Ντόναλντ Τραμπ: Ενας θρίαμβος ενάντια στο πολιτικό freak show

Με το «Πρώτα η Αμερική» ο Τραμπ έφερε πίσω στις ΗΠΑ εργοστάσια, άνοιξε θέσεις εργασίας, αυξήθηκαν οι μισθοί, απέκτησε ενεργειακή αυτονομία

Πόσο διεφθαρμένο και διεστραμμένο πρέπει να έχει γίνει ένα σύστημα για να νιώθει πλέον ο αγρότης από την Αλαμπάμα και ο υδραυλικός από το Κεντάκι πιο κοντά σε έναν δυναμικό δισεκατομμύριουχο, όπως ο Τραμπ, κι έναν δημιουργικό τρισεκατομμυριούχο προς υπουργοποίηση, όπως ο Μασκ; Στο πρόσωπο της Κάμαλα Χάρις οι Αμερικανοί πολίτες απέρριψαν, με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, όχι τόσο την ασημαντότητά της όσο κυρίως αυτό που επιστρατεύθηκε για να εκπροσωπήσει.

• Από τον Βασίλη Γαλούπη

Από χθες η πλειονότητα των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ΜΜΕ αναρωτιέται, δήθεν σε κατάσταση σοκ, τι συνέβη. Είναι ακριβώς επειδή καθρεφτίζουν τα ίδια συμφέροντα που καταψήφισαν οι Αμερικανοί. Ενα ολόκληρο πολιτικό, μιντιακό και οικονομικό σύστημα εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια σε αυτό που συνέβη στις ΗΠΑ το 2016 και προχθές, σε αυτό που γίνεται όλο και πιο έντονα πλέον στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.

Σε απλά… αμερικανικά, αυτό που διαπιστώθηκε με την επιστροφή Τραμπ -και παριστάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται τα σοκαρισμένα, π.χ., ελληνικά ΜΜΕ- είναι ο θρίαμβος του απλού κόσμου σε βάρος των αποσαθρωμένων και διεφθαρμένων πολιτικών ελίτ. Τα πολιτικά «φρικιά», κι όχι ο συχνά χοντροκομμένος Τραμπ, είναι που τρομάζουν πολύ περισσότερο πια ακόμα και τον ενσωματωμένο Λατίνο οικοδόμο. Ειδικά τα λαϊκά στρώματα, σε όλο και περισσότερες χώρες, προτιμούν κάτι γνήσιο που, έστω κι άξεστο, έστω και ζάπλουτο, θα λέει ό,τι σκέφτεται, παρά μια «μάσκα» που θα σκέφτεται διπλά και παμπόνηρα για ό,τι πει. Προτιμούν έναν «μη πολιτικό» από έναν επαγγελματία βουλευτή. Το είδαμε και στην Αργεντινή, είναι ευδιάκριτη και η ανάλογη τάση στην Ευρώπη.

Δεν είναι μόνο οι Ελληνες ψηφοφόροι που αντέδρασαν στην τρομοκρατία του Σόιμπλε και των ελληνικών ελίτ για το δημοψήφισμα του 2015. Δεν είναι μόνο οι Αμερικανοί που δεν «τσίμπησαν» δύο φορές στα αφηγήματα νηπιακού σταθμού περί «Χίτλερ Τραμπ» και «καλού Μπάιντεν» – τόσο… καλού και ειρηνιστή, που ξεκίνησε δύο πολέμους επί θητείας του. Είναι οι ψηφοφόροι της Δύσης που, όλο και πιο μαζικά, παύουν να «ακούν» τους πολιτικούς τους και τα ΜΜΕ τους. Ο κόσμος έχει καταλήξει ότι η woke ατζέντα επιβάλλεται επειδή είναι μια βρόμικη μπίζνα από εκατοντάδες ΜΚΟ. Το ίδιο και η «πράσινη ανάπτυξη». Τα εμβόλια για τον covid με το σκάνδαλο της Φον ντερ Λάιεν. Η στήριξη στον διεφθαρμένο Ζελένσκι για έναν χαμένο πόλεμο.

Οι λαοί θέλουν κανονικούς ηγέτες, όχι ένα freak show σαν αυτό της Κομισιόν και του Λευκού Οίκου, που σπαταλούν το χρήμα των φορολογουμένων ενάντια στους φορολογουμένους. Οπως στην Ευρώπη η λεγόμενη «αριστερή ατζέντα» έχει χάσει την επαφή της με τα προβλήματα των σημερινών ανθρώπων και δεν αντιλήφθηκε ποτέ την οικονομία με όρους παγκοσμιοποίησης, έτσι και στις ΗΠΑ οι Δημοκρατικοί μιλούσαν για το Μεταναστευτικό. Ομως, ο Λατίνος μετανάστης, που πλέον έχει βρει μια δουλειά και ζει την οικογένειά του, όχι μόνο δεν νιώθει πια μετανάστης, αλλά δεν θέλει άλλους, επειδή φοβάται ότι θα γίνει ξανά δαχτυλοδειχτούμενος. Γι’ αυτό και ψήφισε Τραμπ, που είναι υπέρ του τείχους στο Μεξικό.

Οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης, μιας ηπείρου που παράγει πλέον μόνο… τουρισμό και -για λίγο ακόμα- γερμανικά αυτοκίνητα, στρουθοκαμηλίζουν ότι υπάρχει ακόμα μεσαία τάξη, ενώ την έχουν καταστρέψει. Ο κίνδυνος αγγίζει και την Αμερική. Το 2016, ο Τραμπ τούς υποσχέθηκε περισσότερες δουλειές, καλύτερες αμοιβές και ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής. Πολλοί ξεχνούν ότι με το δυσφημισμένο «Πρώτα η Αμερική» ο Τραμπ έφερε πίσω στις ΗΠΑ εργοστάσια, άνοιξε θέσεις εργασίες, αυξήθηκαν οι μισθοί, απέκτησε ενεργειακή αυτονομία. Εκατομμύρια φτωχοποιημένοι ένιωσαν ξανά αξιοπρεπείς. Μέχρι την πανδημία, η Αμερική έζησε ένα μικρό θαύμα, δουλεύοντας και περιορίζοντας την εξάρτησή της από την Κίνα. Αυτό ήταν έργο Τραμπ, όχι Μπάιντεν. Σε ποια χώρα της Ευρώπης έχει γίνει κάτι παρόμοιο; Ποιος σύγχρονος Ελληνας πρωθυπουργός τόλμησε να ρίξει το βάρος στην παραγωγή, αντί να περιμένει την καλοκαιρινή έφοδο λετσοτουριστών;

Ο Τραμπ μπορεί να είναι μέρος του συστήματος ως μπίλιονερ, αλλά οι ψηφοφόροι του εκτίμησαν ότι δεν το εκπροσωπεί. Ο μεγιστάνας γνωρίζει ότι για να είναι κερδοφόρες οι δουλειές του πρέπει να έχει καλοπληρωμένους και χαμογελαστούς εργαζομένους. Αυτή ήταν η τακτική του με τους πολίτες από το 2016 μέχρι το 2020. Ο Μπάιντεν και η Χάρις ήθελαν την ψήφο των Αμερικανών για να τη χρησιμοποιούν ως έγκριση για ενίσχυση στην Ουκρανία και για woke πρωτοβουλίες της πλάκας. Πέρυσι, στις 24 Νοεμβρίου, εξηγούσαμε απ’ αυτήν εδώ τη στήλη για ποιον λόγο, διαχρονικά, οι ολλανδικές εκλογές αποτελούν το πιο αξιόπιστο βαρόμετρο για την κάλπη σε όλη τη Δύση. Ερμηνεύαμε «τη νίκη Βίλντερς ως μήνυμα για Ευρώπη – ΗΠΑ». Πράγματι, μέσα σε έναν χρόνο υπήρξε η έντονη μετατόπιση προς τα δεξιά σε ευρωπαϊκές χώρες και ΗΠΑ. Αν οι διάφοροι «τεχνητοί» Μακρόν, που κερδοσκοπούν πουλώντας φιλελευθερισμό, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο μέσος πολίτης δεν θα αντιδράσει για το διεστραμμένο θέαμα που πρόβαλε στην τελετή έναρξης στο Παρίσι, ήρθε η ώρα να επιστρέψουν στη Γη.

Αν οι κυβερνήτες της κακοποιημένης Ευρώπης πιστεύουν ότι ο κόσμος θα παρακολουθεί απαθής να προσβάλλει κάθε ανύπαρκτος ή πληρωμένος τα θρησκευτικά του «πιστεύω», να διακόπτει τις συνήθειές του, να του επιβάλλει κάθε υπουργός Υγείας ό,τι σαδιστικό θέλει, να αλλάζει δομικά με βία την κοινωνία του και να του κλέβει τον πλούτο για να τον δίνει στους κάθε λογής Μπουρλάδες, ήρθε η στιγμή να καταλάβουν πως ο κόσμος τούς έχει ξεπεράσει. Μαζί με το μιντιακό υπηρετικό προσωπικό τους…

ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ

Νέος πρόεδρος ΗΠΑ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1946 στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε Οικονομικά στο Φόρνταμ και το 1971 ανέλαβε την οικογενειακή του επιχείρηση, αναπτύσσοντας επιχειρηματικές δραστηριότητες με καζίνα, ξενοδοχεία, γήπεδα γκολφ κ.ά. Είναι εργολάβος, κτηματομεσίτης, τηλεπαραγωγός και θεωρείται ένας από τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες των ΗΠΑ. Το 2016 κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στην Αμερική. Κατηγορήθηκε για υποκίνηση βίας σχετικά με την εισβολή των οπαδών του στο Καπιτώλιο, στις 6 Ιανουαρίου 2021, μετά την ήττα του στις εκλογές του 2020. Στις 6 Νοεμβρίου 2024 νίκησε την Κάμαλα Χάρις και από την 1η Ιανουαρίου 2025 θα είναι εκ νέου πρόεδρος των ΗΠΑ.