Eνας Παπανδρέου ακόμα και η Ελλάδα μπορεί να ηττηθεί ακόμα και σε πόλεμο εναντίον των Νεάντερταλ
Στις 18 σοσιαλισμός. Κατάργηση του πολυτονικού. Βερυβάκης. Σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας. Κουτσόγιωργας. Δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε. Χρωματιστά ψηφοδέλτια. Μάργκαρετ. Μαρούδας. Θα καταρρίψουμε τους δορυφόρους που θα μεταδίδουν πρόγραμμα ιδιωτικών σταθμών. Πασοκτζήδες. ΠΑΣΕΓΕΣ. Γιαννόπουλος. Για ένα κωλόσπιτο. Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα. Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια. Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά. Διορισμοί. Κλαδική. Αυριανή. Ο σιδερένιος. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Αναδόμηση. Πάμπερς. ΓΣΕΕ. Κοσκωτάς. Μιμή. Πρασινοφρουροί. Αεροσυνοδοί. Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Τσοχατζόπουλος. ΓΕΣΑΣΕ. Χέρφιλντ. Ωνάσειο. Χυτήρης. Αφθονη διούρηση. Αστρολόγοι. Τέντες. Τα έμαθες τα νέα, πατέρα;
Οι λέξεις, οι φράσεις και τα ονόματα που προηγήθηκαν (αλλά και χιλιάδες άλλες παρόμοιες, που δεν χωρούν εδώ) ήταν η συνταγή που εκτελέστηκε με χειρουργική ακρίβεια, χορηγήθηκε στον ασθενή ελληνικό πολιτισμό και τον τίναξε στον αέρα. Αν αναλογιστεί κάποιος το ειδικό βάρος και τις συνέπειες που επέφερε έστω και ένα, το πιο «αθώο», συστατικό αυτής της συνταγής, είναι ευτύχημα που δεν καταστράφηκε ολοσχερώς η πατρίδα μας (ακόμα).
Ταυτόχρονα, η ύπαρξη της χώρας -έστω και σε αυτό το χάλι- έπειτα από το πέρασμα των παπανδρεϊκών ακρίδων αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης του Θεού της Ελλάδας. Μόνο ο Θεός μπορεί να τα καταφέρει να διατηρήσει εν ζωή κάτι που υπέστη τόσο παρατεταμένη έκθεση σε τόσο έντονη, δαιμονική, ανθρωποφθόρο και εθνοκτόνο ενέργεια.
Για να επιδιορθωθεί ό,τι ξεχαρβαλώθηκε από τη λαίλαπα της ασχήμιας που εξαπέλυσε εναντίον του έθνους ο Ανδρέας Παπανδρέου θα απαιτηθούν δεκαετίες αδιατάρακτης, συνειδητής και συστηματικής εργασίας από πολλούς ενάρετους, σώφρονες και ανιδιοτελείς Ελληνες – μια προϋπόθεση που ακόμα φαντάζει περισσότερο σαν ευχή, κάτι που άπτεται του χώρου του μεταφυσικού.
Ομως, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, είναι μεταφυσικό που έχει απομείνει κάτι από τα πνευματικά και τα υλικά αποθέματά μας ύστερα από τον εγκλεισμό μας στο πασοκικό Κωσταλέξι της βουλιμίας, της φτήνιας, του φθόνου, της αρπαχτής, της υποκουλτούρας και μιας δημόσιας ζωής που κατάντησε σαν σενάριο βιντεοκωμωδίας της δεκαετίας του ’80.
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120