Οι Ευρωπαίοι πολίτες -ιδιαίτερα οι Νότιοι- πρέπει να… ανακουφίστηκαν
- Από τον Μιχάλη Ψύλο
Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, όπως είπε, «θα αφήσει τη βιογραφία του Σοπέν στο σπίτι» και θα μεταβεί αύριο στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο Κορυφής των «27», όπου θα συζητηθούν το Ταμείο Ανάκαμψης και ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. για την περίοδο 2021-2027.
Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής για τον κοινωνικό προϋπολογισμό, η οποία έγινε στις Βρυξέλλες τον Φεβρουάριο, ο Ρούτε είχε πάρει μαζί του τη βιογραφία του μεγάλου Πολωνού μουσουργού, θέλοντας να δείξει ότι δεν περίμενε να γίνει σοβαρή διαπραγμάτευση. Τώρα, όμως, ο μακροβιότερος μαζί με την Ανγκελα Μέρκελ ηγέτης χώρας-μέλους της Ε.Ε. ετοιμάζεται να δώσει τα… ρέστα του στις Βρυξέλλες ενάντια σε εκείνους που επιμένουν ότι το Ταμείο Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση της κρίσης από την πανδημία πρέπει να αποτελείται, κυρίως, όχι από δάνεια -όπως θέλουν οι τέσσερις «άθλιοι», οι Ολλανδία, Αυστρία, Σουηδία και Δανία-, αλλά από μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις και μάλιστα χωρίς μνημονιακούς όρους.
Οι περισσότεροι ηγέτες εκτιμούν ότι η αυριανή και μεθαυριανή Σύνοδος Κορυφής θα είναι πολύ δύσκολη και το πιθανότερο είναι να μην υπάρξει συμφωνία. Και το κύριο εμπόδιο έχει ονοματεπώνυμο: Μαρκ Ρούτε. Ο σκληρός, δεξιός Ολλανδός πρωθυπουργός συναντήθηκε, άλλωστε, τις προηγούμενες ημέρες με τους ομολόγους του της Ισπανίας και της Ιταλίας Πέδρο Σάντσεθ και Τζουζέπε Κόντε και τους το ξέκοψε, λέγοντας: Μην περιμένετε να υποχωρήσω! Και άφησε να εννοηθεί ότι δεν θα διστάσει να θέσει βέτο… Για να πάρει την απάντηση από τον Σάντσεθ ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν χτίστηκε ποτέ με βάση βέτο, αλλά με τη βούληση για διάλογο. Εάν καθυστερήσουμε τη συμφωνία, θα καθυστερήσει περαιτέρω η έξοδος από την κρίση».
Ο Ρούτε και οι άλλοι τρεις συνάδελφοί του της ομάδας των «τεσσάρων φειδωλών χωρών» επιμένουν κυνικά ότι για να ορθοποδήσουν οι χώρες του Νότου, που επλήγησαν βαριά από την πανδημία, πρέπει να υιοθετήσουν σκληρές μνημονιακές μεταρρυθμίσεις ως προϋπόθεση για να έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια ανασυγκρότησης. Και όχι μόνο αυτό! Αξιώνει να έχει η… Ολλανδία δικαίωμα αρνησικυρίας στα εθνικά σχέδια ανασυγκρότησης των άλλων χωρών για τη συγκεκριμένη εκταμίευση της βοήθειας.
Το καταλάβατε; Η Ολλανδία θέλει να έχει το δικαίωμα άσκησης βέτο στις αποφάσεις του ελληνικού Κοινοβουλίου σε ό,τι αφορά τη διάθεση του Ταμείου Ανάκαμψης. Ούτε καν η Ευρωπαϊκή Ένωση! Αλλά η Ολλανδία! «Η Ολλανδία θα επιδείξει αλληλεγγύη, αλλά υπό τον όρο ότι οι αδύναμες χώρες θα δημιουργήσουν τα δικά τους δημοσιονομικά αποθέματα για την επόμενη κρίση» δήλωσε ωμά ο Ρούτε, συνοψίζοντας την ολλανδική θέση. Με απλά λόγια; Να επιβληθούν σκληρές πολιτικές λιτότητας σε μισθούς και συντάξεις για να μας δώσουν οι Ολλανδοί το δικαίωμα να μην καταρρεύσουμε από την κρίση που έρχεται!
Ήδη η Ιταλία και η Ισπανία αντέδρασαν με σκληρό τρόπο στις απαράδεκτες ολλανδικές αξιώσεις. Φυσικά, οι αντιδράσεις κατά του «άθλιου» Ρούτε αναμένονται μεγάλες στη Σύνοδο Κορυφής και δεν αποκλείεται να κάνει πίσω στο θέμα του βέτο, κυρίως. Άλλωστε, αρκετοί αναλυτές λένε ότι ο Ρούτε εμφανίζεται σκόπιμα και «δασκαλεμένα» πολύ σκληρός, ώστε να υπάρξει τελικά ένας συμβιβασμός στα σημεία που επιδιώκει η γερμανική προεδρία. Το σίγουρο είναι ότι ακόμη και οι «Financial Times», που αποδέχονται σε γενικές γραμμές τη γραμμή Ρούτε, γράφουν ότι «η ιδέα του Ολλανδού πρωθυπουργού πως το ολλανδικό Κοινοβούλιο θα υπαγορεύει όρους στο ιταλικό ή το ισπανικό είναι βαθιά αντιδημοκρατική. Θα είναι, επίσης, αντιπαραγωγική, καθώς θα πολιτικοποιήσει ολόκληρη τη διαδικασία, με τις κυβερνήσεις να διαπραγματεύονται μεταξύ τους».
Για ποια ενιαία Ευρώπη μιλάμε λοιπόν; Και ποια χώρα κουνάει το δάχτυλο στον ευρωπαϊκό Νότο; Η Ολλανδία, η οποία έχει μετατραπεί σε φορολογικό παράδεισο των μεγάλων πολυεθνικών! Το αμερικανικό περιοδικό «Foreign Affairs» αποκάλυψε ότι στην Ολλανδία αντιστοιχεί το 16% επί των κερδών που αποκόμισαν όλες οι αμερικανικές εταιρίες στο εξωτερικό. Όχι, φυσικά, γιατί οι αμερικανικές πολυεθνικές πωλούν τα προϊόντα τους στους Ολλανδούς! Αλλά γιατί «η Ολλανδία επιτρέπει στις πολυεθνικές να μεταφέρουν τα χρήματα που κερδίζουν αλλού σε ολλανδικές θυγατρικές ή μέσω εικονικών εταιριών στην Ολλανδία σε άλλους φορολογικούς παραδείσους».
Το 2016, για παράδειγμα, η Google μετέφερε στην Ολλανδία κέρδη άνω των 22 δισ. δολαρίων που αποκόμισε εκτός των ΗΠΑ και τα έστειλε στις Βερμούδες, ούτως ώστε να μη φορολογηθούν συνολικά». Πολύ σωστά η γαλλική «Le Monde» γράφει ότι οι Ολλανδοί δεν είναι ακριβώς τα «επίπονα μυρμήγκια», καθώς, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, εργάζονται κατά μέσο όρο 1.434 ώρες ετησίως, ενώ τα υποτιθέμενα «νότια τζιτζίκια» στροβιλίζονται 1.718 ώρες ετησίως στην Ιταλία, 1.719 ώρες στην Πορτογαλία και 1.949 ώρες στην Ελλάδα.
Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον υποκριτικό ότι η Ολλανδία και ο Ρούτε αλλά και τα άλλα τρία μέλη της ομάδας των «τεσσάρων»… κουράστηκαν με τη διάσωση των χωρών του Νότου, οι οποίες εμφανίζονται αδύναμες ή απρόθυμες να συμμορφωθούν με τους κανόνες. Όλα δικά τους τα θέλουν οι Βόρειοι και εμάς μόνο πελάτες για τα προϊόντα τους. Μήπως, λοιπόν, να ξανασκεφτούμε τι αγοράζουμε;
Μ.Η.Τ. 232120