Η περίπτωση του αστυνομικού που υπηρετούσε στη Βουλή και οι φρικτές καταγγελίες για τερατώδεις, κακουργηματικές πράξεις σε βάρος της ίδιας της οικογένειάς του πρέπει να σημάνουν συναγερμό σε όλους μας. Μπορεί να πρόκειται για «μεμονωμένο περιστατικό», κάτι που ουδείς δύναται να βεβαιώσει με ασφάλεια, αλλά μαρτυρά την αρρώστια που κατατρώγει τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας: την ευνοιοκρατία.
Ο αστυνομικός, με περιστατικά βίας που είχαν καταγραφεί στον φάκελό του και με απόφαση να του αφαιρεθεί ο οπλισμός, υπηρετούσε στη Βουλή. Θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να γνωστοποιηθεί ποιες ήταν οι «άκρες» του, πολιτικές και υπηρεσιακές, που τον βοήθησαν να έχει αυτό το προνομιακό πόστο και να παραμένει σε αυτό ακόμα και την περίοδο που είχαν γίνει προφανή τα μείζονα προβλήματα συγκρότησης χαρακτήρα που είχε. Από τους χιλιάδες αστυνομικούς που υπηρετούν στην ΕΛ.ΑΣ. και θα ήθελαν να έχουν τοποθετηθεί στη Βουλή επιλέχθηκε ένα -επιεικώς- αμφιλεγόμενο πρόσωπο, σε βάρος του οποίου είχαν γίνει καταγγελίες για παραβατική συμπεριφορά.
Επίσης, υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων πρέπει να εξεταστεί και η ανυπαρξία ουσιαστικού ελέγχου της ψυχολογικής κατάστασης όσων υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας, και γενικά σε υπηρεσίες που άπτονται της εθνικής ασφάλειας. Ενώ θα έπρεπε να πραγματοποιούνται, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ουσιαστική και σε βάθος αξιολόγηση και ψυχομετρικός έλεγχος αυτών των στελεχών, ουδέν γίνεται.
Τέλος, δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη η γενική κατάσταση με τη στελέχωση των υπηρεσιών της Βουλής. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι ένας διορισμός στο Κοινοβούλιο αποτελεί άπιαστο όνειρο για τους «κοινούς θνητούς». Η Βουλή είναι τσιφλίκι των σογιών, που διορίζουν κόρες, γιους, ανίψια, ψηφοφόρους, κολλητούς, χορηγούς, χειροκροτητές και ερωμένες/ους. Εκεί πρέπει να δοθεί λύση στρατηγικού χαρακτήρα: επαναξιολόγηση του συνόλου του προσωπικού, δημιουργία νέου οργανογράμματος, αναδιάταξη των υπηρεσιών με στόχο τη δραστική μείωση του κόστους, απομάκρυνση των… τουριστών που διορίστηκαν από το «παράθυρο» με ρουσφέτι και νέες προσλήψεις μόνο με την εφαρμογή της διαδικασίας του ΑΣΕΠ.
Η ευνοιοκρατία είναι ένα από τα αίτια της κοινωνικής διάλυσης και πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά.
Μ.Η.Τ. 232120