Εξαλλοι με τον Χάρη Θεοχάρη, που λέει πως η κυβέρνηση θα παρέμβει «όταν οι δικαστικές αποφάσεις το επιτρέψουν»
Διπλά οργισμένοι εμφανίζονται οι Ελληνες δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, καθώς τα δάνειά τους ξεπερνούν κατά πολύ ακόμα και το αρχικό κεφάλαιο, παρότι τα περισσότερα δεν παρουσιάζουν καθυστερήσεις στην καταβολή των δόσεων, ενώ την ίδια ώρα συνεχίζουν να μην έχουν καμία απολύτως προστασία από το κράτος (όπως χώρες έχουν αρχίσει να δικαιώνουν αντίστοιχους δανειολήπτες) και ακούν από τη Βουλή τον υφυπουργό Οικονομικών Χάρη Θεοχάρη να λέει πως η κυβέρνηση θα παρέμβει «όταν οι δικαστικές αποφάσεις το επιτρέψουν».
Οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο προγραμματίζουν νέα διαμαρτυρία μέσα στον Μάρτιο, κλιμακώνοντας τις κινητοποιήσεις τους, καθώς ζητούν το αυτονόητο: να προστατευτούν από πρακτικές που τους οδηγούν στην οικονομική τους εξαθλίωση, την ώρα που δανειολήπτες σε άλλες χώρες έχουν αρχίσει να κερδίζουν δικαστικές αποφάσεις, καθώς είχαν προσφύγει εναντίον τραπεζών για καταχρηστικές και αθέμιτες πρακτικές. Υπενθυμίζεται πως οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο καταβάλλουν τις δόσεις των δανείων τους και, αντί να μειώνεται το υπόλοιπο, αυτό αυξάνεται και τα τελευταία χρόνια έχουν καταλήξει να πληρώσουν ένα δάνειο σε υπερδιπλάσια τιμή από το αρχικό!
Η απάντησή τους
Σε ανακοίνωσή της η επιτροπή πρωτοβουλίας δανειοληπτών ελβετικού φράγκου Συσπείρωση & Δράση απαντά σε μία προς μία τις δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών στη Βουλή πριν από λίγες μέρες και σημειώνει:
1) Δεν υπάρχει κανένα απολύτως θέμα με τη νομοθετική ρύθμιση. Είναι στην αναμφισβήτητη δυνατότητα κάθε κυβέρνησης! Ούτε η απόφαση του Αρείου Πάγου αποτελεί κανένα εμπόδιο. Διότι η νομοθετική ρύθμιση δεν ακυρώνει ούτε απαξιώνει την απόφαση του Αρείου Πάγου για τον δηλωτικό όρο και τη μη ακυρότητα των συμβάσεων. Γίνεται για λόγους κοινωνικούς, δικαιοσύνης και για να καταστήσει τα δάνεια αυτά βιώσιμα. Σημειώνεται πως ο κ. Θεοχάρης δήλωσε πως «οι περισσότερες χώρες που παίρνουν ειδικές νομοθετικές πρωτοβουλίες έχουν οι ίδιες την εποπτεία των τραπεζών, διότι δεν είναι στη ζώνη του ευρώ».
2) Καθήκον και «δουλειά» της κυβέρνησης είναι να «πείσει» με κάθε πρόσφορο τρόπο τον κεντρικό τραπεζίτη και τις διοικήσεις των συστημικών τραπεζών να συναινέσουν στην όποια ρύθμιση ώστε να συμφωνήσει και ο SSM. Είναι θέμα δηλαδή ξεκάθαρα πολιτικής βούλησης και τίποτα άλλο. Υπενθυμίζεται πως ο κ. Θεοχάρης δήλωσε στη Βουλή πως «είναι διαφορετικά όταν οι ελληνικές τράπεζες ελέγχονται εποπτικά από τον SSM και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σε σχέση με την ευρωστία τους, και συνεπώς θα έπρεπε ενδεχομένως να πάρουμε κι άλλα μέτρα».
3) Φυσικά, είναι εξοργιστικό να μιλάει ο κ. Θεοχάρης για ζημιές των τραπεζών. Η σωστή έκφραση είναι για κάποιο κόστος των τραπεζών, το οποίο θα είναι ένα μικρό τμήμα των υπέρογκων κερδών που είχαν και συνεχίζουν να έχουν οι τράπεζες από το ελβετικό και το οποίο θα συμψηφισθεί με το άληκτο υπόλοιπο των δανείων και μάλιστα θα επιμεριστεί στα επόμενα 15 με 20 χρόνια (ακόμη και περισσότερα, μια και υπάρχουν πολλές επιμηκύνσεις) και μέχρι να αποπληρωθούν τα δάνεια αυτά.
4) Εκεί βέβαια που γίνεται βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης των δανειοληπτών είναι η εξής αποστροφή του κ. Θεοχάρη, που είναι φυσικά ο ορισμός της κοροϊδίας αλλά και της υποκρισίας: «Εμείς δηλώνουμε την ετοιμότητά μας να παρακολουθήσουμε τις δικαστικές διαδικασίες και να παρέμβουμε όταν αυτές μας το επιτρέπουν». Ουσιαστικά δηλαδή τι μας εκμυστηρεύτηκε ο κ. Θεοχάρης και φυσικά μέσω αυτού η κυβέρνηση; Τώρα οι τράπεζες και φυσικά η κυβέρνηση αρνούνται να εφαρμόσουν τις προτάσεις για νομοθετική ρύθμιση που έχουν υποβληθεί και που το κόστος για τις τράπεζες είναι «χ», αλλά βρίσκονται σε ετοιμότητα να εφαρμόσουν τις δικαστικές αποφάσεις που εκκρεμούν και σύμφωνα με το αιτητικό τους, αν ευδοκιμήσουν, το κόστος για τις τράπεζες θα είναι «10χ».
Μ.Η.Τ. 232120