Οι παταγώδεις αποτυχίες αποτελούν… θεσμό για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Επίσης, «θεσμό» αποτελούν οι δικαιολογίες, οι προφάσεις και οι υποσχέσεις έπειτα από κάθε καταστροφή. Το είδαμε να γίνεται σε μια σειρά από περιπτώσεις, όπου χρειάζεται η παρέμβαση του κρατικού μηχανισμού, όπως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες.
Επί Κυριάκου Μητσοτάκη οι υπηρεσίες του κράτους δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στην αποστολή τους. Στην πυρκαγιά που ξέσπασε στο Ξυλόκαστρο η αποτυχία ήταν πλήρης. Η έγκαιρη αναχαίτιση των φλογών, που προκάλεσαν ανθρώπινες απώλειες και κατάπιαν δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων, δεν κατέστη εφικτή. Το μέτωπο της φωτιάς υποχωρεί και η πυρκαγιά καταστέλλεται μόνο αν φτάσει στη θάλασσα ή σε χέρσο τόπο. Η κυβέρνηση, αντί να δώσει εξηγήσεις και να αναλάβει τις ευθύνες της για την ανικανότητά της να πράξει το παραμικρό, προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας, ακολουθώντας την κυβερνητική πεπατημένη των αερολογιών έπειτα από κάθε πανωλεθρία, είπε για την πυρκαγιά στο Ξυλόκαστρο: «Εχει δημιουργήσει το δικό της μικροκλίμα η πυρκαγιά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για τις επίγειες δυνάμεις μας και τους δασοκομάντος να φτάσουν στα βάθη αυτών των ρεμάτων. Χρειάζονται ψυχραιμία, υπομονή, σωστή και καθημερινή δουλειά για να αρχίσουμε να έχουμε κάποια στιγμή τα αποτελέσματα που θέλουμε».
Η «κάποια στιγμή» στην οποία αναφέρεται ο κ. Κικίλιας, οπότε θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα της διακοπής της θανατηφόρας πορείας του πύρινου μετώπου, είναι τόσο μακριά όσο η πρώτη παραλία ή ένα σημείο χωρίς ίχνος βλάστησης.
Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα ο Κυριάκος Μητσοτάκης βιώνει μια άνευ προηγουμένου περιβαλλοντική τραγωδία. Επί κυβερνήσεως των «αρίστων» έχουν χαθεί ζωές, έχουν γίνει παρανάλωμα του πυρός εκατοντάδες οικίες και επιχειρήσεις κι έχουν γίνει στάχτη εκατομμύρια στρέμματα δασικών και καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Η αντιπυρική προστασία είναι της πυρκαγιάς.
Αντιμετωπίζουμε συνέπειες διεξαγωγής πολέμου ευρισκόμενοι σε περίοδο… ειρήνης! Αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό της παρελθούσης πενταετίας.
Μ.Η.Τ. 232120