ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ απολύτως (δεν ζω σε άλλον πλανήτη!) την αγωνία του πρωθυπουργού για το μέλλον της Ελλάδας μέσα στο εύφλεκτο περιβάλλον της ευρωζώνης, φαντάζομαι ότι θα μένει πολλές νύχτες άυπνος για να μη βλέπει εφιάλτες στον ύπνο του. Καταλαβαίνω και την ευθύνη. Που είναι τεράστια…
ΔΕΝ καταλαβαίνω όμως -και συγχωρήστε με γι’ αυτό- πώς θα σωθεί η χώρα (που ακροβατεί τα τελευταία χρόνια στην άκρη του γκρεμού) αν περικοπούν 19,5 δισ. (αυτό είναι το ποσό, μην ακούτε τι λένε) από δαπάνες, από μισθούς, από συντάξεις, από εφάπαξ και επιδόματα. Πώς θα γίνει αυτό το θαύμα;
ΠΩΣ θα πληρώνει τους λογαριασμούς της (τους φόρους, τα χαράτσια, τα κοινόχρηστα, το super market, τα φροντιστήρια, τα φάρμακα, τους γιατρούς) η φτωχοποιημένη κοινωνία που έχει ήδη στην πλάτη της έξι χρόνια ύφεσης;
ΠΩΣ θα συνεχίσει να ζει αυτός με τέτοια επαχθή μέτρα; Πώς θα ανασαίνει; Πώς θα ελπίζει; Πώς θα ονειρεύεται;
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ απολύτως την αγωνία του Αντώνη Σαμαρά για το αύριο, αλλά αναρωτιέμαι καλοπροαίρετα: Επειτα από αυτόν τον Αρμαγεδδώνα θα βγάλει αυτό το διαλυμένο κράτος (με τους 1.500.000 ανέργους) το… κεφάλι του έξω από το νερό; Αστεία πράγματα! Και θα έρθει η ανάπτυξη; Ούτε μία στο δισεκατομμύριο!
ΤΟ ΠΙΟ πιθανό (για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας) είναι στις αρχές του 2013 -αν φθάσουμε εκεί!- με τους δείκτες να… παραμιλάνε και τα νούμερα να μη βγαίνουν -πώς να βγουν;- να ζητηθούν περαιτέρω μειώσεις. Μην παραμυθιαζόμαστε χωρίς λόγο και μεταξύ μας
Μ’ ΑΥΤΟ το ιλιγγιώδες χρέος κανένα πρόγραμμα δεν βγαίνει, πόσο μάλλον αυτό το συγκεκριμένο, που είναι αυστηρά προσανατολισμένο στην αφαίμαξη των νοικοκυριών και την εξυπηρέτηση των δανειστών που θέλουν πίσω τα λεφτά τους. Γόρδιος δεσμός! Δεν βγαίνει, πώς αλλιώς να τα πούμε;
ΚΙ ΕΙΝΑΙ κι αυτή η καρδιά της Frau Μέρκελ που… ματώνει με όλα αυτά που γίνονται στην άμοιρη πατρίδα μας. Τι καλή κυρία! Συγκινήθηκα…
«ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ θα πιάσουν τόπο, έχουν προοπτική» δήλωσε χθες μετά τη σύσκεψη των τριών αρχηγών στο Μαξίμου ο υπερφίαλος Ευάγγελος Βενιζέλος. Για να είμαι ειλικρινής -αμέσως μόλις τον άκουσα- ανησύχησα ακόμα περισσότερο (Θεέ μου, τι άλλο μας περιμένει;)
ΠΟΛΥ ξύλο χθες στο κέντρο της Αθήνας με τους διαδηλωτές υπαλλήλους των ΟΤΑ και τα ΜΑΤ. Επεσαν και τα πρώτα χημικά της νέας περιόδου που αρχίζει. Αντε, με το καλό…
Μ.Η.Τ. 232120