ΕΙΝΑΙ δύσκολο το εφήμερο να συμβαδίσει με το αιώνιο και οι σταθερές, απαράλλακτες αξίες να γίνουν κατανοητές από ανθρώπους οι οποίοι βλέπουν τα πράγματα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της φθοράς. Γι’ αυτό ξένισε πολλούς η επιστολή που έστειλε ο Ιωάννης Σαββάκης, πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, με ευχαριστίες προς τους «αγαπητούς φίλους» της οργάνωσης «Ρουβίκωνας».
ΣΕ ΑΥΤΗ την επιστολή, που στάλθηκε εκ μέρους του Ιερού Ναού Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής και Οσίας Παρασκευής της Επιβατηνής στη Νέα Πεντέλη, εκφράζονται συναισθήματα ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια που έδωσε ο «Ρουβίκωνας» στους πυροπλήκτους της περιοχής. Μεταξύ άλλων, στο κείμενο της επιστολής αναφέρεται: «Απευθυνθήκαμε σε εσάς, ζητώντας να μας συνδράμετε ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτή την έκτακτη ανάγκη. Εσείς μας βοηθήσατε με προθυμία και αλληλεγγύη, και όλοι μαζί μπορέσαμε να βοηθήσουμε τους συμπολίτες μας.
ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ την ευγνωμοσύνη όσων βοηθήθηκαν, καθώς και τις προσωπικές μου ευχαριστίες. Εύχομαι η Αγία Παρασκευή να ευλογεί τον κάθε έναν από εσάς και να σας ενδυναμώσει στο κοινωνικό έργο που προσφέρετε».
ΦΑΝΗΚΕ αδιανόητο να εκφράζονται ευχαριστίες από την πλευρά εκκλησιαστικών παραγόντων σε μια ακροαριστερή, ακτιβιστική οργάνωση για τη βοήθεια που παρείχε σε τοπική κοινότητα σε περίοδο δοκιμασίας. Όσοι είναι συνηθισμένοι στις πολιτικές σκοπιμότητες, στα λόγια που πάντοτε κρύβουν πίσω τους δόλο και ποικίλα μικροσυμφέροντα δεν μπορούν να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν η Εκκλησία να ευχαριστεί τους «αντιπάλους» της. Λησμονούν ότι οι «αντίπαλοι» της Εκκλησίας μας δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά οι κακές πράξεις τους, ο εκδηλούμενος πτωτικός εαυτός τους, οι πεποιθήσεις τους, όταν αυτές λαμβάνουν σάρκα και οστά και πλήττουν την κοινωνία.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, που ίδρυσε την Εκκλησία μας, δεν καταδίκαζε ανθρώπους λόγω πολιτικών φρονημάτων. Τις πράξεις έκρινε. ∆εν θεωρούσε ο Κύριος σεσωσμένους όσους δήλωναν ενάρετοι και ευσεβείς, αλλά εκείνους που το αποδείκνυαν με τις πράξεις και τον τρόπο ζωής τους.
ΜΕ ΒΑΣΗ τους λόγους και τα έργα του Κυρίου πορεύεται η Εκκλησία μας, και μπορεί να ευχαριστήσει οποιονδήποτε κάνει το καλό και βοηθά τον συνάνθρωπο.