Χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα είχαμε την ευκαιρία να γίνουμε σαν τον Φιλέα Φογκ – τουλάχιστον ως καταναλωτές!
Οσοι έχουν διαβάσει το «Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες» του Ιουλίου Βερν γνωρίζουν ότι ο Φιλέας Φογκ ήταν ένας Βρετανός εκκεντρικός, ευκατάστατος χασομέρης, ο οποίος έβαλε στοίχημα με άλλους ομοίους του, θαμώνες λέσχης εκκεντρικών ευκατάστατων χασομέρηδων, ότι μπορούσε να κάνει τον γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες. Αν δεν τα κατάφερνε, θα τους έδινε 20.000 λίρες.
Αν κατόρθωνε να κάνει τούτη την απίθανη βόλτα, θα του έδιναν οι άλλοι 20.000 λίρες. Η κατάληξη του έργου δεν θα αναφερθεί εδώ, διότι κέρδος θα είναι να διαβάσετε ολόκληρο το έργο για να τη μάθετε. Ομοίως δεν θα αναφερθεί και η κατάληξη της ελληνικής γυροβολιάς ανά τον πλανήτη για δανεικά, διότι κέρδος για όλους μας θα είναι να γράψουμε εμείς την Ιστορία μας, με βάση όσα αξίζουν στην πατρίδα μας.
Σίγουρα αξίζουν περισσότερα από το να έχουμε διαλύσει το σύνολο της παραγωγής, από τρύπες για φλογέρες μέχρι φουντούκια και μικροτσίπ, για να κάνουμε τους καλούς πελάτες της βιομηχανίας ενός κράτους που νομιμοποίησε την κτηνοβασία.
Ρόδια Περού!
Οποιος δεν πιστεύει ότι έχει εκριζωθεί η εγχώρια παραγωγή ας πάει σ’ ένα σούπερ μάρκετ. Οι φωτογραφίες που κοσμούν το άρθρο δεν λήφθηκαν έπειτα από… περιπέτεια σαν του Φιλέα Φογκ. Σε τυχαίο ράφι νωπών φρούτων, όπου θα υπέθετε κάποιος ότι η πλειονότητα είναι ελληνικής παραγωγής, όλα ήταν εισαγωγής! Φέρνουμε ρόδια από το Περού, όταν από εκεί δεν φέρνουμε καν παίκτες ποδοσφαίρου ζ’ διαλογής. Αχλάδια από τη Ν. Αφρική, αλλά και από την Αργεντινή. Και η εικόνα στα περισσότερα ράφια, παρόμοια.
Πρέπει να κάνεις φανουρόπιτα για να βρεις ελληνικό προϊόν στα ράφια των καταστημάτων. Μόνο στη Βουλή και στα υπουργεία βρίσκεις ντόπιο πράγμα, αλλά είναι κατιμάς και δεν έχει ούτε έναν μήνα εγγύηση. Για να κάνεις σέρβις στη σύνθεση του Κοινοβουλίου πρέπει να περάσει τετραετία. Και από κινέζικο εργοστάσιο να αγοράζαμε τους βουλευτές, καλύτεροι θα έβγαιναν…
Υ.Γ.: Η λήψη των φωτογραφιών έγινε χθες.
Παναγιώτης Λιάκος