Η στήλη, συν τοις άλλοις, επιλέγει εκδηλώσεις, ομιλίες και διαλέξεις απ’ όλη την επικράτεια και προτείνει τις πιο… γκουρμέ
Ολα να τα λησμονήσετε, αλλά εκεί να πάτε: Στην Αρεόπολη Μάνης (Πέμπτη 17 Μαρτίου), όπου ο ιστορικός και δημοσιογράφος Δημήτρης Καμπουράκης θα εκφωνήσει τον πανηγυρικό για την Επανάσταση του 1821. Υπενθυμίζεται ότι στη σελίδα 246 στο βιβλίο του Καμπουράκη, το οποίο τιτλοφορείται «Μια σταγόνα Ιστορία», διαβάζουμε τα εξής:
«”Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια”, “Γ΄ Ελληνικός Πολιτισμός”, “Σπαρτιατικό Ιδεώδες” και άλλα τέτοια ιδεολογήματα συμβάδιζαν στην ΕΟΝ με υλικές παροχές (μισθοί, εισιτήρια κινηματογράφων, αργομισθίες, εκδρομές) και απίστευτης γελοιότητας δημόσιες εκδηλώσεις, γεμάτες λάβαρα, στολές, λαμπαδηφορίες και αναπαραστάσεις αρχαίων μαχών».
Η εύλογη απορία που δημιουργείται από τα προαναφερθέντα είναι πώς καταδέχτηκε ένας τοιαύτης εγκυρότητος ιστορικός συγγραφεύς όπως ο κ. Καμπουράκης να καταπιαστεί με εκφώνηση πανηγυρικού (στη Μάνη, παρακαλώ) για τον ξεσηκωμό των Μανιατών εναντίον των Τούρκων δυναστών. Αφενός το Σπαρτιατικό Ιδεώδες του φαντάζει ιδεολόγημα. Αφετέρου οι δημόσιες εκδηλώσεις γεμάτες λάβαρα, στολές, λαμπαδηφορίες και αναπαραστάσεις αρχαίων μαχών, όπως εκείνες της ΕΟΝ, του ξινίζουν ως «απίστευτης γελοιότητας».
Αδρεναλίνη
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο προδήλως σοβαρός και καταφανώς μη γελοίος συγγραφεύς και δημοσιογράφος θα εκφωνήσει τον πανηγυρικό του στην πλατεία της 17ης Μαρτίου, αμέσως μόλις τελειώσει η αναπαράσταση της ορκωμοσίας των μανιάτικων οικογενειών, την οποία θα κάνουν μαθητές λυκείων από τα λύκεια της Μάνης. Ισως αυτή η αναπαράσταση να καθαγιάζεται στη συνείδησή του, διότι θα προετοιμάσει το κοινό για να αφομοιώσει τους σοφούς λόγους του.
Χρεία υπομνήσεως υφίσταται και για τη μια εισέτι αναφορά του, που κάνει για τους αρχαίους Σπαρτιάτες στη σελίδα 231 του προαναφερθέντος πονήματος:
«Διαβόητη ήταν επίσης η συνήθεια των Σπαρτιατών πριν τη μάχη να τρώνε ο καθένας κάμποσα ολόκληρα κρεμμύδια και να πίνουν λίγο κρασί. Το έκαναν βέβαια για να ανεβάζουν την πίεση και την αδρεναλίνη τους, η μπόχα όμως που έβγαινε από τις σιδηρόφρακτες φάλαγγές τους θα πρέπει να ήταν φοβερή γιατί ήταν ξακουστή. Κάτι σαν αστικό λεωφορείο της Αθήνας το καλοκαίρι».
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120