Σύμφωνα με την Allianz, η βιωσιμότητά του είναι βελτιωμένη, όμως θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στο μέλλον εξαιτίας του Δημογραφικού
Το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα είναι σε καλή κατάσταση, αλλά θεωρείται δεδομένο πως στο μέλλον θα αντιμετωπίσει προβλήματα εξαιτίας του Δημογραφικού, υπογραμμίζει σε έκθεσή της η Allianz. Στην τρίτη έκδοση του «Global Pension Report», η οποία αναλύει 71 συνταξιοδοτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο με τη βοήθεια του Allianz Pension Index (API), η εταιρία τονίζει: «Οι μεταρρυθμίσεις που ακολούθησαν την κρίση του ευρώ έχουν θέσει το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα σε σταθερή βάση. Αυτό αποτυπώνεται στην ισχυρή βαθμολογία με 2,9 στον πυλώνα της βιωσιμότητας (συνολική βαθμολογία: 3,5). Ωστόσο, το αδύναμο σημείο του παραμένει η δημογραφική προοπτική, η οποία επιδεινώνεται ραγδαία.
Ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων αναμένεται να αυξηθεί από 38% σε 65% στα επόμενα 25 χρόνια, κατατάσσοντας την Ελλάδα στις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά εξάρτησης στην περιοχή. Αλλα σημεία προβληματισμού, που απαιτούν αντιμετώπιση, περιλαμβάνουν το χάσμα εμπιστοσύνης και τις ανισότητες, το υψηλό δημόσιο χρέος, τα χαμηλά επίπεδα ιδιωτικών αποταμιεύσεων και τις περιορισμένες επαγγελματικές ευκαιρίες για εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας. Ενδεικτικά, μόλις το 7% των ανδρών άνω των 65 ετών συνεχίζει να εργάζεται, ποσοστό πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με χώρες όπως η Ιαπωνία, η οποία θεωρείται το παγκόσμιο εργαστήριο για τις γηράσκουσες κοινωνίες, όπου το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει το 35%».
Τρεις πυλώνες
Ο δείκτης «Allianz Pension Index» (API) βασίζεται σε τρεις πυλώνες: στην ανάλυση της δημογραφικής και της δημοσιονομικής κατάστασης, και την αξιολόγηση της βιωσιμότητας (π.χ. χρηματοδότηση και περίοδοι εισφορών) και της επάρκειας (π.χ. κάλυψη και επίπεδα συντάξεων) του συνταξιοδοτικού συστήματος. Η μεγαλύτερη ομάδα χωρών περιλαμβάνει εκείνες με συνολική βαθμολογία κάτω από 4, οι οποίες έχουν επείγουσα ανάγκη για μεταρρυθμίσεις για να προστατεύσουν τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα από τις επιπτώσεις των δημογραφικών αλλαγών. Σε αυτή την ομάδα ανήκουν πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Μαλαισία, η Κολομβία και η Νιγηρία. Το βασικό τους πρόβλημα δεν είναι τόσο ο σχεδιασμός του συνταξιοδοτικού τους συστήματος όσο η περιορισμένη κάλυψή του: το ποσοστό των ανεπίσημα απασχολούμενων εργαζομένων που δεν καλύπτονται από το σύστημα υπερβαίνει συχνά το 50%.
Σε αυτές τις χώρες, οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας αποτελούν προϋπόθεση για τη δημιουργία μιας ισχυρής συνταξιοδοτικής δομής. Διαφορετικά, το συνταξιοδοτικό σύστημα θα ενισχύσει περαιτέρω τις κοινωνικές ανισότητες. Τέλος, η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, των οποίων τα συνταξιοδοτικά συστήματα έχουν κάνει μέχρι στιγμής δειλά βήματα προς την κεφαλαιοποίηση – με το διανεμητικό σύστημα (pay-as-you-go) να παραμένει κυρίαρχο. Ωστόσο, η ραγδαία γήρανση του πληθυσμού αυξάνει σημαντικά την πίεση για μεταρρυθμίσεις.
Μετανάστευση
Τα τελευταία πέντε χρόνια, σχεδόν το 90% των 1,6 εκατομμυρίων νέων θέσεων εργασίας στη Γερμανία, οι οποίες υπόκεινται σε εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, καλύφθηκε από μετανάστες. «Ακόμα κι αν δεν βρήκαν όλοι εργασία αμέσως, η μετανάστευση συνέβαλε σημαντικά» αναφέρει η Μικαέλα Γκριμ, συνσυγγραφέας της έκθεσης. «Δεν μπορούμε, όμως, να βασιζόμαστε σε αυτό στο μέλλον. Στις βασικές χώρες προέλευσης των μεταναστών, ο αριθμός των ανθρώπων που είναι διατεθειμένοι να μεταναστεύσουν μειώνεται διαρκώς. Παράλληλα, η Ευρώπη ενδέχεται να χάσει μέρος της ελκυστικότητάς της ως προορισμός μετανάστευσης. Γι’ αυτό είναι κρίσιμο να αξιοποιήσουμε ακόμα καλύτερα το υπάρχον εργατικό δυναμικό. Αυτό αφορά τις γυναίκες μερικής απασχόλησης, οι οποίες χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη όσον αφορά τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, αλλά και τους ηλικιωμένους εργαζομένους, που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις λόγω ηλικίας στην αγορά εργασίας».