διάσωση των δύο χωρών στον θαλάσσιο χώρο Ελλάδας – Κύπρου στα πρότυπα της ήδη υπάρχουσας συμφωνίας του εναέριου χώρου στα FIR Αθηνών και Λευκωσίας.
Σύννεφα και πάλι στην ανατολική Μεσόγειο
Οι εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο δεν αφήνουν την Αθήνα σε ησυχία. Η κατάσταση στη Λιβύη και η υπόγεια ενίσχυση του καθεστώτος της Τρίπολης ενισχύουν τις ανησυχίες της Αθήνας ότι η έκβαση της κρίσης στη Λιβύη δεν θα βοηθήσει τα ελληνικά συμφέροντα.
Όπως έγινε γνωστό αργά την Παρασκευή, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας είχε το βράδυ της Πέμπτης (21/5) τηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο της διεθνώς αναγνωρισμένης Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβυής Aguila Saleh Eissa. Είναι απαραίτητη η υπενθύμιση εδώ ότι ο κ. Saleh είχε συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών και με τον πρόεδρο της Βουλής Κ. Τασούλα, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα, τον παρελθόντα Δεκέμβριο.
Η συζήτηση τότε εστιάστηκε στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και στις πρόσφατες εξελίξεις, καθώς και στις προοπτικές δημιουργίας συνθηκών που θα μπορέσουν να οδηγήσουν σε ειρηνική, πολιτική επίλυση της κρίσης, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Προς τούτο, τονίστηκε η σημασία ορισμού νέου ειδικού απεσταλμένου του γ.γ. του ΟΗΕ το συντομότερο δυνατόν.
Αμφότεροι οι κ. Δένδιας και Saleh επανέλαβαν τη θέση τους υπέρ των Συμπερασμάτων του Βερολίνου, τονίζοντας την ανάγκη εφαρμογής του εμπάργκο όπλων και κατάπαυσης του πυρός. Επιπλέον, δεν παρέλειψαν να τονίσουν τον ανυπόστατο και αποσταθεροποιητικό χαρακτήρα του τουρκολιβυκού μνημονίου, το οποίο είναι άκυρο και εκτός πλαισίου Διεθνούς Δικαίου.
Ο κ. Saleh ανέλυσε το σχέδιο οκτώ σημείων που έχει προτείνει και το οποίο προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη σύσταση ενός νέου Προεδρικού Συμβουλίου στο οποίο θα εκπροσωπούνται οι τρεις επαρχίες της Λιβύης, καθώς και τον ορισμό επιτροπής απαρτιζόμενης από εμπειρογνώμονες και διανοουμένους, και επιφορτισμένης με τη σύνταξη του νέου Συντάγματος της χώρας. Το σχέδιο αυτό παρουσιάστηκε στα τέλη Απριλίου και έχει αποσπάσει πολλές δηλώσεις υποστήριξης από τη διεθνή κοινότητα.
Η ανωτέρω επικοινωνία πραγματοποιήθηκε λίγες ώρες μετά τη συνομιλία του Ν. Δένδια με τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη R. Norland και εντάσσεται στο πάγιο ενδιαφέρον της ελληνικής διπλωματίας για τις εξελίξεις στην περιοχή της Μεσογείου, αλλά και στον ενεργό και εποικοδομητικό της ρόλο στις προσπάθειες ειρήνευσης στη Λιβύη. Τόσο σε περιφερειακό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Μια θετική εξέλιξη προς την κατεύθυνση επίλυσης της λιβυκής κρίσης θα είχε θετικές συνέπειες όχι μόνο στον σκληρά δοκιμαζόμενο λιβυκό λαό, αλλά και στη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής.
Σκιές στον ορίζοντα
Την ίδια ώρα, αναστάτωση, στα όρια συναγερμού, προκάλεσε στην Αθήνα η αιφνίδια διάχυση στον κόσμο της ειδησεογραφικής πληροφορίας -και μάλιστα μετά πειστηρίων- ότι το Ισραήλ «εξετάζει» την πιθανότητα να βαδίσει εφεξής την οδό της ομαλοποίησης των σχέσεων του Τελ Αβίβ με την Άγκυρα… Και αυτό ήταν μόνο το πρώτο «κλικ» στο volume των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων!
Στο δεύτερο «κλικ», η ένταση της (τουρκικής;) διαρροής περιελάμβανε «συζητήσεις περί οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ (κατ’ αντιστοιχία προς τα «παράνομα» τουρκολιβυκά μνημόνια), ερήμην των δύο στενών «συμμάχων» του Ισραήλ, Ελλάδος και Κύπρου, αλλά και των λοιπών ενδιαφερομένων στην περιοχή… Στο τρίτο και τελευταίο «κλικ» οι επίδοξοι οραματιστές του σχεδίου ευτελισμού και υπονόμευσης της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και των δεσμών που οικοδομήθηκαν με κόπους και υποχωρήσεις κυκλοφόρησαν χάρτη, στον οποίο οι δύο υποθετικές θαλάσσιες ζώνες καθορισμού των ορίων ανάμεσα στις ΑΟΖ Τουρκίας, Λιβύης και Ισραήλ αποκόπτουν την Ελλάδα από την Κύπρο, καθιστώντας ουσιαστικά ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο τουρκική λίμνη.
Τι πραγματικά συνέβη;
Ωστόσο, όταν ήρθε η διάψευση του «πακέτου» πληροφόρησης (το οποίο η Άγκυρα είχε ήδη αρχίσει να διανέμει στη διεθνή κοινότητα μαζί με τους σχετικούς χάρτες), ήταν αργά. Οι σκιές είχαν δημιουργηθεί…
Το επίσημο Ισραήλ, τόσο στην Άγκυρα όσο και στην Αθήνα, διά των επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών διέψευσε μετά βδελυγμίας τις διαρροές ως προς το σκέλος των δήθεν συνεννοήσεων για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες. Αξιωματούχος στο Τελ Αβίβ, που «επωμίστηκε» τη διάψευση, περιορίστηκε σε μία γενική αναφορά προθέσεων περί δυνατότητας εξομάλυνσης των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ, διαψεύδοντας μόνο την «περικοπή» για την ΑΟΖ.
Στην Αθήνα οι επίσημες διαψεύσεις των ισραηλινών διπλωματικών Αρχών (όχι σε κεντρικό επίπεδο) ακούστηκαν με ανακούφιση, αλλά και με επιφυλάξεις, καθώς όλοι γνωρίζουν τους τρόπους με τους οποίους ενεργεί η τουρκική διπλωματία, που, όπως είναι γνωστό, δεν κάνει βήμα αν δεν «πατάει» σε (έστω σαθρά) «παραστατικά».
Το θολό σκηνικό τροφοδοτούσε και η περίοδος αβεβαιότητας που διέτρεχε το Ισραήλ πριν από τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Μπ. Νετανιάχου, θερμό υποστηρικτή της τριμερούς συνεργασίας με την Ελλάδα και την Κύπρο και ισχυρό θιασώτη του αγωγού Φυσικού Αερίου East Med, που οδηγεί de facto σε ενοποίηση του τεράστιου θαλάσσιου χώρου από το Αιγαίο ως τις ακτές του Ισραήλ, μέσω του οποίου το Ισραήλ αναπνέει στη Μεσόγειο.
Ωστόσο, οι επίμαχες διαρροές έγινα την περίοδο που η Βουλή των Ελλήνων επρόκειτο να επικυρώσει τη συμφωνία για τον East Med, γεγονός που το Τελ Αβίβ χαιρέτισε με θέρμη. Αυτό που ανησύχησε παράλληλα την Αθήνα είναι ότι η ελληνοϊσραηλινή ατζέντα περιλαμβάνει πλήθος θεμάτων που δεν έχουν προωθηθεί από την ελληνική πλευρά, προκαλώντας εύλογα «παράπονα». Σε ανύποπτο χρόνο ισραηλινή διπλωματική πηγή είχε αναφέρει ότι η σχέση Αθήνας – Τελ Αβίβ πρέπει να περάσει «από τους αρραβώνες σε γάμο»!
Ωστόσο οι διαψεύσεις των «ψευδών» ειδήσεων, που είχαν στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων σε βάρος της Ελλάδος, εξαγρίωσαν την Άγκυρα, που επιτέθηκε με σφοδρότητα την επόμενη ημέρα στο Ισραήλ.
Ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας Ιμπραΐμ Καλίν δήλωσε ότι το καθεστώς του Τελ Αβίβ «πρέπει να σταματήσει τις παράνομες εκστρατείες του», καλώντας τη διεθνή κοινότητα «να τερματίσει αυτόν τον σύγχρονο βανδαλισμό». Η επικοινωνία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ φαίνεται πως έβαλε τα πράγματα σε μια σειρά…
Ν. Σταυρουλάκης
Το τηλεφώνημα Ακάρ – Παναγιωτόπουλου και ο τεμαχισμός της «Καταιγίδας»
Η δήθεν αμοιβαιότητα μόνο μία κατάληξη έχει: την εκμετάλλευση από την πλευρά της Άγκυρας της ελληνικής φοβικής ανυπαρξίας για να προωθήσει περαιτέρω τις επεκτατικές βλέψεις της σε Ελλάδα και Κύπρο.
Μέχρι που φτάσαμε στο πρωί της Τετάρτης (20/05), όταν σε μία τελευταία «αναλαμπή» το ελληνικό ΓΕΕΘΑ άφηνε να εννοηθεί ότι η μεγάλη αεροναυτική άσκηση «Καταιγίδα» που «κλείδωνε» την ελληνική θάλασσα του Αιγαίου με τα πυρά του Ελληνικού Στόλου τελικά θα πραγματοποιηθεί, αφού «είχε πάει και είχε έρθει» αρκετές φορές, με φόντο ακόμα μία απίστευτη ασυνεννοησία στα αρμόδια κλιμάκια.
Η άσκηση είχε σχεδιαστεί, οι περιοχές είχαν δεσμευτεί, όταν ο Τούρκος υπ. Άμυνας Χουλουσί Ακάρ σήκωσε το τηλέφωνο (προ δεκαπενθημέρου) να μιλήσει στον Ν. Παναγιωτόπουλο, στον οποίο εμφανίστηκε πρόθυμος να ακυρώσει την άσκηση «Mavi Vatan» και τις τουρκικές αστειότητες της «Γαλάζιας Πατρίδας», εάν η Ελλάδα ακύρωνε τη δική της άσκηση «Καταιγίδα». Ακολούθησαν συσκέψεις σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, στις οποίες αποφασίστηκε ο τεμαχισμός της άσκησης σε τρία σκέλη (σ.σ.: για να μην πούμε ότι την ακυρώνουμε) με την επίκληση της καλής πορείας της χώρας στην αντιμετώπιση του κορονοϊού και τη μη επιβάρυνση του Στρατεύματος, που κατέγραφε μέχρι εκείνη τη στιγμή ποσοστά κρουσμάτων σε ποσοστό 0,05%, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές.
Ακριβώς αυτό το επιχείρημα ήταν λόγος για την πραγματοποίηση της άσκησης… Τι ακολούθησε είναι γνωστό…