ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ όλοι να επανέλθει η (ταλαιπωρημένη από το «λάθος φάρμακο») πατρίδα στην κανονικότητα! Να λυθούν τα θέματα χρηματοδότησης! Να ξανανοίξουν κάποια στιγμή οι τράπεζες! Να αυξηθεί το όριο ανάληψης από τα ΑΤΜ (κι ας υπάρχει capital control).
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ Ελληνες αυτό ζητούν! Μαζί με μια συμφωνία που, ακόμα κι αν είναι σκληρή, να παρέχει προοπτική (για το μέλλον), με αναδιάρθρωση του δυσβάσταχτου χρέους και με κονδύλια για την ανάπτυξη.
ΘΑ ΣΑΣ εξομολογηθώ την αμαρτία μου: Εχω θυμώσει με κάποιους που έσκυψαν το κεφάλι και έχουν το θράσος να την «πέφτουν» -μετά το σαρωτικό 61,3%- σε όσους υπερήφανα αρνήθηκαν να το πράξουν.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ! Ρώτησα τον γιο μου (την περασμένη Κυριακή) γιατί θα ψηφίσει «ίχι» και πήρα την πιο αποστομωτική απάντηση: «Γιατί δεν θέλω», μου είπε, «να μείνω με την αμφιβολία! Τι θα γινόταν δηλαδή αν…»
ΣΩΣΤΟ! Είχαμε μπροστά μας τη ρακένδυτη πατρίδα! Δεν γυρίζαμε ταινία του Παπακαλιάτη με δύο εκδοχές! Σωστό… (Κλείνει η παρένθεση.)
ΗΜΟΥΝ από τους πρώτους που επιχειρηματολόγησαν κατά του διχασμού, γνωρίζοντας καλά ότι, αν δεν υπήρχε η τρομοκρατία των καναλιών, τα «λεβέντικα ποσοστά» (όπως τα αποκαλούν ειρωνικά οι «φοβισμένοι») θα ξεπερνούσαν το 85%!
ΘΕΩΡΩ ότι αυτή η αντιπαράθεση πρέπει να τελειώσει! Δεν υπάρχουν περιθώρια για διχόνοιες. Στην ίδια πατρίδα ζούμε όλοι, τον ίδιο αέρα αναπνέουμε, το ίδιο νερό πίνουμε! Αλλά σκεφθείτε, φίλοι μου αγαπημένοι της «άλλης πλευράς», ότι ηττήθηκαν θριαμβευτικά όσα υποστηρίζατε! Μαζί με τον ανεκδιήγητο Σημίτη, τον Σαμαρά, τον Μητσοτάκη, τον… Καμίνη, τον Βενιζέλο, τον Πρωτόπαπα και άλλους αστέρες τού χθες!
ΕΓΡΑΨΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ (την εβδομάδα που πέρασε) και κατ’ επανάληψη ότι σέβομαι απολύτως την επιλογή των τρομαγμένων! Αλλά γλώσσα δεν γουστάρω να… βγάζουν ούτε να λένε με ικανοποίηση «είδατε τι σκληρό Μνημόνιο έρχεται;».
ΣΥΝΙΣΤΩ σε αυτούς (που σκέφτονται τοιουτοτρόπως) να μελετήσουν στην εκπληκτική Ιστορία του Σπύρου Μαρκεζίνη την περίοδο 1941-1944! Θα διαβάσουν λόγια, φράσεις και «ολόκληρες παραγράφους» που εκστομίζουν όσοι την περασμένη Κυριακή υπερασπίστηκαν με πάθος το δίκιο των δανειστών!
ΠΡΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ! Η Ν.Δ., για να συνεχίσει να ζει (και να παίζει κεντρικό ρόλο, όπως θα έπρεπε), πρέπει πρώτα σε ένα έκτακτο συνέδριο να αποσαφηνίσει το ιδεολογικό στίγμα της! Να προσπαθήσει να απαντήσει στην ερώτηση γιατί η κοινωνία τής γύρισε την πλάτη. Και γιατί όλοι έχουν «κλειστά αυτιά» σε ό,τι κι αν λέει! Η εκλογή νέου αρχηγού μπορεί να πάει και για αργότερα! Αυτά είναι τα δύσκολα ζητήματα…
Χ.
Μ.Η.Τ. 232120