Ο Ελληνας πρωθυπουργός και ο υπουργός Ενέργειας ψάχνουν να βρουν λύσεις για το αδηφάγο… Βερολίνο, και όχι για την Ελλάδα
Του
Βασίλη Γαλούπη
Στη ζωή γυρίζει ο τροχός. Κι έφτασε ο Νότος της Ευρώπης να απαντά στον Βορρά με τα ίδια τα επιχειρήματα της Γερμανίας και των άλλων «τέλειων», που κουνάνε πάντα το δάχτυλο. Η Ισπανίδα Τερέζα Ριμπέρα είπε προχθές στους Βορειοευρωπαίους ομολόγους της, στη Σύνοδο Κορυφής των υπουργών Ενέργειας: «Εμείς οι Ισπανοί, σε αντίθεση με άλλες χώρες, δεν ζήσαμε πέρα από τις δυνατότητές μας όσον αφορά την ενέργεια».
Ποιος έχει ξεχάσει Μέρκελ, Σόιμπλε και τους παρατρεχάμενούς τους να προσβάλλουν επί χρόνια με ψέματα την Ελλάδα ότι «ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της»; Και να της επιβάλλουν, ως αντίποινα, τα πιο αδίστακτα μνημόνια φτωχοποίησης στη μεταπολεμική Ιστορία της Ευρώπης.
Η Γερμανία απάντησε στην Ισπανία, στη Σύνοδο της Τρίτης, με μια πολυφορεμένη λέξη των Νοτίων: «Ναι, αλλά πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη». Οταν ο Βορράς δυσφημούσε τον μισό πληθυσμό της Ευρώπης, με τα PIGS, βγάζοντας στη σέντρα ως δακτυλοδεικτούμενες Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία κ.ά., ο Νότος παρακαλούσε «δείξτε την αλληλεγγύη σας». Η αλληλεγγύη, όμως, ποτέ δεν υπήρξε στην Ε.Ε.
Αντίθετα, οι πιο αδύναμες χώρες, και ειδικά η Ελλάδα, γνώρισαν μόνο το εκδικητικό και ακραία κερδοσκοπικό πρόσωπο των «ιεροκηρύκων της κάθαρσης». Γερμανοί, Αυστριακοί, Ολλανδοί και οι άλλοι σύμμαχοί τους στο γκρουπ των «σκληρών» και δήθεν άμεμπτων απαίτησαν να ευνουχιστεί οικονομικά ο ελληνικός λαός, να οδηγηθεί στην απελπισία. Εν τέλει μάς δάνεισαν, εξασφαλίζοντας ότι πρώτα οι ίδιοι θα αποκομίσουν κέρδη.
Ο πρωτεργάτης για την επίθεση κατά της Ελλάδας, Σόιμπλε, δήλωσε αυτές τις ημέρες σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα ότι «το κίνητρό μου ήταν να βοηθήσω, και όχι να βλάψω τους Ελληνες». Ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας παραμένει αμετανόητος.
Με ευθύνη Σόιμπλε η Ελλάδα σήμερα έχει 500.000 σπουδαγμένους -από τα ελληνικά πανεπιστήμια- νέους λιγότερους, μεγαλύτερο χρέος απ’ όσο είχε το 2010, έναν τσακισμένο από τις διαρκείς κρίσεις λαό, συνταξιοδοτικά προγράμματα που πετσοκόπηκαν σε μια νύχτα από το PSI του Βενιζέλου, μισθούς Βουλγαρίας και μια ρημαγμένη οικονομία που εξακολουθεί να βρίσκεται τόσο υψηλά όσο ήταν και πριν στις διεθνείς λίστες διαφθοράς.
Μέρκελ και Σόιμπλε υπήρξαν οι κύριοι εκφραστές της πάγιας γερμανικής οικονομικής κι εξωτερικής πολιτικής. Την ίδια εφάρμοζαν οι προκάτοχοί του, την ίδια και ο Σολτς, ακριβώς σ’ αυτή την πολιτική σχολή επιτέθηκε και η Ριμπέρα.
Θα περίμενε κανείς το πολιτικό ανάστημα που επέδειξε η Ισπανίδα υπουργός Ενέργειας να το έχει ο Ελληνας υπουργός Σκρέκας. Φυσικά, δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Αντίθετα, η πρόταση Μητσοτάκη ήταν ξεκάθαρα φιλογερμανική. Κάνοντας τον «λαγό» του Βερολίνου, ο Ελληνας πρωθυπουργός πρότεινε λύσεις για τις… βιομηχανίες. Και, ως γνωστόν, η λιγότερο βιομηχανική χώρα στην Ευρώπη είναι η Ελλάδα. Αντίθετα, η Γερμανία είναι η πρώτη βιομηχανική υπερδύναμη.
Αντί ο Ελληνας πρωθυπουργός και ο υπουργός Ενέργειας να κάνουν προτάσεις και να παλέψουν ώστε να ελαφρύνουν τον ελληνικό λαό, που πληρώνει ληστρικούς λογαριασμούς ρεύματος, ψάχνουν να βρουν λύσεις για την αδηφάγα… Γερμανία. Καλώντας, μάλιστα, όλες τις άλλες χώρες να επιδείξουν μια αλληλεγγύη που ποτέ δεν είδε η Ελλάδα.
Ευτυχώς, το γόητρο του Νότου σώθηκε από την Ισπανία και την κυρία Ριμπέρα, που «μίλησε» στους Βόρειους με το ίδιο ύφος. Αν, μάλιστα, ήθελε να ακολουθήσει ακριβώς το παράδειγμά τους θα μπορούσε να πει ότι «δεχόμαστε μόνο να σας πουλήσουμε φυσικό αέριο σε τιμές που θα ορίζουμε εμείς». Ακριβώς όπως τα έντοκα δάνεια προς τις χώρες του Νότου.
Η διάθεση αλληλεγγύης, άλλωστε, φάνηκε από τα πισωγυρίσματα μέχρι να καταλήξουν οι υπουργοί Ενέργειας της Ε.Ε. σε μια ακόμα μεσοβέζικη πρόταση-φιάσκο, που δεν αποτελεί καν ημίμετρο.
Για τη χώρα μας, το βασικό πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι ποτέ ξεκάθαρη και ειλικρινής σχετικά με τα κίνητρά της. Για ποιον λόγο έκανε μια τέτοια πρόταση ο Ελληνας πρωθυπουργός; Είναι ο βιομηχανικός κλάδος το βαρύ χαρτί της ελληνικής οικονομίας;
Από τη δράση και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης αποδεικνύεται, ειδικά στην ενεργειακή κρίση, ότι πρωταρχικός της στόχος δεν είναι το καλύτερο για τους πολίτες, αλλά το καλύτερο για τους μετόχους της ΔΕΗ, για τα μπόνους του Στάσση, για τα μεγάλα συμφέροντα, όχι μόνο τα ελληνικά, αλλά, όπως είδαμε, ακόμα και τα γερμανικά.
Η κυβέρνηση απαξίωνε συμπλεγματικά την κατά πολύ φτηνότερη ενέργεια μέσω του λιγνίτη, αύξανε διαρκώς τις εισαγωγές του πανάκριβου αερίου, ενώ ουδέποτε φορολόγησε τα πραγματικά υπερκέρδη των παραγωγών ενέργειας. Δεν ζήτησε από επενδυτές και επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, που παριστάνουν τις ιδιωτικές με λεφτά των φορολογουμένων, να κάνουν τους συμβιβασμούς που είναι απαραίτητοι σε οποιαδήποτε κοινωνία.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση με φακιρικά μέτρα διασφαλίζει την πλήρη ασυδοσία όσων κερδοσκοπούν μέσα στην κρίση για να φορτώσουν τα κόστη τους στην κοινωνία. Γι’ αυτό και στη Σύνοδο για την Ενέργεια δεν είχε να προτείνει τίποτα χειροπιαστό που να αφορά την ελάφρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων. Είχε, όμως, να προτείνει για τους Γερμανούς φορολογουμένους…
Μ.Η.Τ. 232120