● Ο Φαίδρος Μπαρλάς (1925-1975), που βλέπουμε στη φωτογραφία, ήταν ένας εξαιρετικός ποιητής, κριτικός, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Κάθε φορά που εορτάζεται η 17η Νοεμβρίου, οι μελετητές του έργου του θυμούνται δύο «φαρμακερά» ποιήματά του*, που αναφέρονται στην αντίσταση εναντίον της χούντας, την οποία έκαναν μυριάδες Ελληνες, αμέσως μετά την πτώση της. Δεν ήταν γαρ κορόιδα να αντισταθούν όσο βρισκόταν στα πράγματα. Μόλις έπεσε, ξεθηκάρωσαν!
● Το πρώτο ποίημα τιτλοφορείται «Εν έτει 2000» και είναι το ακόλουθο:
Οταν μεγάλωσε, έμαθε
πως ο πατέρας του
ήταν κι αυτός,
«τη νύχτα εκείνη»,
στο Πολυτεχνείο.
Η θεία του η Λιλή,
ο θείος του ο Μιχάλης
ήταν κι αυτοί,
«τη νύχτα εκείνη»,
στο Πολυτεχνείο.
Ολοι οι γνωστοί του μπαμπά,
όλες οι γνωστές της μαμάς,
ήταν κι αυτοί,
«τη νύχτα εκείνη»,
στο Πολυτεχνείο…
Τώρα, κάθε πρωί,
καθώς κατηφορίζει την οδό Πατησίων
κι αντικρύζει την καγκελλόπορτα
την κλεισμένη “εις μνήμην”
στριφογυρίζει στο νου του
η ίδια απορία:
“Πώς διάβολο χώρεσαν
όλοι αυτοί εδώ μέσα;”…»
● Το δεύτερο ποίημα είναι το «Σαν λιοντάρια» και ακολουθεί:
Σαν λιοντάρια
Εφτά χρόνια τους πολεμούσαμε.
Μέρα και νύχτα – Νύχτα και μέρα,
εφτά χρόνια τους πολεμούσαμε
Μόνο που εκείνοι που εναντίον τους πολεμούσαμε
δεν το είχανε καταλάβει πως πολεμούσαμε
Τέτοια ζώα που ήτανε,
Πώς να το καταλάβουν
*Τα Απαντα του Φαίδρου Μπαρλά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Τα Νέα Ελληνικά.
π
Μ.Η.Τ. 232120