ΕΓΡΑΦΕ η στήλη πριν από καμιά βδομάδα (νομίζω) ότι αυτή η κυβέρνηση κινδυνεύει μόνο από κάποιο «ατύχημα». Το θέμα της ΕΡΤ ήταν κάτι τέτοιο, αφού (ανεξαρτήτως από το ποια πλευρά έχει δίκιο) έδωσε αφορμή για να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους, να τεθούν διλήμματα στην κοινωνία -που δεν χρειάζονταν αυτή τη στιγμή- και να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε! Οσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος…
ΔΕΝ έχω ενημέρωση για το τι αποφασίστηκε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στο Μαξίμου (γράφω το πρωί, πριν αρχίσει η τρέλα της δουλειάς), αλλά ακόμα και αν οι τρεις τα βρουν -λίγο δύσκολο!-, το γυαλί θα έχει ραγίσει και τίποτα δεν θα είναι όπως πριν! Ο… τραχανάς (που έλεγε και ο Φλωράκης) απλώθηκε πολύ! Και πάμε γι’ άλλα…
ΜΙΑ περίπτωση θα ήταν να γνωμοδοτήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι η «κίνηση» για το λουκέτο στη δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι αντισυνταγματική, να αποσυμπιεστεί η συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια και να προχωρήσει όλη η ιστορία με κάποιους μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς εκατέρωθεν. Τίποτε άλλο δεν βλέπω…
ΓΙΑΤΙ, φυσικά, και δεν είναι λύση οι εκλογές σε μία Ελλάδα κατεστραμμένη, απελπισμένη, που κρατάει την αναπνοή της για να ακούσει τι νέα μέτρα (που δεν αντέχει κανείς) θα ζητήσει πάλι η τρόικα που βρίσκεται στην Αθήνα για προγραμματισμένο έλεγχο! Οπως λέμε προγραμματισμένο check up!
ΕΝ ΤΩ μεταξύ, η αψυχολόγητη απεργία της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνεχίζεται! Τριάντα χρόνια στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης (πιστέψτε με), πρώτη φορά βλέπω να υπάρχουν τέτοια συγκλονιστικά γεγονότα και να απαγορεύεται (άκουσον άκουσον) στις εφημερίδες να κυκλοφορήσουν, να επιβάλλεται δηλαδή με το «έτσι θέλω» συσκότιση στην κοινή γνώμη. Δεν το πιστεύω ότι συνέβη!
ΚΑΝΟΝΙΚΑ, εάν το συνδικαλιστικό σωματείο μας βρισκόταν για άσχετο λόγο σε κινητοποιήσεις εκείνες τις μέρες, θα έπρεπε να τις διακόψει για να θριαμβεύσει και να αποθεωθεί η δημοσιογραφία, καλύπτοντας τις δραματικές πολιτικές εξελίξεις. Τι θλίψη…
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ (μου διέφυγε) ήταν η Γιορτή του Πατέρα, που περνάει συνήθως σβηστή. Μία υπέροχη ταινία -πάνω σ’ αυτό το θέμα- που πρέπει να δείτε (αν δεν την έχετε δει) είναι «Η ζωή είναι ωραία», με τον απίθανο Ιταλό ηθοποιό Ρομπέρτο Μπενίνι. Πραγματικά ανεπανάληπτη…
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ επίσης (μου διέφυγε! Ου γαρ έρχεται μόνον…) ήταν του αγίου Μνημονίου – δεν κάνω πλάκα! Και είχε τα γενέθλιά του ο Παπανδρέου, που έχει γεννηθεί στις 16 Ιουνίου του 1952! Είχε τα γενέθλιά του και ο δικός μας Γιώργος Μπούζος (ο επικεφαλής του γραφείου της «δημοκρατίας» μας στη Θεσσαλονίκη), του οποίου την ηλικία δεν αποκαλύπτω. Θα με πιάσει ο νόμος περί ανηλίκων…
Χ.
Μ.Η.Τ. 232120