● Σαν σήμερα το 1970 αυτοκτόνησε με παραδοσιακό, τελετουργικό τρόπο, κάνοντας σεπούκου ο Γιούκιο Μισίμα. Ηταν ένας από τους σπουδαιότερους Ιάπωνες συγγραφείς του 20ού αιώνα.
● Ο λόγος που αυτοχειριάστηκε ήταν ότι αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να κινητοποιήσει τις ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις να ξεσηκωθούν κατά του καθεστώτος κατοχής από τους Αμερικανούς και να αποκαταστήσουν την αίγλη της χώρας, μέσω της επιστροφής στις παραδοσιακές αξίες και της άκαμπτης πίστης στον αυτοκράτορα. Η εισβολή του, μαζί με μέλη της ομάδας του στο ιαπωνικό γενικό επιτελείο των δυνάμεων αυτοάμυνας, απέβη άκαρπη.
● Ακολουθεί απόσπασμα από το τελευταίο του μανιφέστο:
● «Παρακολουθούμε τη μεταπολεμική Ιαπωνία να έχει γοητευτεί από την οικονομική ευημερία και να έχει ξεχάσει τις θεμελιώδεις αρχές του έθνους. Οι πολίτες έχουν χάσει την αλληλεγγύη τους, προχωρούν βιαστικά χωρίς να διορθώσουν θεμελιώδη προβλήματα, τα αντιμετωπίζουν με ημίμετρα και ψέματα και έχουν ρίξει την ψυχή τους σε μια κατάσταση κενού. Η πολιτική είναι απλώς μια βιτρίνα πάνω από ένα πλέγμα αντιφάσεων, αυτοσυντήρησης, λαγνείας για εξουσία και υποκρισίας. Οποιαδήποτε μακροπρόθεσμα σχέδια για το έθνος σε 100 χρόνια από τώρα έχουν ήδη αποσταλεί σε ξένες χώρες. Παρακολουθήσαμε με σφιγμένα δόντια την ντροπή της ήττας να αποσιωπείται και να αποφεύγεται αντί να την εξαφανίσουμε, καθώς οι ίδιοι οι Ιάπωνες βλάπτουν τη δική τους ιστορία και παραδόσεις. […]
● Ξεσηκωθήκαμε μαζί και μαζί θα πεθάνουμε για τη δικαιοσύνη. Για να επιστρέψουμε την Ιαπωνία στην αληθινή μορφή της, γι’ αυτό πεθαίνουμε. Αρκεί να επιμείνουμε στην ιερότητα της ζωής, ακόμα κι όταν η ψυχή είναι νεκρή; Τι είδους στρατός δεν κρατά τίποτα πάνω από την αξία της ζωής; Κύριοι, θα σας δείξουμε τώρα μια αξία ακόμη μεγαλύτερη από την ιερότητα της ζωής. Αυτό δεν είναι η ελευθερία, ούτε η δημοκρατία. Είναι η Ιαπωνία. Η χώρα της ιστορίας και της παράδοσης που αγαπάμε, η Ιαπωνία».
π
Μ.Η.Τ. 232120