ΜΠΑΧΑΛΟ τα έχει κάνει -πληροφορούμαι- ο Σαμαράς, όσον αφορά την κούρσα της διαδοχής στη Ν.Δ.! Υποσχέθηκε στήριξη στους τρεις υποψηφίους (πλην Κυριάκου), φούσκωνε τα μυαλά ενός τέταρτου (που τον πήρε, περιέργως, γρήγορα χαμπάρι) και τώρα διαδίδει «μέσω κύκλων» του ότι δεν… ασχολείται.
ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος -τελικά- ήταν η διαδρομή του πρώην προέδρου Αντώνη στη Ν.Δ.! Ας μην τα… σκαλίζουμε, γιατί θα στενοχωρηθούμε και θα χαλάσουμε τις καρδιές μας! Επρεπε, όμως, ή δεν έπρεπε να παραιτηθεί από την αρχηγία, αμέσως μετά τη συντριπτική ήττα της 25ης Ιανουαρίου;
ΕΠΡΕΠΕ ή δεν έπρεπε να πυροδοτήσει διαδικασίες συζήτησης και αυτοκριτικής τουλάχιστον στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αν όχι στις διαλυμένες οργανώσεις της βάσης; Τι φοβήθηκε; Οτι θα απαξιωνόταν το… success story και δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη στρατηγική της «αριστερής παρένθεσης» που τον αποτελείωσε;
ΚΙ ΑΦΟΥ δεν έφυγε έπειτα από ένα καταστροφικό για την παράταξη εκλογικό αποτέλεσμα -όπως θα ήταν πολύ λογικό-, γιατί το έβαλε στα πόδια (ύστερα από πέντε μήνες), το βράδυ της 5ης Ιουλίου, του δημοψηφίσματος, όπου ήταν ξεκάθαρο ότι από την επόμενη ημέρα θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου για την Ελλάδα;
ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις λένε: «Δεν πάω πουθενά, πουθενά, εδώ θα μείνω»! Δεν ανησυχούσε για την πατρίδα, όπως δήλωνε αμέσως μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ – τότε που προσπαθούσε να δοξαστεί κρυπτόμενος στη Συγγρού και πέρασαν ημέρες μέχρι να τον δει ο κόσμος, που αγωνιούσε για το τι μέλλει γενέσθαι;
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, στις 22 Νοεμβρίου η παράταξη των «συντηρητικών και μετρημένων» (όπως τραγουδά ο Σαββόπουλος) θα εκλέξει νέο καπετάνιο, με την καταιγίδα να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη! Χωρίς να έχει γίνει -μέχρι στιγμής- καμιά κουβέντα για το τι είδους Κεντροδεξιά έχει ανάγκη ο τόπος! Κοντά στον δοκιμαζόμενο λαό ή αφ’ υψηλού;
ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ζεϊμπέκικο χόρεψε (στο φεστιβάλ της ΚΝΕ) ο Δημήτρης Κουτσούμπας! Δεν ήμουν εκεί! Το είδα σε βίντεο και με ξάφνιασε το γεγονός για το πώς ο «βαρύς» γραμματέας του ΚΚΕ έσπασε με βαριοπούλα τη… βιτρίνα της σοβαροφάνειας.
ΔΡΟΣΙΖΕΙ σιγά σιγά! Σκεφτόμουν -μέσα στη μαυρίλα που έχει απλωθεί παντού- ότι δεν υπάρχει καλύτερη εποχή για ένα τετραήμερο στο Αγιον Ορος! Να γεμίσει ο νους βυζαντινές μελωδίες, να χορτάσουν τα μάτια με εικόνες που δεν περιγράφονται, να γαληνέψει η ψυχή! Οσοι μπορείτε κάντε το – πριν αγριέψει ο χειμώνας…
Χ.