Ο Βασίλης Λεβέντης σε μια μνημειώδη αγόρευση θύμισε και Θωμά Μάτσιο και Γιώργο Παπανδρέου (τον θείο του ΓΑΠ)
Ο θεσμός του αντιπροέδρου στις ΗΠΑ είναι σημαντικός. Αν πάθει κάτι ο Νο1 και είσαι ο Λίντον Τζόνσον, απέχεις μια ορκωμοσία από την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ – αλλά ποτέ, βέβαια, δεν θα γίνεις Κένεντι. Στην Ελλάδα ο θεσμός του αντιπροέδρου είναι σημαντικότερος από εκείνον του προέδρου διότι οι οπαδοί των θεσμών που έχουν και αντιπροέδρους σκάνε περισσότερα χαμόγελα όταν μιλάει ο Νο 2. Καλή ώρα ο υπερ-Ζέν, ο μέγας διδάσκαλος του αλαμπουρνεζισμού και ο γκουρού του ακατάληπτου λόγου Θωμάς Μάτσιος. Αυτός ο γίγας πάλαι ποτέ αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού αναβίβασε την ελληνική σύγχυση σε επίπεδα άφθαστης κόμπλας με την εξήγηση που έδωσε ενώπιον του τηλεοπτικού φακού για την αναβολή του αγώνα του Εδεσσαϊκού με την Καλαμαριά. Αλλος τιτανοτεράστιος γιόγκι της δημηγορίας, υπερπαραγωγός τουρλού σκέψεων και μάστερ της μπριάμ διαλεκτικής είναι ο Γιώργος Παπανδρέου (θείος ΓΑΠ – αδελφός Ανδρέα), ο οποίος μας μάγευε από το Κανάλι 67 όταν ήταν αντιπρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων.
Περαστικός
Ο Βασίλης Λεβέντης, ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, στην προχθεσινή επίδειξη της δεινότητάς του στη λεξιμαγεία, εντός του Κοινοβουλίου, ενός πολυπόθητου (για εκείνον) και υπαρκτικής σημασίας στόχου, θύμισε όλους τους αντιπροέδρους που αγαπήσαμε.
Σημειώνεται ότι ένα από τα πάγια χαρακτηριστικά της ρητορικής μανιέρας προέδρων που θυμίζουν αντιπροέδρους είναι η πρόταξη παρενθετικών αναφορών «ιστορικών επεισοδίων» με κεντρικό πρωταγωνιστή τον εαυτό τους και έναν περαστικό. Αυτός ο «περαστικός», ο οποίος παίζει τον ρόλο του καταλύτη στην αφήγηση ή του από μηχανής κομπάρσου, που επιβεβαιώνει την ισχύ των λόγων του προέδρου-αντιπροέδρου, στην περίπτωση του κ. Λεβέντη ήταν ένας δικαστικός. Η συζήτηση στη Βουλή, όπου διέπρεψε στον ρόλο του αντιπροέδρου ο πρόεδρος Λεβέντης, αφορούσε τις εξελίξεις στον χώρο της Δικαιοσύνης. Και είπεν ο Λεβέντης, όπως μας αναφέρουν τα πρακτικά της συνεδρίασης: «Ημουν στη Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Αριστοτέλους. Με πλησιάζει ένας κύριος -εγώ δεν τον γνώριζα- και μου λέει: “Είμαι εισαγγελέας του Αρείου Πάγου”, αρεοπαγίτης μάλλον».
Η συναρπαστική συνέχεια αύριο…
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120