Ποίηση σε εικόνες

Η πραγματικότητα, η τωρινή, η χθεσινή κι αυτή που έρχεται, εκδηλώνεται και σε εικόνες. Η ερμηνεία, δική μας.

Κάτι άλλαξε φέτος και λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να εντοπίσουν και να ορίσουν τη φύση της αλλαγής. Αυτό που λέμε (και είναι) ελληνικότητα εκδηλώθηκε σιβυλλικά και συμβολικά μ’ έναν τρόπο που αρμόζει στον ήχο της λέξης: Ομορφο, αρμονικό, ποιητικό. Στις 23 Μαρτίου στην Καλαμάτα ένα μικρό τσολιαδάκι, με την αμεριμνησία του και τη σημαία του, κοιτάει προς τον συγκεντρωμένο κόσμο και τον φακό του δημοσιογράφου Κώστα Γαζούλη, που απαθανάτισε το στιγμιότυπο, το οποίο απολαμβάνουμε στη μεγάλη φωτογραφία.

Στον Πύργο Ηλείας οι επίσημοι φοβούνταν και την καταρρακτώδη βροχή και την κατακραυγή του κόσμου για τις εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές και καθυστερούσαν να ανεβούν στην εξέδρα που στήθηκε για τις… μεγαλειότητές τους – αδιαφορώντας αν ο λαός περίμενε στη βροχή. Τότε η Κατερίνα Τσιρώνη, κάτοικος Πύργου, πήρε όσα χρειαζόταν: το θάρρος, την τεσσεράμισι ετών κόρη της και μια ελληνική σημαία στα χέρια, και ξεκίνησε να παρελαύνει μέσα στην καταιγίδα. Κίνηση και βλέμμα αρχετυπικά. Σαν το αιώνιο ελληνικό έθνος που παρελαύνει μέσα στους άγριους αιώνες. Μια αποτύπωση αθανασίας στη φωτογραφία Νο 2.

Τέλος, η υπόσχεση της 25ης Μαρτίου. Ενα διπλό ουράνιο τόξο (φωτό Νο 3) που αγκάλιασε ολόκληρο τον νομό Αττικής, προμηνύοντας όχι νηνεμία αλλά χαλασμό μέγα και βρυγμό οδόντων – αυτόν που εκδηλώνεται όταν οι συνειδήσεις αφυπνίζονται. Η λήψη έγινε στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μαρούσι.

Παναγιώτης Λιάκος